Μαμά, ζήτα βοήθεια όταν τη χρειάζεσαι ( είναι βέβαιο ότι θα τη χρειαστείς)

Η συζήτηση που πιστεύω ότι πρέπει να γίνεται μετά τη συμπλήρωση τριών μηνών μετά τη γέννα είναι η εξής:

Τίποτα δεν έχει τελειώσει. Θα είσαι ακόμα κουρασμένη. Ίσως περισσότερο από πριν.

Τα παιδιά σου θα μεγαλώσουν, το ίδιο και τα συναισθήματά τους. Μπορεί να μην κοιμούνται για κάποιο χρονικό διάστημα και αυτό είναι φυσιολογικό. Οπότε μπορεί να σου είναι ακόμα πιο δύσκολο.

Να είσαι ευγενική με τον εαυτό σου σε κάθε βήμα.

Ο τοκετός δεν τελειώνει με τη γέννηση του μωρού...

Περιμένεις μέχρι να είσαι έτοιμη να αποδεχτείς το σώμα σου.

Το σώμα σου έχει περάσει πολλά. Σεβάσου κάθε κομμάτι του.

Μπορεί να νιώθεις συχνά ότι τα κάνεις όλα λάθος λόγω κάποιας μη ρεαλιστικής προσδοκίας αλλά προσπάθησε να μην αφήνεις αυτό να σε επηρεάζει. Είσαι ακόμα το πιο σημαντικό άτομο στη ζωή κάποιου. Είσαι ακόμα απαραίτητη. Κι όχι για ένα τρίμηνο, αλλά για πάντα.

Η απόκτηση ενός παιδιού μπορεί να σ’ αλλάξει με πολλούς διαφορετικούς τρόπους.

Και οι αλλαγές δεν είναι μόνο σωματικές αλλά και συναισθηματικές.

Αποδέξου τις…

Κάθε σωματική αλλαγή (είτε ορατή είτε όχι) είναι αυτή που σ’ έκανε μητέρα.

Μπορεί να επιστρέψεις στη δουλειά ή μπορεί να παραμείνεις στο σπίτι δουλεύοντας.

Όλοι θα έχουν γνώμη σε κάθε βήμα του ταξιδιού της μητρότητας.

Αλλά δεν ζουν όλοι στις δικές σου συνθήκες. Να θυμάσαι ότι αυτή είναι η δική σου μητρότητα.

Ζήτα βοήθεια όταν τη χρειάζεσαι. Γιατί θα τη χρειαστείς. Κι όταν όλα δείχνουν ότι παίρνουν το δρόμο τους, έχεις κάθε δικαίωμα να ακουστείς και να κάνεις αισθητή την παρουσία σου.

Γιατί η πραγματικότητα είναι ότι δεν θα κάνεις ποτέ check out από τη μητρότητα.

Ελεύθερη απόδοση από Instagram / wordsof_emmaheaphy