Φωτογραφίες σαν κι αυτή θα μου θυμίζουν πάντα τις στιγμές μας
Μια μαμά γράφει για όσα θα πει στην κόρη της όταν θα κοιτάζουν παρέα φωτογραφίες από το παρελθόν.
Μια μέρα θα καθίσουμε μαζί και θα με ρωτήσεις γι΄αυτή τη φορά.
Θα χαζέψουμε παλιές μας φωτογραφίες και θα μιλήσουμε για το στάδιο της ζωής σου που δεν θα θυμάσαι πολλά αλλά που εγώ δεν θα ξεχάσω ποτέ.
Το όμορφο και χαοτικό στάδιο των μικρών χεριών και ποδιών και των συναισθημάτων.
Θα φαίνομαι διαφορετική στις φωτογραφίες σε σχέση με τώρα, ο χρόνος θα με έχει γεράσει. Πιθανότατα θα σχολιάσεις το χρώμα των μαλλιών μου ή θα γελάσεις με το τότε στυλ μου ή ακόμα μπορεί να μου πεις πόσο νέα ήμουν.
Και θα γελάσω ... Και θα υπερασπιστώ τον εαυτό μου. Και θα τον συγκρίνω με το πώς είμαι σήμερα.
Γιατί αυτό είναι το θέμα.
Και μετά θα σου πω περισσότερα.
Για το πόσο μικρή ήσουν εσύ και πόσο νέα ήμουν εγώ.
Θα σου πω ότι ζούσαμε εδώ σε αυτό το σπίτι, σε αυτή την κουζίνα, η μία στην αγκαλιά της άλλης. Σε κρατούσα και σε πρόσεχα όλη την ώρα.
Θα σου πω ότι όταν τραβήχτηκε αυτή η φωτογραφία, έκανες κύκλους γύρω μου όλη μέρα και ήμουν κουρασμένη. Ήμουν πάντα κουρασμένη. Εσένα από την άλλη, σου άρεσε να είσαι πολυάσχολη.
Θα σου πω ότι μοιραστήκαμε πολλές μονόπλευρες ιστορίες στο νεροχύτη, στο μπάνιο ή και σε άλλα σημεία του σπιτιού. Αλλά και δάκρυα και γέλια. Ήταν όλα πιο εύκολα τότε, παρόλο που τα αισθανόμουν πιο δύσκολα.
Θα σου πω πράγματα για τον εαυτό σου που δεν ήξερες και θα είμαι η πρώτη που θα παραδεχτεί ότι δεν ήμουν τέλεια. Αλλά ήμουν εκεί για σένα. Ήμασταν εκεί η μία για την άλλη.
Θα σου πω ότι αυτές ήταν οι καλύτερες μέρες. Στο σπίτι παρέα, κάναμε τα πάντα κάποιες μέρες και τίποτα κάποιες άλλες. Και ο χρόνος κυλούσε τόσο γρήγορα.
Μπορεί να μη θυμηθώ να στο πω αλλά θα ήθελα να το ξαναζήσω όλο αυτό.
Να επιστρέψω μόνο σε εμάς. Να είναι κάτι παραπάνω από μια σκέψη.
Αλλά δεν θα μπορέσω.
Οπότε θα σε πάρω πίσω εκεί μαζί μου, με τις φωτογραφίες μου, τις ιστορίες μου και τις αναμνήσεις μου που πυροδοτούνται από όλα τα μικρά πράγματα που κρατάω για να μου θυμίζουν αυτή τη φορά.
Θα το ξαναζήσουμε, μαζί.
Μια μέρα.
Αλλά για τώρα, άσε με να το ζήσω περισσότερο.
Ελεύθερη απόδοση Instagram / wordsof_emmaheaphy