«Είμαι περήφανη για εσένα ακόμα και όταν είσαι στα χειρότερά σου»

Νικόλ μου,

δεν είναι λίγες οι φορές που έχω εκφραστεί μέσα από αυτό που ξέρω να κάνω καλύτερα. Μέσα από γράμματα που γράφω κάθε πρωί που φτάνω στο γραφείο με αφορμή τα γενέθλιά σου, τη γιορτή σου ή κάποια από τα επιτεύγματά σου, που με κάνουν περήφανη.

Όμως όλα αυτά τα χρόνια έχω κάνει ένα λάθος. Στέκομαι σε όλα εκείνα που κάνεις καλά και εκφράζω την περηφάνια μου ενώ θα έπρεπε αγάπη μου να μιλάω και για εκείνες τις στιγμές που εσύ πελαγώνεις, κλαις, δακρύζεις, φωνάζεις, νευριάζεις. Ακόμη και τότε δεν σταματά η περηφάνια μου για εσένα.

Η νέα σου πραγματικότητα έχει αλλάξει. Η καθημερινότητά σου είναι γεμάτη με πολύ διάβασμα, Instagram, μουσική και φυσικά καλλυντικά. Άρχισες να κάνεις τις πρώτες βόλτες μόνη σου και η ενηλικίωση αν και είσαι μόνο 13ων μοιάζει τόσο κοντά για εμένα. Καταφέρνεις με έναν μοναδικό τρόπο να τελειώσεις το διάβασμα μιας εβδομάδας μέσα σε μια νύχτα για να πας στο πάρτι που τόσο λαχταράς, αποστηθίζεις τα αρχαία με μαθηματικό τρόπο, που δεν σου κρύβω ότι με εντυπωσιάζει και νοιάζεσαι για όλους τους φίλους σου, ακόμη και τους ξένους ή τα παιδιά που δεν κάνετε καν παρέα.

Δεν είναι λίγες οι φορές που μου έχεις πει ότι δεν δίνω σημασία σε εσένα, ότι δεν προσέχω τι μου λες γιατί γράφω στον υπολογιστή και ότι κάποιες φορές σε αγνοώ. Δεν περιμένω να καταλάβεις τη δύσκολη καθημερινότητά μου και πόσα έχω να διαχειριστώ μέσα στη μέρα. Περιμένω όμως να καταλάβεις όμως ότι νοιάζομαι για εσένα. Νοιάζομαι για εσένα και προσπαθώ να σε μεγαλώσω εφοδιάζοντάς σε με ψυχική δύναμη, ασφάλεια και φυσικά αυτοπεποίθηση που δεν θα τη ρίξει τίποτε και κανείς κάτω.

Για αυτό λοιπόν άκου: Είμαι περήφανη για εσένα ακόμα και όταν είσαι στα χειρότερά σου. Ακόμη και όταν σηκώνεις τη φωνή σου. Όταν θυμώνεις και νιώθεις ότι κανείς δεν νοιάζεται. Όταν δεν σου απαντάω για να δώσω απάντηση σε κάτι που εσύ και μόνο εσύ πρέπει να απαντήσεις. Όταν καυγαδίζεις με τον πατέρα σου και με φωνάζεις να πάρω θέση. Όταν τσιρίζεις χωρίς λόγο, παλεύω να διατηρήσω την ψυχραιμία μου, όμως θέλω να ξέρεις πως καταλαβαίνω ότι αυτές οι εκρήξεις είναι ένα φυσικό και υγιές κομμάτι της ανάπτυξής σου.

Μπορεί να είμαι μαμά σου, αλλά δεν έχω τον απόλυτο έλεγχο της ζωής σου πια, και αυτό είναι τόσο περίεργο για μένα όσο και για σένα. Όμως, να ξέρεις ότι πρέπει να νευριάσεις, πρέπει να κάνεις λάθη, πρέπει να αγκαλιάσεις όλα αυτά τα νέα συναισθήματα. Όλα αυτά είναι μερικά ασταθή βήματα προς την ανεξαρτησία και εκείνα που θα σε οδηγήσουν στο δρόμο της ενηλικίωσης σιγά σιγά.

Όλα αυτά τα χρόνια μαζί σου επαναξιολόγησα τις δικές μου πεποιθήσεις και ιδέες για τον κόσμο τριγύρω. Με έκανες καλύτερη γυναίκα και καλύτερη μητέρα. Εσύ και μόνο εσύ.

Ξέρω ότι σε έχω κουράσει με όλα τα «μην», τα «όχι», τα «δεν θέλω ποτέ να...». Κι εγώ εκνευριζόμουν όταν άκουγα στην εφηβεία μόνο απαγορευτικές λέξεις, που δεν μου επέτρεπαν να ξεφύγω από τα όρια και το έλεγχο που είχα από τους δικούς μου γονείς. Όμως αυτά τα όρια, τώρα που έγινα μητέρα, αντιλαμβάνομαι ότι τα είχα ανάγκη ακόμη και αν τότε δεν το καταλάβαινα και ένιωθα ότι με έπνιγαν.

Αυτό που με δίδαξε η ζωή είναι ότι η επιτυχία έρχεται με πολλές μορφές. Και θα πετύχεις πολλά στη ζωή σου. Θα αποτύχεις όμως κιόλας. Και, όσο περισσότερο αποτυγχάνεις, τόσο περισσότερο θα ξέρεις να παίρνεις ρίσκα, να ακολουθείς τα όνειρά σου και θα μάθεις να αρνείσαι να συμβιβαστείς με τις απλές, ασφαλείς «παγίδες» της επιτυχίας. Αν θέλω κάτι για σένα, Νικόλ μου, είναι να μην επαναπαυτείς ποτέ.

Αυτό που είναι ακόμα πιο σημαντικό τώρα είναι να μάθεις να έχεις την αυτονομία και την ανεξαρτησία που χρειάζεσαι για να εξελιχθείς σε έναν δυνατό και ικανό ενήλικα. Η δουλειά μου δεν είναι να σε κρατάω σφιχτά πάνω μου, αλλά να σε αφήνω να βγεις στον κόσμο ώστε να σκοντάψεις και να πέσεις — όσο είμαι ακόμα εδώ για να σε βοηθήσω να σηκωθείς.

Δεν έχω σταματήσει να σε αγαπώ επειδή δεν σε νταντεύω όσο σε ντάντευα. Και σίγουρα δεν έχω σταματήσει να νιώθω περήφανη.

Περήφανη με κάνει η γκρίνια σου. Περήφανη με κάνουν τα δάκρυά σου. Περήφανη με κάνει η ειρωνεία σου. Περήφανη με κάνουν όλα όσα κάνεις καθημερινά και ας μην στο λέω.

Σε αγαπώ,
Χρόνια πολλά καρδιά μου!