Μαμά δύο μικρών παιδιών εξομολογείται: «Από την γλυκιά κούραση πλέον νιώθεις μόνο εξάντληση»

Αυτό το δωμάτιο. Αυτό ήταν το σπίτι μου το διάστημα μετά τον τοκετό. Αυτοί οι τέσσερις τοίχοι έχουν ζήσει τόσες πολλές πρωινές στιγμές. Κάποιες ήταν ήρεμες και κάποιες εξαντλητικές. Όλες, όμως, εξίσου απαιτητικές και ανυπέρβλητες.

Δίνεις συνέχεια από κομμάτια σου που δεν ήξερες ότι υπήρχαν. Στο κρεβάτι αυτό κάνεις τα πάντα εκτός από ύπνο τις μέρες αυτές. Θηλάζεις, αντλείς γάλα, κλαις, αγκαλιάζεις, σιγομουρμουρίζεις νανουρίσματα. Αγαπάς πιο βαθιά. Μένεις ξύπνια και απλά κοιτάς τα μωρά σου που κοιμούνται. Το ένα εδώ δίπλα σου και το άλλο στο μόνιτορ στο άλλο δωμάτιο.

Όσο δύσκολη κι αν είναι, όμως, προσευχήθηκες για αυτή τη ζωή και είσαι ευγνώμων. Αυτό το δωμάτιο είναι το κρυσφύγετο και το «κελί» σου. Και κρύβει όλη την ομορφιά και όλες τις στιγμές που έχει καταρρεύσει.

Αυτή τη φορά είναι λίγο διαφορετικό. Έχεις περισσότερη αυτοπεποίθηση. Νιώθεις πιο άνετα. Αλλά δεν έχεις χρόνο να απολαύσεις αυτήν την άνεση γιατί ενώ πια δεν είσαι νέα μαμά, είσαι μία ολοκαίνουρια μαμά δύο παιδιών.

Μαθαίνεις να ανταπεξέρχεσαι και να καλύπτεις τις ανάγκες τριών κατηγοριών: του νεογέννητου, του νηπίου και μετά τον τοκετό.

Από την γλυκιά κούραση πλέον νιώθεις μόνο εξάντληση. Έχεις ένα εκατομμύρια πράγματα να κάνεις, αλλά ξέρεις ότι η πιο σημαντική βρίσκεται στην αγκαλιά σου.

Έχεις ξαναβρεθεί σε αυτό το σημείο και ξέρεις ότι θα περάσει. Ξέρεις ότι θα κοιμηθείς ξανά, ότι θα βρεις ξανά τις ισορροπίες σου.

Σε αυτό ακριβώς το δωμάτιο.

^{Πηγή κειμένου: Instagram / seasonsofpeaches}