Ωδή σε ένα δίχρονο

Είσαι δύο ετών και εάν μυρίσω τον λαιμό σου, μπορώ ακόμα να μυρίσω αυτήν την μεθυστική μυρωδιά του μωρού που ήσουν κάποτε.

Είσαι δύο ετών και αν κάνω μία παύση απλά για να σε παρατηρώ να ανακαλύπτεις τον κόσμο, θυμάμαι όλη τη μαγεία.

Είσαι δύο ετών και εάν σκύψω μέχρι εκεί που φτάνει το μικροσκοπικό σου σωματάκι, βλέπω πόσο απλό είναι. Πώς ένα παπούτσι μπορεί να γίνει τηλέφωνο το οποίο με κάποιον μαγικό τρόπο καλεί τη γιαγιά, το πώς ένα ξαφνικός ήχος μπορεί να προκαλέσει κρίση γέλιου.

Είσαι δύο και εάν παρατήσω τον μεγάλο, φασαριόζικο κόσμο μου και μπω στον δικό σου, βλέπω πώς ένα κουμπί είναι άξιο ενθουσιασμού γιατί κάνει κάτι μη αναμενόμενο.

Είσαι δύο, και είναι αυτή η μαγική ηλικία που δεν είσαι ούτε μωρό, ούτε παιδί. Όταν όμως σε κοιτώ καλύτερα, βλέπω το μωρό μέσα σου.

Είσαι δύο και το να βλέπω το μικρό μου αγόρι να στέκεται εκεί που κάποτε μόλις κατάφερνε να σταθεί στα δύο του πόδια το μωρό μου, είναι επίπονο και απελευθερωτικό ταυτόχρονα.

Είσαι δύο και θα μυρίζω την μυρωδιά του μωρού όσο ακόμα την έχεις μέχρι να γίνει και αυτό μία ανάμνηση.

^{Πηγή κειμένου: Instagram / motherhooduntamedlactation}