Έχω υποκύψει σε αυτό το κομμάτι της μητρότητας

Η ώρα ήταν 12.18 το βράδυ. Στην αρχή ξύπνησα όταν η κόρη μου μου έριξε μία αγκωνιά στο κεφάλι. Ξαναβυθίστηκε στον ύπνο μουρμουρίζοντας κάτι ακαταλαβίστικο.

Ω Θεέ μου, παρακοιμήθηκα. Και ο σύζυγός μου μάλλον το ίδιο γιατί δεν με ξύπνησε.

Συνήθως ξαπλώνω μαζί της μέχρι να αποκοιμηθεί, αλλά αυτό παράλληλα σημαίνει ότι κοιμάμαι κι εγώ για μία ώρα και κάτι. Μετά ο σύζυγός μου με ξυπνάει και επιτέλους ανταλλάζουμε δύο κουβέντες μετά από μία μεγάλη μέρα, όσο συμμαζεύουμε το σπίτι και την κουζίνα.

Εκείνο το βράδυ βγήκα από το δωμάτιό της πατώντας στις μύτες των ποδιών και πήγα να δω τον σύζυγό μου που είχε αποκοιμηθεί. Αναρωτιόμουν εάν υπήρχε περίπτωση να είναι ξύπνιος και να καθαρίζει. Δεν μπορούσα παρά να γελάσω.

Κάποιου διάβασα ότι οι νέοι γονείς κατά μέσο όρο δεν κοιμούνται κανονικά μέχρι το παιδί να φτάσει στην ηλικία των έξι ετών. Πάντα το χλεύαζα αυτό πριν γίνω μαμά και επίσης πάντα κοιμόμουν καλά.

Αλλά ήμουν ταπεινή. Δεν σε προειδοποιούν για το πόσο περίεργος είναι ο ύπνος του νηπίου. Για το ότι και τα νήπια αρνούνται και δυσκολεύονται να κοιμηθούν. Ότι αρχίζουν να έχουν εφιάλτες. Ότι σε θέλουν εκεί μέχρι να αποκοιμηθούν.

Να ‘μαστε λοιπόν τέσσερα χρόνια σε αυτήν την κατάσταση. Τα στατιστικά φαίνεται ότι ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Γιατί ακόμα δεν έχουμε ένα σταθερό πρόγραμμα ύπνου.

Και αυτό σε έναν άνθρωπο που είχε τρελή αϋπνία μετά τον τοκετό μαζί με επιλόχεια κατάθλιψη. Χαίρομαι που μπορώ να κάνω χιούμορ με αυτό τώρα.

Έχω υποκύψει σε αυτό το κομμάτι της μητρότητας. Εν μέρει είναι κάτι το οποίο έχω επιλέξει. Δεν πρέπει να ξαπλώσω μαζί της μέχρι να αποκοιμηθεί.

Αλλά θυμάμαι πώς ήμουν εγώ στην ηλικία των 6 ετών, τρομαγμένη από το σκοτάδι ακόμα και με το φωτάκι αναμμένο. Ήθελα τους γονείς μου να κοιμηθούν δίπλα μου και δεν το έκαναν.

Δεν μπορώ να τους κατηγορήσω, αλλά έχω τη δύναμη να επιλέξω τι λειτουργεί για εμάς τώρα.

Ίσως σε ένα κομμάτι του εαυτό μου να λείπουν οι νύχτες του πρώτου εκείνου εξαμήνου που ανάρρωνα από την αϋπνία και την κατάθλιψη. Γιατί τότε μου έλεγαν απλά να την αφήσω να κοιμηθεί μόνη της.

Αλλά για εμένα αυτό μου φαίνεται πιο σωστό, ακόμα και αν μοιάζει να μην υπάρχει τέλος σε αυτήν την κατάσταση.

^{Πηγή κειμένου: Instagram / pearlsofjasmine}