Δεν χρειάζεται να κάνετε πολλά, απλά να είστε ο εαυτός σας

Τα δάκρυα τρέχουν ελεύθερα από τότε που γνωριστήκαμε.⁠⠀

Αλλά κατά κάποιο τρόπο, αυτό που πραγματικά νιώθω είναι ελευθερία.

Κάτι που φαίνεται παράξενο ειδικά ότι κάποτε χρησιμοποίησα τη λέξη «παγιδευμένη», για να περιγράψω μια κακή μέρα.⁠⠀

Μια μέρα αυτές οι άγρυπνες νύχτες θα είναι μόνο μια ανάμνηση

Ή το γεγονός ότι δεν μπορώ πια να φύγω από το σπίτι έχοντας μαζί μου ελάχιστα πράγματα.

Ή να κάνω κάτι χωρίς ένα λεπτομερές σχέδιο για το «πώς» και το «πότε».⁠⠀

Αλλά με απελευθέρωσες με τρόπους που έχουν σημασία. ⠀ ⁠⠀

Τα μάτια μου είναι ανοιχτά.⠀

Το μυαλό μου ελεύθερο.

Νιώθω ζωντανή.

Ακόμα κι αν νιώθω σαν να κρέμομαι από μια κλωστή κάποιες μέρες.⁠⠀

Οι μικρές στιγμές ευτυχίας μου ως μαμά…

Μερικές φορές κατευθυνόμαστε στο πάρκο, μόνο εσύ κι εγώ.

Απλώνω μια κουβέρτα και βγάζω ένα μικρό παιχνίδι που κροταλίζει.⁠⠀

Είμαστε μόνο εμείς.

Είσαι μωράκι, αναρωτιέμαι αν ξέρεις ότι εδώ δεν είναι η αυλή μας.

Αλλά αυτή είμαι εγώ που προσπαθεί να φύγει από το σπίτι.

Μόνη στο πάρκο, με τη γιγάντια τσάντα μου, ελεύθερη για μερικές ώρες που σύντομα θα χάσω.

Θα κοιταζόμασταν για λίγο ακόμα, και μετά θα σου έλεγα «ώρα να πάμε σπίτι τώρα».

Δεν χρειάζεται να κάνετε πολλά παρά μόνο να είστε ο εαυτός σας. Αυτή είναι πραγματικά η ομορφιά.

Κι αυτό θα κάνω κι εγώ. Γιατί είναι αυτό που χρειάζεσαι.⠀ ⠀ ⠀

Δεν ξέχασα τη μοναξιά.

Δεν θα ξεχάσω ποτέ την αγάπη.⠀

Ελευθέρωσες την καρδιά μου να αγαπά όσο ποτέ άλλοτε.⠀ ⁠⠀

Ένα γράμμα σε μια μαμά που αγωνίζεται

Με απελευθέρωσες με τόσους πολλούς τρόπους.⁠⠀

Εκτός από τον αέρα στους πνεύμονές μου.

Κρατώ ακόμα την ανάσα μου,

ίσως να το κάνω για πάντα.

^{ελεύθερη απόδοση από jessurlichs}