Ένα γράμμα σε μια μαμά που αγωνίζεται

Ξέρω ότι δεν είναι εύκολο να διαβάζεις αναρτήσεις σχετικά με τις μητέρες που απολαμβάνουν κάθε στιγμή που περνούν με τα παιδιά τους.

Δεν είναι εύκολο, καθώς παρακολουθείς τις διαδικτυακές αντιπαραθέσεις για το εάν οι μαμάδες που μένουν στο σπίτι ή οι εργαζόμενες μαμάδες περνούν πιο δύσκολα, να πάρεις ξεκάθαρη θέση.

Γενικά, δεν είναι εύκολη η μητρότητα, ειδικά όταν έχεις συνηθίσει σε έναν άλλο τρόπο ζωής.

Όταν νιώθεις απασχολημένη, υπερβολικά καταβεβλημένη, όταν δυσκολεύεσαι να σηκωθείς το πρωί ή να κοιμηθείς το βράδυ…

Όταν αναρωτιέσαι κάθε στιγμή τι σου φταίει, γιατί δεν μπορείς να αισθάνεσαι «φυσιολογική», γιατί δεν μπορείς να νιώσεις τη χαρά όπως όλες οι άλλες…

Μαμάδες, δεν είστε μόνες - Ζητήστε βοήθεια όταν τη χρειάζεστε

Τελικά, αναρωτιέσαι μήπως είσαι μια από τις γυναίκες που πάσχουν από επιλόχεια κατάθλιψη.

Θέλεις τόσο πολύ να ξυπνήσεις το επόμενο πρωί ενθουσιασμένη…

Θέλεις να φτιάξεις ένα υγιεινό πρωινό, να ετοιμάσεις ένα μεσημεριανό γεύμα που είδες στο Pinterest ή να κάνεις μια βόλτα στο κοντινό πάρκο.

Θέλεις να κάνεις όλες εκείνες τις δραστηριότητες της μαμάς που βλέπεις στο Facebook.

Θέλεις να οργανώσεις θεματικά πάρτι γενεθλίων για τα παιδιά σου και να βγάλεις τέλειες φωτογραφίες.

Αν είσαι σαν εμένα, τότε θέλεις να έχεις την πολυτέλεια να αποφασίσεις αν η οικογένειά σου μπορεί να αντέξει οικονομικά να είσαι μια μαμά που μένει στο σπίτι.

Θέλεις να είσαι μια «κανονική» μαμά.

Είσαι μια «κανονική» μαμά.

Δεν υπάρχει «κανονική» μαμά.

Έχεις την ενοχλητική αίσθηση ότι οι φίλοι σου δεν καταλαβαίνουν γιατί δεν κάνεις περισσότερα με τα παιδιά σου ή γιατί δεν έχεις φωτογραφίες τους κρεμασμένες σε κάθε τοίχο του σπιτιού σου.

Ίσως, να μην αισθάνεσαι ότι μπορείς να απολαύσεις την κάθε στιγμή με τα παιδιά, παρόλο που δεν θα ήθελες τίποτα περισσότερο από το να τα πάρεις αγκαλιά.

Έχεις αυτόν τον πόνο που μερικές φορές σου λέει ότι δεν είσαι αρκετά καλή.

Στη μαμά που αγαπά τη μητρότητα αλλά της λείπει και η ελευθερία της (πού και πού)

Ο πόνος που σου υπενθυμίζει καθημερινά ότι δεν κάνεις αρκετά, ότι δεν είσαι καλός γονιός.

Αλλά θέλω να ξέρεις ότι είσαι καλός γονιός, είσαι αρκετή.

Έχω βρεθεί στη θέση σου και ξέρω πόσο δύσκολο είναι να δεις το φως στην άκρη του τούνελ και πόσο δύσκολο είναι να μη νιώθεις μόνη.

Πάρε μια μεγάλη, βαθιά ανάσα και υπενθύμισε στον εαυτό σου πως δεν είσαι μόνη.

Η οικογένειά σου, οι φίλοι σου και οι κοντινοί σου άνθρωποι, σε αγαπούν ακόμα κι αν δεν μπορούν να καταλάβουν ακριβώς τον πόνο σου.

Μπορεί να μην το δείχνουν πάντα σωστά αλλά σε αγαπούν.

Καταλαβαίνω την αγωνία σου να θέλεις να είσαι ευτυχισμένη, όταν οι άλλοι γύρω σου απολαμβάνουν τη ζωή, όταν τα παιδιά σου μεγαλώνουν μέρα με τη μέρα.

Καταλαβαίνω πώς είναι να βρίσκεσαι σε ένα δωμάτιο γεμάτο κόσμο και να νιώθεις τόσο μόνη.

Καταλαβαίνω πώς νιώθεις να κοιτάς το μωρό σου και θέλεις μόνο να κλάψεις.

Η οικογένεια και οι φίλοι σου σε χρειάζονται, όπως είσαι, ακόμα κι όταν έχεις άσχημες μέρες.

Η κατάθλιψη δεν νοιάζεται τι μέρα είναι, αλλά όλοι εξακολουθούν να σε αγαπούν, στις καλές και στις κακές σου μέρες.

Μπορεί να χάσεις την ψυχραιμία σου ή να περάσεις μια μέρα που απλά δεν μπορείς να σηκωθείς από το κρεβάτι αλλά όλοι εξακολουθούν να σε αγαπούν.

Μαμά, πάρε μια βαθιά ανάσα.

Είναι εκεί για εσένα.

Κι εσύ, είσαι μαμά και θα είσαι καλά.

Κλείσε τα μάτια και νιώσε την αγάπη ακόμα και στις πιο σκοτεινές στιγμές σου.

Απλά να θυμάσαι ότι είσαι ασφαλής, σε αγαπούν κι όλα θα πάρουν τον δρόμο τους.

^{ελεύθερη απόδοση από emmasdiary.co.uk}