Δεν ξέρω μαμά που να μην έχει νιώσει κάποια στιγμή αόρατη

«Ω, πρέπει να είναι πραγματικά κουραστικό να είσαι μαμά».

Η κόρη μου δεν είχε άδικο. Με παρατήρησε να ανεβαίνω για πολλοστή φορά τις σκάλες στο δωμάτιο του μικρού της αδερφού και να κατεβαίνω ξανά για να βάλω τα πιάτα του στο νεροχύτη και να πλύνω τα χέρια μου – ξανά. Καθ' όλη τη διάρκεια όλων αυτών, ο για μου έκλαιγε, έλεγε πώς πονούσε, πως δεν αισθανόταν καλά…

H μαμά δεν είναι αόρατη, έχει ανάγκη την προσοχή σας

Η κόρη μου ήταν επίσης άρρωστη και είχε βολευτεί στον καναπέ του σαλονιού. Ποτέ δεν είχε συνειδητοποιήσει όλα όσα συνέβαιναν σε παρόμοιες καταστάσεις, γιατί συνήθως ήταν στο δωμάτιό της, μόνη.

Αλλά, αυτή τη φορά, ήταν άρρωστη ταυτόχρονα με τον αδελφό της κι αποφάσισε να μείνει στο καθιστικό για να βλέπει τηλεόραση ενώ ο γιος μου παρέμεινε στο δωμάτιό του βλέποντας ταινίες στο DVD player.

Ποτέ δεν είχε συνειδητοποιήσει πριν τι σημαίνει να υπάρχουν άρρωστα παιδιά στο σπίτι: τον καθαρισμό, την απολύμανση, το πλύσιμο των χεριών, την προετοιμασία φαγητού, το πλύσιμο των πιάτων, το πλύσιμο των χεριών, το πλύσιμο των ρούχων, πάνω κάτω… (ανέφερα το πλύσιμο των χεριών;)

Το να μπορεί να παρατηρεί από το σαλόνι, διαπίστωσε μια άλλη πτυχή της μαμάς της, που τρέχει να φροντίσει τα άρρωστα παιδιά της.

Και αυτή ήταν μόνο μια μέρα! Τι άλλο δεν είχε προσέξει ποτέ;

Το τρελό τρέξιμο που χρειαζόταν από πλευράς μου για να είναι τα πάντα λειτουργικά στην οικογένειά μας: προγράμματα, υποχρεώσεις.

Πώς μια μαμά κατάφερε να αποδείξει ότι ήταν «αόρατη» για τους άλλους από τη στιγμή που έγινε μητέρα

Μήπως σου φαίνονται όλα αυτά οικεία;

Αν είσαι μαμά, υποθέτω πως ναι!

Αυτή η κατάσταση είναι συχνή και επαναλαμβανόμενη.

Δεν ξέρω μαμά που να μην έχει νιώσει κάποια στιγμή αόρατη. Οι μαμάδες δίνουν τόσα πολλά από τον εαυτό τους στις οικογένειές τους και γίνονται αντιληπτές τόσο λίγο, αλλά ποτέ δεν το σκέφτονται δύο φορές γιατί δεν έτσι έχουν μάθει να λειτουργούν.

Κάθε οικογένεια είναι διαφορετική και κάθε μαμά δίνει τον δικό της αγώνα, όμως όλες μας μπορούμε να τον καταλάβουμε.

Η προσπάθεια να εξισορροπήσουμε τις ανάγκες της οικογένειάς μας ενώ ταυτόχρονα προσπαθούμε να διατηρήσουμε τον εαυτό μας υγιή ή να κατευνάσουμε τις επιθυμίες μας, συχνά μας στερεί τον λίγο προσωπικό χρόνο που θα μπορούσαμε να έχουμε.

«Μαμά, γιατί είσαι τόσο κουρασμένη;»

Και ναι, είναι ωραίο συναίσθημα όταν το παιδί σου ή ο σύντροφος σου έχει την ευκαιρία να δει, να δει πραγματικά, τι κάνουμε για χάρη τους.

Αλλά, αν διανύεις μια από αυτές τις δύσκολες περιόδους όπου φαίνεται ότι κανείς δεν το έχει προσέξει, θέλω να ξέρεις ότι σε βλέπω, μαμά.

Βλέπω, τη μαμά που…

… έχει τακτοποιήσει όλες τις εκκρεμότητες ακόμα κι αν δεν της έχουν πει «ευχαριστώ».

…πέρασε όλο τον «ελεύθερο χρόνο» της κάνοντας δουλειές και ψώνια για να καλύψει τις ανάγκες της οικογένειάς της και δεν είχε χρόνο για τον εαυτό της.

…έκλεισε και πήγε τα παιδιά σε όλα τα ραντεβού – γιατρό, οδοντίατρο, ορθοδοντικό.

… ετοίμασε τα γεύματα της ημέρας, έβαλε πλυντήριο, σιδέρωσε, τάισε τα παιδιά ώστε το βράδυ να κυλήσει ομαλά.

…χρειάστηκε να καθίσει στο αυτοκίνητό της με έναν καφέ για να ηρεμήσει.

…καθάρισε το σπίτι, άλλαξε τα σεντόνια, ετοίμασε το φαγητό, έστρωσε τραπέζι ( και το μάζεψε).

Μερικές φορές, θα θέλαμε απλά να υπενθυμίσουμε με κάποιον τρόπο πώς δεν είμαστε αόρατες και πως κάνουμε κάτι σημαντικό.

Κάθε κουρασμένη μαμά χρειάζεται ενθάρρυνση και υποστήριξη

Και πώς, ναι, έχουμε ανάγκη ν’ ακούμε μια καλή κουβέντα, ειδικά όταν αναλαμβάνουμε τόσες πολλές ευθύνες.

Είναι βέβαιο πώς περιστασιακά θα κάνουμε λάθη (και ποιος δεν κάνει;).

Μαμά, σε βλέπω.

Βλέπω όλη τη σκληρή δουλειά που κάνεις. Είναι πολύτιμη και ανεκτίμητη…

^{ελεύθερη απόδοση denvermomcollective.com}