Μαθαίνοντας να λέμε «όχι» ως μαμάδες και να νιώθουμε καλά με αυτό

Αν υπάρχει μια καθολική αλήθεια για τη μητρότητα, αυτή μπορεί να είναι ότι το να λες «όχι» συχνά μοιάζει σαν να σκαρφαλώνεις σε ένα βουνό χωρίς κορυφή.

Κάπως έτσι παρομοιάζει η Libby Ward τη συνήθεια που έχουν οι απανταχού μαμάδες να λένε «ναι» όταν στην ουσία θέλουν να βροντοφωνάξουν «όχι».

Και αναρωτιέται:

Γιατί το παλεύουμε;

Προσπαθούμε να διατηρήσουμε μια λεπτή ισορροπία, για όλους, συχνά όμως εις βάρος της δικής μας.

Να επισημάνω ωστόσο ένα πράγμα: το δικό μας το «ναι» λέγεται αυτόματα, χωρίς δεύτερη σκέψη, όχι επειδή είναι αυτό που θέλουμε, αλλά επειδή έχουμε συνηθίσει να βάζουμε τις ανάγκες μας, τις επιθυμίες μας και μερικές φορές ακόμη και την ευημερία μας σε δεύτερη μοίρα ως μαμάδες.

Μεγαλώνω και αποφάσισα να λέω πιο συχνά «όχι»

Λέμε «ναι» επειδή φοβόμαστε την εναλλακτική αντίδραση που μπορεί να είναι απογοήτευση, κατάρρευση ή χάος από τη διατάραξη της καθημερινής ρουτίνας.

Δεν είναι εκπληκτικό το πώς καταλήγουμε να λέμε «ναι» όταν κάθε ίνα της ύπαρξής μας ουρλιάζει για ένα «όχι»;

Όταν το παιδί σας εκλιπαρεί για μια ακόμα ιστορία και εσείς είστε εξαντλημένες.

Όταν το παιδί σας εκλιπαρεί να παίξετε λίγο ακόμα και εσείς νιώθετε πολύ ένοχες για να πείτε «όχι».

Όταν συμφωνείτε να προσφέρετε εθελοντική εργασία για τη σχολική εκδήλωση γιατί κανείς άλλος δεν το έκανε.

Όταν αναλαμβάνετε επιπλέον δουλειά για να δείξετε πόσο καλά συνδυάζετε την εργασία με τη μητρότητα.

Όταν συμμετέχετε σε οικογενειακές συγκεντρώσεις κι αυτό είναι το τελευταίο πράγμα που χρειάζεστε.

Όταν προσφέρετε τη βοήθειά σας στους φίλους σας, όποτε τη ζητάνε, γιατί αυτό κάνουν οι καλοί φίλοι, σωστά;

Όταν συμμετέχετε σε κοινωνικές δράσεις παρά την τρελή επιθυμία να είστε στο σπίτι.

Όταν οργανώνετε γιορτές και γενέθλια, παρότι το μόνο που θέλετε είναι η ηρεμία σας.

Όταν μαγειρεύετε υγιεινά γεύματα συμμετέχοντας στο «παιχνίδι» σύγκρισης με άλλες μαμάδες.

Όταν ξεκινάτε πρόγραμμα γυμναστικής που δεν ταιριάζει στον τρέχοντα τρόπο ζωής σας γιατί αυτό σας λένε - και κάνουν - οι άλλοι.

Η λίστα των αναγκαστικών «ναι» είναι τεράστια. Ένας ατελείωτος κύκλος δεκάδων «ναι» που εξαντλεί όλες μας.

Βρίσκοντας την ειλικρίνεια να πεις «όχι»

Το αντίδοτο σε αυτόν τον κύκλο;

Να αξιολογούμε τι είναι πιο σημαντικό και να είμαστε αμείλικτες στο να αντιμετωπίζουμε τις προτεραιότητές μας ως προτεραιότητες.

Έχει να κάνει με το να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας για το τι μπορούμε να χειριστούμε, τι μας χαροποιεί και πού βρίσκονται τα όριά μας.

Πρέπει να συνειδητοποιούμε ότι τα «όχι» μας δεν είναι απλώς μια απόρριψη αλλά μια ισχυρή επιβεβαίωση των δικών μας αναγκών και αξιών.

Είμαι μια εσωστρεφής μαμά κι αυτός είναι ο λόγος που έμαθα να λέω «όχι»

Λέγοντας «όχι» θα συνειδητοποιούμε πόσο δύναμη μας δίνει να λέμε ενθουσιώδη «ναι».