Όταν γίνεσαι μαμά, τα δώρα που παίρνεις είναι είτε για το σπίτι είτε για το μωρό

«Καλά Χριστούγεννα, γλυκιά μου», είπε ο σύζυγός μου ενώ μου έδινε μια παραγεμισμένη τσάντα δώρου «Happy Birthday».

Δεν ήταν τα γενέθλιά μου, αλλά τα πρώτα μου Χριστούγεννα ως μαμά. Για την ακρίβεια μόλις τρεις μήνες μετά τη γέννηση του γιου μας.

Αγαπημένε μου Άγιε Βασίλη, το δώρο που θέλω είναι ένα ακόμη παιδί

Το μυαλό μου έτρεξε γρήγορα σε μια λίστα με πιθανά δώρα. Φανταζόμουν διάφορα, από ένα νέο ζευγάρι άνετες παντόφλες μέχρι ένα όμορφο κόσμημα.

«Σ΄ευχαριστώ πολύ», φώναξα με ενθουσιασμό. Σκούπισα βιαστικά λίγο από το glitter που είχε μεταφερθεί από τη τσάντα δώρου στα χέρια μου και άνοιξα την τσάντα. Αρχικά νόμιζα πώς ήταν παντόφλες και μετά μια χνουδωτή ρόμπα.

Προς μεγάλη μου έκπληξη, όμως ήταν ένα χαλάκι μπάνιου. Ένα σετ για την ακρίβεια.

Ναι, γέλασα. Το παραδέχομαι. Νόμιζα ότι ήταν ένα αστείο.

«Ευχαριστώ, είναι αυτό που χρειαζόμουν», του είπα περιμένοντας να γελάσει με τη σειρά του. Αλλά δεν το έκανε, παρέμεινε σοβαρός.

Ο μπαμπάς που είσαι για την κόρη μας, είναι ένα δώρο

«Ξέρω ότι ήθελες ένα καινούργιο χαλάκι», μου εξήγησε καθώς με κοίταζε.

Η αλήθεια είναι ότι χρειαζόμασταν καινούργια χαλάκια μπάνιου. Όμως, είχα αγοράσει μερικά από το διαδίκτυο κι όταν του το υπενθύμισα μου πρότεινε να τα κρατήσουμε ως εφεδρικά!

Το ομολογώ ότι ήταν ένα μικρό σοκ για μένα.

Πώς από τα προσωπικά δώρα όπως ένα πουλόβερ ή ένα βιβλίο, περάσαμε στο χαλάκι του μπάνιου.

Για να παρηγορηθώ υπενθύμισα στον εαυτό μου, ότι έτσι κι αλλιώς είχα πάρει το καλύτερο δώρο από όλα κι αυτό ήταν ο γιος μου.

Αλλά θα ήταν ψέματα αν έλεγα ότι δεν θα ήθελα ένα δωράκι, έστω μια δωροκάρτα.

Σύντομα κατάλαβα ότι τα δώρα μου θα ήταν σχετικά με τον ρόλο μου ως μαμά κι όχι ως γυναίκα.. Είτε ήταν Χριστούγεννα, τα γενέθλιά μου ή ακόμα και η Ημέρα της Μητέρας , όλα όσα έλαβα έμοιαζαν σαν να προέρχονται κατευθείαν από κατάστημα με οικιακά είδη!

Τα δώρα που έλαβα τα επόμενα χρόνια ήταν σεντόνια, ένα θερμόμετρο κρέατος (είμαι χορτοφάγος), έναν παρασκευαστή ψωμιού και πολλές πετσέτες.

Για να μην παρεξηγηθώ: εκτιμώ όλα αυτά τα δώρα που μου έχουν κάνει κατά καιρούς. Όμως, είναι πραγματικά παράξενο πώς από τα προσωπικά δώρα που έπαιρνα μέχρι πρότινος - αν και δεν ήταν πάντα πρακτικά, ήταν διασκεδαστικά και απολαυστικά- ξαφνικά με βλέπουν ως μια ντουλάπα οικιακών προμηθειών που χρειάζεται γέμισμα.

Πολλές γυναίκες, συμπεριλαμβανομένου και εμού, παλεύουν με την ταυτότητά τους όταν αποκτούν παιδί. Είμαι ακόμα «εγώ»; Πρέπει να αλλάξω κάπως τώρα που έχω παιδί; Είναι δυνατόν να παραμείνω ο εαυτός μου και να προσθέσω τη μητρότητα στη ζωή μου ή η ζωή όπως την ξέρω εξαφανίζεται και γίνομαι αποκλειστικά μαμά;

Αυτά και άλλα παρόμοια ερωτήματα με απασχόλησαν μετά τη γέννηση του γιου μου και ξέρω ότι δεν είμαι η μόνη που ένιωσα έτσι.

Μόλις κάνουμε παιδιά, φαίνεται ότι η κοινωνία μας βάζει σε ένα κουτί με την ένδειξη «μαμά» και μας σπρώχνει στο πλάι. Δεν είμαστε πλέον γυναίκες, ούτε καλλιτέχνες, αθλητές ή οι διευθύνοντες σύμβουλοι. Είμαστε απλώς μαμάδες.

Τα δώρα που λαμβάνουμε είναι μια μικρή απόδειξη. Ταυτιζόμαστε με το νοικοκυριό.

Ξέσπασε σε κλάματα όταν άνοιξε το δώρο της κόρης της

Μιλήστε!

Εάν αγαπάτε το κόκκινο κραγιόν, ενημερώστε όλους ότι θέλετε ένα κόκκινο κραγιόν στα γενέθλιά σας. Ή τουλάχιστον μια δωροκάρτα σε κατάστημα καλλυντικών. Και αν πρέπει να φτιάξετε μια πολύ συγκεκριμένη λίστα ευχών για τις γιορτές για να το υπενθυμίσετε σε όλους γύρω σας, φροντίστε να το κάνετε.

Τώρα αν χρειάζεστε τελικά ένα

Αυτό είναι, φυσικά, εκτός αν χρειάζεστε πραγματικά ένα θερμόμετρο κρέατος.