«Τώρα καταλαβαίνω γιατί η μαμά μου δεν μπορούσε να κοιμηθεί όταν είχε άπλυτα πιάτα στο νεροχύτη!»
Μεγαλώνοντας, ποτέ δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί η μαμά μου δεν μπορούσε να πάει για ύπνο έχοντας άπλυτα πιάτα και ποτήρια στο νεροχύτη της. Πάντα σκεφτόμουν, «Μα όση ώρα θα της πάρει να τα πλύνει το βράδυ, θα της πάρει και το πρωί, γιατί δεν πάει για ύπνο να ξεκουραστεί;».
Πάντα όμως μου έλεγε: «Θέλω να πέσω στο κρεβάτι και ο νεροχύτης μου να είναι καθαρός!».
Τώρα μερικά χρόνια μετά και έχοντας μια κόρη, σύζυγο και δικό μου σπίτι, συνειδητοποίησα ότι όλα τώρα βγάζουν νόημα! Τα βράδια αν και είμαι κουρασμένη πριν κοιμηθώ μαζεύω την κουζίνα μου και να πλένω τα άπλυτα πιάτα που δεν χωράνε στο πλυντήριο. Αντί δηλαδή να κάτσω για μισή ωρίτσα στον καναπέ μου να ξεκουραστώ, να δω λίγη τηλεόραση, να πιω ένα ποτήρι κρασί να χαλαρώσω και να κάνω αποτοξίνωση από το κινητό μου τηλέφωνο και όλα τα emails που με βομβαρδίζουν καθημερινά, κουράζομαι ακόμη περισσότερο, πέφτω στο κρεβάτι εξαντλημένη και ξυπνάω εξαντλημένη.
Τίποτε όμως, δεν συγκρίνεται με το πρωινό ξύπνημα και την ανακούφιση ότι έχω την κουζίνα μου καθαρή και έτοιμη να με υποδεχτεί... για να τη λερώσω μέχρι το βράδυ που θα τη ξαναμαζέψω.
Αυτό το πράγμα γίνεται καθημερινά, αλλά δυστυχώς δεν μπορεί να αλλάξει. Θέλω να πέσω στο κρεβάτι και να σκέφτομαι ότι την επόμενη μέρα δεν με περιμένουν δουλειές του σπιτιού, με το που θα ανοίξω τα μάτια μου!
Ναι, ξέρω! Σίγουρα κάποιοι θα πείτε ότι αυτό είναι υπερβολικό και κάποιοι άλλοι παράλογο. Όμως για σκεφτείτε. Δεν είναι ωραίο να ξυπνάς το πρωί είτε εργάζεσαι, είτε όχι και να έχεις μια καθαρή κουζίνα χωρίς άπλυτα να σε περιμένει, να φτιάξεις τον καφέ σου και να κάτσεις σε ένα σαλόνι τακτοποιημένο με τα ριχτάρια και τα μαξιλάρια στη θέση τους, να απολαύσεις μια γουλιά χωρίς το άγχος «Πω πω, έχω να κάνω του κόσμου τις δουλειές και πάλι σήμερα;».
Σίγουρα, πολλές μαμάδες κάνουν αυτό που κάνω εγώ. Αυτό που έκαναν και οι δικές τους μαμάδες... Άλλωστε, κόρες των μαμάδων μας δεν είμαστε;
Σίγουρα πολλά από αυτά που έκαναν οι μαμάδες μας όταν ήμασταν παιδιά, δικαιολογούνται απόλυτα τώρα που γίναμε και εμείς οι ίδιες μαμάδες. Δεν συμφωνείτε;