Έξι λόγοι που αισθάνομαι τυχερή που έχω έξι παιδιά

H Julie Cole , είναι μάλλον η πιο κατάλληλη να δώσει απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα καθώς έχει έξι παιδιά!

«Όταν οι άνθρωποι ακούν ότι έχω έξι παιδιά, η αντίδραση τους είναι μάλλον διασκεδαστική. Σίγουρα, υπάρχουν μερικές μέρες που αναρωτιέμαι σε τι κόσμο θα μεγαλώσουν τα παιδιά μου. Αλλά τις περισσότερες φορές γιορτάζω για το πόσο φοβερό είναι που έχω έξι παιδιά. Οι λόγοι είναι πολλοί, σας παρουσιάζω, όμως έξι:

1. Είναι φθηνότερο
Πριν από δύο χρόνια, όταν η κρίση χτύπησε, έγραψα άρθρο σχετικά με το αν η οικονομική ύφεση θα επηρέαζε την απόφασή μου να αποκτήσω άλλο παιδί. Η σύντομη απάντησή μου ήταν "Όχι". Πιστεύω ότι, ως επί το πλείστον, τα παιδιά είναι τόσο ακριβό όσο τα εσύ τα κάνεις. φτιάχνετε. Σίγουρα, υπάρχει η αρχική δαπάνη με το πρώτο παιδί αλλά αν συνεχίσετε να έχετε πολλά παιδιά, θα δείτε ότι μπορείτε να χρησιμοποιείτε τα ίδια πράγματα ( από ρούχα μέχρι παπούτσια, καρότσια, κρεβάτια). Δεν έχει σημασία που είναι πολυχρησιμοποιημένα, αρκεί να κάνουν τη δουλειά τους.
Η ικανότητα του τι «αντέχει» (όχι μόνο οικονομικά) ο καθένας είναι σχετική. Για παράδειγμα εγώ δεν μπορώ να αντέξω ένα φανταχτερό αυτοκίνητο, αλλά μπορώ να αντέξω έξι παιδιά. Υπάρχουν άνθρωποι με φανταχτερά αυτοκίνητα που δεν μπορούν να αντέξουν άλλο παιδί.

2. Τα παιδιά γίνονται ανεξάρτητα
Οι άνθρωποι σχολιάζουν συχνά ότι τα παιδιά από τις μεγάλες οικογένειες φαίνονται ανεξάρτητα και ολιγαρκή. Σίγουρα, είναι μια γενίκευση, αλλά έχω κάποιες θεωρίες γι 'αυτό. Τα περισσότερα πράγματα που έχουν τα παιδιά μου, τα μοιράζονται. Επίσης, τα μεγαλύτερα παιδιά βοηθούν τα μικρότερα όχι μόνο στο φαγητό , αλλά και στο ντύσιμο ή στο διάβασμα. Έτσι φαίνεται ότι τα παιδιά μου είναι ανεξάρτητα, μη υλιστικά και ξέρουν πώς να μοιράζονται κι αυτό προς τα έξω φαντάζει όμορφο.

3. Δεν με ενοχλεί που μου λείπει ύπνος
Ας το παραδεχτούμε, όταν έχετε μικρά παιδιά, ο ύπνος είναι πολυτέλεια. μέρος. Σίγουρα, τα πράγματα μπορεί να είναι πολύ πιο δύσκολα με περισσότερα παιδιά, αλλά είναι μια κατάσταση με την οποία μπορώ να συμβιβαστώ και να ζήσω.

4. Εχεις ένα μόνιμο σύστημα ψυχαγωγίας στο σπίτι
Δεν ακούω πολύ συχνά τη λέξη "βαριέμαι". Τα παιδιά ασχολούνται μόνα τους ή μεταξύ τους, χωρίς να θέλουν εμένα για να παίξουν. Εξαφανίζονται στο υπόγειο ή έξω, για ώρες. Δεν απαιτείται ψυχαγωγία από τη μαμά. Μου αρέσει να κάνω δουλειές με τα παιδιά μου, αλλά η ιδέα να παίζω Barbie ή My Little Pet Shop είναι αρκετή για να με κάνει να θέλω τρέξω μακριά. Όσο για τα μωρά μου, περνούν ευτυχώς τις μέρες τους διασκεδάζοντας από τα μεγαλύτερα παιδιά που φροντίζουν να τα ψυχαγωγούν.

5. Τα παιδιά γίνονται κοινωνικά
Το μεγαλύτερο παιδί μου έχει αυτισμό. Εάν έχετε ένα παιδί με πρόβλημα στην επικοινωνία, τις κοινωνικές δεξιότητες και το ευφάνταστο παιχνίδι, μπορείτε να δείτε την αξία της ύπαρξης τριών μικρών αδελφών μέχρι την ηλικία των πέντε ετών. Οι αδελφές του, του μιλούσαν και έπαιζαν συνεχώς μαζί του. Δεν μπορούσε να ξεφύγει από την κοινωνικοποίηση - να τρώει μαζί τους, να κολυμπάει και να μοιράζεται ένα δωμάτιο. Έχω μια μεγάλη οικογένεια λόγω του αυτισμού του; Όχι, αλλά το καλύτερο που έχω κάνει για αυτό το παιδί είναι να τον περιβάλλω με άλλα παιδιά.

6. Το σπίτι δεν θα ερημώσει ποτέ
Αυτοί οι έξι άνθρωποι θα μεγαλώσουν, θα φύγουν και θα επιστρέφουν πάντα με ή χωρίς τις οικογένειές τους. Θα ξέρουν ότι είναι το σπίτι τους και ότι θα υπάρχει πάντα μια θέση γι΄αυτά.»