Γράμμα στον εαυτό μου την ημέρα των γενεθλίων μου

Αγαπημένε μου εαυτέ,

Χρόνια σου πολλά! Σήμερα έγινες 43 ετών!

Πριν δέκα χρόνια, η οικογένεια ήταν το παν για εσένα και το ίδιο ελπίζω να ισχύει και τώρα. Δέκα χρόνια πριν είχες ένα κοριτσάκι 7,5 ετών. Εκείνο το κορίτσι σε έκανε μητέρα. Σε γέμιζε φιλιά και αγκαλιές. Ξύπνησε το πρωί σε αγκάλιασε, σου είπε πολλές φορές «Χρόνια πολλά» και σου έδωσε 100 φιλιά. Τα μέτρησε. Σήμερα δεν ξέρω καν αν λόγω της εφηβείας θα ασχοληθεί μαζί σου και αν θα κάτσει να φτιάξει και να διακοσμήσει το κέικ που έφτιαξες το προηγούμενο βράδυ. Αυτό το πλάσμα σε έχει κάνει καλύτερο άνθρωπο. Να θυμάσαι, τώρα που είναι στην εφηβεία μην κάνεις όλα εκείνα που έκανε η δική σου η μαμά σε εσένα και σε εκνεύριζαν. Να θυμάσαι να κουβεντιάζεις μαζί της όπως τώρα. Ήρεμα. Χωρίς φωνές. Αν σου πει και μια κουβέντα παραπάνω θυμήσου τα δικά σου εφηβικά χρόνια.

Δέκα χρόνια πριν γιόρταζες κάθε λεπτό την αγάπη σου και τον έρωτα με τον άνδρα σου όποια μέρα και αν ήταν. Είναι ωραίο που είστε μαζί. Σου αρέσει να σου κρατά το χέρι και να σε συμβουλεύει σε ό,τι και αν κάνεις. Τώρα πια θα έχετε κλείσει τα 20 χρόνια μαζί και ελπίζω να είστε το ίδιο τρελοί ο ένας για τον άλλο.

Δέκα χρόνια πριν ζούσες στην Αθήνα στο ίδιο σπίτι όπου μετακόμισες για πρώτη φορά με τον άνδρα σου. Εκεί όπου συζήσατε για πρώτη φορά. Ήθελες να αλλάξεις σπίτι και να πας σε ένα μεγαλύτερο. Ήθελες να έχεις μια τεράστια κουζίνα, να χωράνε τα τάπερ σου και όλα τα σκεύη ζαχαροπλαστικής που έχεις για να φτιάχνεις τα γλυκά που ξετρελαίνουν την κόρη σου. Ελπίζω να τα έχεις καταφέρει και να έχεις εξελίξει ακόμη περισσότερο το ταλέντο σου σε αυτό (στη ζαχαροπλαστική).

Δέκα χρόνια πριν εργαζόσουν στο Mothersblog.gr ως Αρχισυντάκτρια. Είχες υπέροχους συνεργάτες και φίλους. Θυμάσαι που έλεγες πως είναι σημαντικό να πηγαίνεις στη δουλειά και να μην έχεις κόμπο στο στομάχι; Τώρα; Πηγαίνεις στη δουλειά χωρίς κόμπο στο στομάχι;

Δέκα χρόνια πριν είχες κοντά σου τους γονείς σου και την 90χρονη γιαγιά σου. Τη θυμάσαι; Άραγε ζει;Εκείνη η γυναίκα σε μεγάλωσε. Σε πήρε 4 ετών και έφυγες από κοντά της στα 18 σου. Τότε, τρόμαζες στην ιδέα του θανάτου της. Δεν ήθελες να χτυπήσει το κινητό σου και να σου πουν «Έλα». Δέκα χρόνια πριν, αυτός ήταν ο μεγαλύτερος φόβος σου; Άραγε τον έζησες;

Δέκα χρόνια πριν ήσουν μια αυθόρμητη γυναίκα, αστεία, με χιούμορ, ανεξάρτητη, περίεργη, υποστηρικτική και υπέροχη μαμά. Έδινες τα πάντα για την οικογένειά σου και σου άρεσε να κάνεις ο,τιδήποτε σε έκανε ευτυχισμένη.

Ελπίζω η ζωή σου να έχει εξελιχθεί προς το καλύτερο. Να μην έχεις ζήσει πόνους. Να έχεις ακόμη τα ίδια ενδιαφέροντα. Να είσαι ακόμη ο ίδιος άνθρωπος. Εύχομαι να είσαι όλα τα παραπάνω και πολλά περισσότερα. Χαρούμενα γενέθλια εαυτέ μου!

Με εκτίμηση
Ο 33χρονος εαυτός σου

Υ.γ: Θεέ μου, είναι περίεργο αλλά εύχομαι να μπορώ να διαβάζω αυτό το γράμμα όταν θα γίνω 43 ετών. Ο λόγος που γράφω αυτό το γράμμα είναι για να απαθανατίσω τον εαυτό μου στα 33 μου και ίσως να μου υπενθυμίσω μερικά πράγματα που είναι σημαντικά για εμένα και που μπορεί να έχω ξεχάσει.