Σταμάτησα να λέω στον σύζυγό μου «δεν το κάνεις σωστά» και να τι συνέβη

Η αλήθεια είναι ότι θέλουμε βοήθεια για διάφορα θέματα αλλά να είναι προσαρμοσμένη στα δικά μας μέτρα. Παρότι ξέρουμε ότι αυτό είναι μάλλον αδύνατο, συνεχίζουμε το ίδιο τροπάρι. Εξαίρεση δεν αποτέλεσε ούτε η Anne Metz, η οποία όμως συνειδητοποίησε το λάθος της.

«Στο πρώτο μας παιδί συνειδητοποίησα πώς ο άντρας μου, παρά την καλή του πρόθεση δεν μπορούσε να με βοηθήσει γιατί τα έκανε όλα λάθος. Τι να πρωτοθυμηθώ.

Κάθε φορά που άλλαζε το μωρό, έβαζε την πάνα στραβά. Δεν μπορούσε να γυρίσει το μωρό στη σωστή θέση ύπνου και έτσι με ξυπνούσε ( και είχα τόσο μεγάλη ανάγκη τον ύπνο.) Όταν το τάιζε, ξεχνούσε να σταματήσει για να ρευτεί.

Πραγματικά με έκανε έξω φρενών. Με τρέλαινε…

'Ημουν έτοιμη να πω στο σύζυγό μου: "Το κάνεις λάθος" ή "Αστο, θα το κάνω μόνη μου." Δεν ήθελα τη βοήθειά του, θα το έκανα μόνη μου.

Ένα βράδυ όμως, που παρέπαια από την κούραση, συνειδητοποίησα το εξής: ίσως δεν θα ήμουν τόσο κουρασμένη αν άφηνα τον άντρα μου να με βοηθήσει με το μωρό. Ήταν μια αναλαμπή αυτό για μένα. Ξαφνικά κατάλαβα ότι δεν είχε καμιά σημασία αν η πάνα δεν εφάρμοζε σωστά, αν το φορμάκι δεν είχε κουμπωθεί σωστά, ή αν το μωρό δεν ήταν σκεπασμένο όπως ήθελα εγώ. Το μόνο που είχε σημασία εκείνη την στιγμή, ήταν ο ύπνος (μου).

Έτσι, τον άφησα να με βοηθάει (με τον τρόπο του) και ήταν καταπληκτικά. Δεν ανησυχούσα αν τα ρούχα του μωρού δεν ήταν άριστα τακτοποιημένα, ήμουν ευτυχής που ήταν διπλωμένα και καθαρά. Δεν με ένοιαζε αν τα μπουκάλια του μωρού πλένονταν στο πλυντήριο πιάτων αντί στο χέρι, ήμουν ευτυχής που υπήρχαν καθαρά μπουκάλια όταν τα χρειαζόμουν.

Όχι μόνο δεχόμουν την προσφορά βοήθειας, αλλά σταμάτησα να του λέω ότι το έκανε λάθος (παρόλο που κρατιόμουν τρομερά κάθε φορά που χρησιμοποιούσε 15 μωρομάντηλα για ν’ αλλάξει μια πάνα).

Δεν μπορώ να σας πω τι αντίκτυπο έχει αυτό το μάθημα στο γάμο μου. Αντί να προσπαθώ να ελέγξω κάθε πτυχή της ζωής του γιου μου έμαθα να εμπιστεύομαι το σύζυγό μου και ν’ αφήσω στην άκρη την τελειομανία μου. Αντί εγώ να του υπαγορεύω συνέχεια τον σωστό τρόπο που πρέπει να κάνει τα πράγματα, εν τέλει γίναμε μια ομάδα.

Με την πάροδο του χρόνου (και ειδικά τώρα που ο γιος μου είναι στην εφηβεία), έμαθα και κάτι άλλο, επίσης, πιο σημαντικό: ο γιος μου χρειάζεται τον μπαμπά του.

Έτσι, αν ο σύζυγος σας βοηθάει αλλά δεν το κάνει σωστά ή για την ακρίβεια δεν το κάνει όπως εσείς θέλετε, αφήστε τον. Θα κάνει λάθη ή δεν θα το κάνει πάντα με τον τρόπο σας (ο οποίος όπως όλοι γνωρίζουμε είναι ο καλύτερος) αλλά θα πάρετε μια ανάσα.

Με την πάροδο του χρόνου θα δείτε ότι ανάμεσα στο σύζυγό σας και το παιδί σας έχει αναπτυθχεί ένας πραγματικά φοβερός δεσμός που δεν συγκρίνεται με τίποτα στον κόσμο.»

Διαβάστε επίσης

Πώς θα κάνεις τις δουλειές του σπιτιού, όταν έχεις νεογέννητο μωρό
Ένα συγκινητικό γράμμα μιας μαμάς δύο αγοριών στον σύζυγό της...