Αυτή είναι η ιστορία μου: Όταν τα νερά σπάνε στον έβδομο μήνα κύησης...

Κι εκεί που μπήκες επιτέλους στο τρίτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης λίγο πριν φουσκώσεις και νιώσεις έγκυος χωρίς τα πρώτα άγχη, έρχεται ένα βρεγμένο στρώμα τα ξημερώματα να σε προσγειώσει απότομα…

Η πρώτη σκέψη: κάτι δεν πάει καλά. Η δεύτερη: να είναι πάλι ακράτεια; Μα τόση; Και η τρίτη σκέψη που δεν μπορείς ούτε να αρθρώσεις… Είναι δυνατόν να μου έσπασαν τα νερά;;; Μα είμαι μόλις 29 εβδομάδων…

Μετά από ένα λανθασμένο πόρισμα στο νοσοκομείο Τρικάλων, αλλά με το σώμα μου να μηνύει ότι κάτι άλλαξε, επισκέπτομαι τον μαιευτήρα μου που κάνει τη διάγνωση: Πρόωρη ρήξη υμένων, εισαγωγή στο νοσοκομείο για λίγες μέρες, αντιβίωση και κορτιζόνη.

Και κάπως έτσι ξεκινάει η νοσηλεία μου στην πτέρυγα της Παθολογίας της Κυήσεως του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Λάρισας… Ναι, ένα μήνα με σπασμένα νερά, είναι δυνατόν, ωσότου βέβαια ξεκίνησε αυτόματα ο τοκετός στις 33 βδομάδες.

Οι λόγοι της αυτόματης ρήξης των εμβρυικών μεμβρανών, πριν την 37η εβδομάδα της κύησης, μπορεί να μην είναι πάντα ξεκάθαροι, αυτό που είναι προδιαγεγραμμένο είναι η προωρότητα. Όταν τα νερά σπάνε νωρίς ο στόχος είναι οι 34 εβδομάδες, οπότε και πρέπει να τελεστεί ο τοκετός, μιας και μετέπειτα οι κίνδυνοι είναι μεγαλύτεροι από το όφελος. Την ίδια στιγμή σε ηλικία κύησης πέρα των 34 εβδομάδων η αυτόματη έναρξη τοκετού συναντάται σε ποσοστό πάνω από το 80% εντός 24 ωρών. Να αναφέρουμε ότι η προ του τέρματος πρόωρη ρήξη υμένων συμβαίνει σε 2-3% των κυήσεων και ευθύνεται για το ένα τρίτο περίπου των πρόωρων τοκετών, όταν το όριο βιωσιμότητας του εμβρύου τοποθετείται στις 24 εβδομάδες κύησης .

Για να δούμε όμως πώς μπορούν να κυλήσουν οι μέρες της εισαγωγής ευχάριστα παρά το πρώτο σοκ.

1. Καλή παρέα: Αν είσαι τυχερή σε βάζουν σε δωμάτιο με πολλά άτομα, έτσι αυξάνονται οι πιθανότητες να ταιριάξεις με κάποια κοπέλα. Αν είσαι πολύ τυχερή κάνεις φίλες με τις οποίες θα έχεις πολλά να σε δένουν όταν τελειώσει αυτή η δοκιμασία!

2. Χόμπι: Διαβάζεις τα βιβλία που εδώ και τρία χρόνια δεν έχεις καταφέρει να τελειώσεις μετά τη γέννηση του πρώτου σου παιδιού κι άλλα τόσα που θα ήθελες να διαβάσεις και θα περίμεναν άλλα τόσα χρόνια.

3. Περιποίηση εαυτού: Ποιος θα το περίμενε, αλλά ξαφνικά έχεις χρόνο να βάλεις τις κρέμες σου και να αναπληρώσεις τον ύπνο που έχασες, νοσηλευτριών επιτρέποντος, αφού ελέγχουν κάθε έξι ώρες την πίεση, τη θερμοκρασία και τους παλμούς του μωρού, ναι ακόμη και κατά τη διάρκεια της νύχτας. Είπαμε, δεν κάνεις διακοπές!

4. Περνάς όσο χρόνο θέλεις χαϊδεύοντας την κοιλιά σου και μιλώντας στον μικρό σου αγωνιστή, αν και σου λένε οι γιατροί ότι προκαλεί συσπάσεις που δεν τις θες, αλλά τουλάχιστον δεν έχεις τον πρωτότοκο να παρεξηγηθεί που αυτή μονοπωλεί το ενδιαφέρον σου!

5. Έχεις χρόνο να προσευχηθείς και να σκεφτείς τι τάμα θα κάνεις, ώστε να πάνε όλα κατ΄ ευχήν.

6. Προσπαθείς να μαντέψεις τα γεύματα μέχρι που συνειδητοποιείς ότι το μενού επαναλαμβάνεται και το καταγράφεις για να ξέρεις τι να περιμένεις.

7. Ενίοτε παραγγέλνεις κάτι από έξω αν σου το επιτρέπουν οι γιατροί. Ένας καλός καφές, μία πίτσα ή ένα σουβλάκι μπορεί να σε κάνουν να νιώσεις καλύτερα, ώστε να κανακέψεις λίγο τον εαυτό σου. Είπαμε είσαι σε ενδιαφέρουσα!

8. Εξερευνείς το νοσοκομείο: Πάντα με ενημέρωση του προσωπικού, αλλιώς σε κατσαδιάζουν. Επισκέπτεσαι στα πεταχτά τη βιβλιοθήκη που υπάρχει στο Πανεπιστημιακό, την έκθεση φωτογραφίας στον ίδιο όροφο ή περνάς από το αμφιθέατρο να δεις τι διάλεξη θα πετύχεις.

9. Προσπαθείς να σκεφτείς τρόπους να εξηγήσεις στο μεγαλύτερο παιδί την κατάσταση και ότι θα λείψεις για αρκετές μέρες, αφού από ένα σημείο και μετά παίρνεις απόφαση ότι θα μείνεις καιρό. Πώς θα καταφέρεις να μην ενοχοποιήσει το μωρό στη συνείδησή του που αποχωριστήκατε ο ένας τον άλλο;

10. Συντάσσεις καθημερινά λίστες με το τι να σου φέρουν οι δικοί σου, ώστε να νιώσεις σαν στο σπίτι σου. Υπήρξαν κοπέλες που έμειναν ακόμη και για τρεις μήνες μέσα.

11. Καταγράφεις τις σκέψεις σου σε ένα ημερολόγιο, που θα μπορέσει να διαβάσει το προωράκι σου όταν θα μεγαλώσει.

12. Τρως όσο λαχταράς, ώστε να θρέψεις το μωρό. Κανείς γιατρός δεν θα στο επιβεβαιώσει, αλλά προσπαθείς να κάνεις ό, τι καλύτερο μπορείς. Αλλιώς είναι να γεννηθεί ένα μωρό 1.500, αλλιώς 2.000 κι αλλιώς 2.500 κιλά.

13. Βάζεις στόχο να περάσει μία μία η μέρα ή οι εβδομάδες. Ό, τι σε εξυπηρετεί καλύτερα.

14. Νιώθεις λίγο survivor μιας και δεν έχεις ψυγείο και φαντάζεσαι τι αντέχει εντός και εκτός του παραθύρου σου, ευχόμενη για πρώτη φορά στη ζωή σου να μην βγει ο ήλιος!

15. Περιμένεις την ώρα του επισκεπτηρίου που θα έρθουν τα αγαπημένα σου πρόσωπα να σε φιλήσουν, να σου δώσουν κουράγιο και να σου πουν τα νέα από τον έξω κόσμο.

16. Κάνεις καθημερινά μία βολτίτσα στο νοσοκομείο: Μπας και πάρει θέση το μωρό, ο εγκέφαλός σου απελευθερώσει τις ορμόνες της ευτυχίας, τις ενδορφίνες και το εντεράκι σου δουλέψει - τριπλό το όφελος.

17. Κάνεις χαλαρή γυμναστική: ασκήσεις Kegel για τον τοκετό και όχι μόνο κι απλές διατάσεις, μην σκουριάσουμε κιόλας.

18. Αναζητάς ασχολίες για τον μεγάλο σου γιο που σε επισκέπτεται. Από την Παιδιατρική που βρίσκεται στον ίδιο όροφο με την Μαιευτική μπορείς να δανειστείς βιβλία και στοιχειώδη παιχνίδια, όπως κι από τη βιβλιοθήκη που προαναφέρθηκε.

19. Προμηθεύεσαι με γάντια μίας χρήσης για τον μεγάλο σου κανακάρη. Πρέπει να μην αρρωστήσεις ούτε εσύ, ούτε αυτός όσο είσαι μέσα. Σύμμαχός σας το αντισηπτικό.

20. Νέα πρόσωπα: Η μέρα αποκτά ενδιαφέρον από τις νέες εισαγωγές στην πτέρυγα και τις ιστορίες τους, τις γέννες όσων έφτασε η ώρα τους και τα εξιτήρια όσων πλέον θα πάνε σπιτάκι τους με ή χωρίς το μωρό τους.

21. Περιμένεις εναγωνίως τις μέρες που θα σε εξετάσουν στον προγεννητικό έλεγχο: Αναπτύσσεται φυσιολογικά το μωρό σου και χωρίς νερά, υπήρξε κάποια εξέλιξη που να σε φέρνει πιο κοντά στον τοκετό και πόσο ζυγίζει το βλαστάρι σου; Σε όλα τα παραπάνω ερωτήματα οι γιατροί σου απαντούν ορθώς φειδωλά.

22. Παρακολουθείς την κοιλιά σου δειλά δειλά να μεγαλώνει και προσπαθείς να «ακούσεις» το σώμα σου. Πλησιάζει ο τοκετός που οι γιατροί περίμεναν από τα πρώτα εικοσιτετράωρα της εισαγωγής σου;

23. Τώρα είναι η ώρα να βγάλεις κάποιες φωτογραφίες με την κοιλίτσα σου, αφού ο χρόνος μετρά αντίστροφα. Ενδιαφέρον θα έχει να ανέβεις και στη ζυγαριά, ώστε να μην μείνεις με την απορία, όπως στο πρώτο παιδί. Γεννώντας περίπου δύο μήνες νωρίτερα θα έχεις τουλάχιστον τη χαρά να διαπιστώσεις ότι δεν έβαλες τόσα πολλά κιλά!

24. Πρόβλεψη γέννας: Κάνεις προγνωστικά με τα κορίτσια για το πότε θα σε πιάσουν οι πόνοι πριν τις 34 εβδομάδες που θα σε ξεγεννήσουν, παρακολουθώντας πάντα τα ζώδια της περιόδου κι επιλέγοντας αγαπημένες ημερομηνίες και για τα δύο ενδεχόμενα.

25. Με την πάροδο των ημερών αποτελείς κομμάτι μιας μικρής ομάδας, έτσι πριν να πάρεις εξιτήριο έχεις μάθει όλο το νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό με το όνομά του, την ιεραρχία τους και λίγα πράγματα για τη ζωή τους.

26. Έχοντας πλέον μάθει τους κύριους λόγους που ο οργανισμός μπορεί δυστυχώς να δώσει σήμα για τον τοκετό από το δεύτερο τρίμηνο, τώρα ήρθε η σειρά να συγκεντρώσεις πληροφορίες για τις Μονάδες Εντατικής Νοσηλείας Νεογνών, τις ΜΕΝΝ, αφού σε λίγες μέρες το μωράκι σου θα φιλοξενείται σε μία από αυτές.

27. Σκέφτεσαι την οικογένειά σου που άφησες έξω, μέχρι που σου λένε ότι παίρνουν στο παιδί παγωτά χειμωνιάτικα και του κάνουν όλα τα χατίρια για να μην στεναχωριέται όσο λείπεις, κάτι που μεταφράζεται στην αγορά παιχνιδιών τακτικά. Κι εκεί είναι που σταματάς να τους σκέφτεσαι, επειδή συγχύζεσαι και δεν είναι ώρα για τέτοια τώρα, είπαμε, πρέπει να παραμείνεις ψύχραιμη.

28. Επικοινωνία με τον έξω κόσμο: Για τη διαφύλαξη της ηρεμίας σου καλή ιδέα είναι να απενεργοποιήσεις το κινητό σου. Ειδάλλως δόκιμο είναι να απαντάς μόνο στις κοινωνικά ευαισθητοποιημένες επαφές σου, οι οποίες δεν θα σου που ότι «συμβαίνουν αυτά» και ότι «δεν πειράζει». Δεν σου απαλύνουν τη θλίψη, αντιθέτως σε εξοργίζουν και είπαμε δεν είναι η ώρα για τέτοια. Θα αρκούσε να σου πουν «καλή δύναμη» και «όλα θα πάνε καλά».

29. Οι τελευταίες σου μέρες πριν γεννήσεις σε βρίσκουν αναζητώντας το κατάλυμα που θα σε φιλοξενήσει όσον καιρό θα παραμείνει το νεογνό σου στην θερμοκοιτίδα εφόσον δεν θα πηγαινοέρχεσαι. Αφού δεν υπάρχει ξενώνας του νοσοκομείου για τους συγγενείς νοσηλευόμενων, όπως έχει διαμορφωθεί στα αντίστοιχα πανεπιστημιακά νοσοκομεία στην Αλεξανδρούπολη, στα Ιωάννινα και στο Ηράκλειο Κρήτης, αναζητάς ξενοδοχείο. Στην περιοχή πάλι δεν έχει, άρα είσαι ανάμεσα σε ξενοδοχείο στο κέντρο ή διαμέρισμα κοντά στο νοσοκομείο.

30. Και κάπου εκεί έρχεται ο τοκετός που όλοι προέβλεπαν. Πράγματα φυσικά όπως το να αγκαλιάσεις και να θηλάσεις το παιδί σου δεν είναι τόσο αυτονόητα στα πρόωρα. Κι ενώ κάνεις αντλήσεις για να σου έρθει το γάλα και επισκέπτεσαι το μωρό σου αν είσαι σε θέση προσπαθείς να δεις τη θετική πλευρά: τουλάχιστον θα κοιμηθείς αν τα καταφέρεις τις πρώτες μέρες.

31. Παίρνοντας το εξιτήριό σου και λίγο πιο πριν οι ορμόνες σου παίζουν άσχημο παιχνίδι. Αν μπορούσε κάποιος να παρομοιάσει την ψυχολογία των νοσηλευόμενων καιρό στην Παθολογία Κύησης αυτή θα ήταν σαν κατάδικοι μέχρι να γεννήσουμε (περιμέναμε καθημερινά ποια θα βάλουν πρώτη για τοκετό) και σαν αποφυλακισμένοι μετά την έξοδό μας: επικρατεί προσωρινά μία θλίψη και δυσκολία προσαρμογής. Το αίσθημα που οι άλλες εγκυούλες δεν μπορούν να νιώσουν που εμείς το έχουμε είναι ότι δεν θέλουμε να γεννήσουμε. Κάτι γίνεται με το σώμα λογικά αν γεννάς νωρίτερα, σαν να μην έκλεισε ο κύκλος όπως και όταν έπρεπε. Δεν είσαι έτοιμη κι ας το ξέρεις από καιρό ότι ποτέ δεν θα μπεις στο μήνα σου και ότι ποτέ δεν θα μεταφερθείς στην πτέρυγα των Λεχωΐδων.

32. Κάπου διάβασα ότι «η ζωή είναι αυτό που μας συμβαίνει όταν εμείς κάνουμε άλλα σχέδια». Πράγματι, μετά το εξιτήριο του μωρού από την ΜΕΝΝ, τρεις εβδομάδες μετά, προσπαθείς απλά να εύχεσαι όλα να πάνε καλά παρά την παράδοξη αφετηρία. Ίσως να πάνε καλύτερα κι από ό, τι φαντάζεσαι! Το βέβαιο είναι ότι θα έχεις να αφηγηθείς πολλές ιστορίες στο βλαστάρι σου όταν μεγαλώσει! Να είναι όλα τους γερά!

Από την Αθηνά Τσακαλίδου, δημοσιογράφο για αποκλειστική δημοσίευση στο Mothersblog, με αφορμή την Ημέρα της Μητέρας.

Διαβάστε επίσης:
«Έσπασαν τα νερά»: Τι συμβαίνει ακριβώς και τι να κάνετε