Η Nicola μας μιλά για την κόρη της Harper που πάσχει από το σύνδρομο Down
Όταν ανακαλύψαμε ότι η Harper γεννήθηκε με σύνδρομο Down ήταν μια πολύ δύσκολη στιγμή για εμάς.
Τα δίδυμα γεννήθηκαν πρόωρα αν και σε όλη την εγκυμοσύνη μου θεωρούνταν εντάξει και υγιή.
Είχα λάβει πληροφορίες για το σύνδρομο Down, με ενημέρωσε το ιατρικό προσωπικό με ένα χρήσιμο πακέτο πληροφοριών. Έπιασα τον εαυτό μου να ανησυχεί για κάθε ιατρική κατάσταση που είναι γνωστή στον άνθρωπο ότι ήμουν πεπεισμένη ότι η Harper θα είχε, αποφάσισα εκείνη τη στιγμή να βάλω το «χρήσιμο» πακέτο πληροφοριών κάτω και να επικεντρωθώ στο εδώ και τώρα. Να κάνω ένα βήμα την ημέρα να μην τρέχω μπροστά και ανησυχώ για πράγματα που μπορεί να μην συμβούν ποτέ. Αυτό ήταν το καλύτερο που έκανα ποτέ!
Ωστόσο, κοιτάζοντας πίσω εκείνη την στιγμή τώρα, οκτώ μήνες μετά, και κοιτάζοντας πόσο μακριά έχουμε φτάσει οι πρώτες σκέψεις μου και ότι οι απόψεις μου έχουν αλλάξει τόσο πολύ. Βέβαια εξακολουθούν να υπάρχουν κάποια αρνητικά (η λειτουργία της καρδιάς της Harper είναι ένας από αυτά).
Επιτρέψτε μου να σας πω τη θετική πλευρά και την αληθινή ομορφιά στο σύνδρομο Down, για την οποία σπάνια θα ενημερωθείτε από το ιατρικό προσωπικό.
Η Harper είναι ένα μικρό κορίτσι με τεράστιο μεγάλο χαμόγελο που ακτινοβολεί και μπορεί να ανάψει ένα δωμάτιο. Ο τρόπος με τον οποίο τα γαλαζοπράσινα μάτια της σε κοιτάζουν απλά λιώνει την καρδιά σου, έχει έναν ιδιαίτερο τρόπο να σε κάνει να αισθάνεσαι τα πάντα.
Μην λυπάσαι, δεν υπάρχει τίποτα να λυπάσαι. Η Harper είναι απλά ένα μωρό, όχι ένα μωρό με σύνδρομο: Μην βάζετε ετικέτες στους ανθρώπους, να τους βλέπετε ως ίσους. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν πετύχει σπουδαία πράγματα στη ζωή τους παρά το σύνδρομο Down.
Το σύνδρομο Down δεν θα σταματήσει την Harper να πετύχει αυτό που θέλει στη ζωή, οι αντιλήψεις των ανθρώπων μπορεί και εγώ θα αγωνιστώ ενάντια σε αυτό. Θέλω να την αντιμετωπίζουν σαν ίση. Ίσως το ταξίδι της να της πάρει λίγο περισσότερο χρόνο και να χρειαστεί βοήθεια και υποστήριξη. Αλλά περιμένω με αγωνία να την δω να κοιτάζει τον κόσμο από τη δική της κορυφή…».