Πράγματα που έκανα εγώ σαν παιδί το καλοκαίρι και το παιδί μου δεν θα τα κάνει ποτέ

Πολλές είναι οι φορές που φέρνω στο μυαλό μου τα δικά μου καλοκαίρια. Εκείνα τα ζεστά καλοκαίρια που η γιαγιά μου έδινε 100 δραχμές για να αγοράσω παγωτό καραμπόλα ή πύραυλο Number One για να φάω.

Νιώθω λίγο άσχημα που η κόρη μου δεν μπορεί να έχει τόσο όμορφες στιγμές και αναμνήσεις από τα παιδικά της χρόνια, όπως είχα εγώ. Όλα κυλούν γρήγορα τη σημερινή εποχή. Υπάρχει πρόγραμμα. Καθημερινό summer camp για 8 ώρες που εγώ δουλεύω, συγκεκριμένος χρόνος στο τάμπλετ, απαραίτητα διάβασμα ενός βιβλίου και περίπου 3 ώρες ελεύθερο απογευματινό παιχνίδι στην πυλωτή με τους φίλους της.

Εύχομαι να μπορούσα να της προσφέρω όλα εκείνα που έζησα εγώ στην ηλικία της τα καλοκαίρια. Πράγματα που τα σημερινά παιδιά και δη της πόλης, δεν έχουν την ευκαιρία να ζήσουν.

Δεν υπήρχε πρωινό ξύπνημα

Θυμάμαι από τη μέρα που έκλειναν τα σχολεία, μέχρι και την ημέρα που άνοιγαν ξανά, κοιμόμουν αργά το βράδυ και ξύπναγα μετά τις 10 το πρωί. Ξεκουραζόμουν. Απολάμβανα τον ύπνο. Η κόρη μου από την ημέρα που έκλεισαν τα σχολεία κοιμάται στις 10 το βράδυ και ξυπνά στις 7 και τέταρτο το πρωί για να πάει στο camp. Βλέπετε δεν υπάρχει κάποιος να μένει με το παιδί στο σπίτι.

Μετρούσαμε παγωτά

Η γιαγιά μου ήταν αυστηρή. Έπαιρνε τη σύνταξη της κάθε μήνα και έκανε το κουμάντο της για τους λογαριασμούς και για τα παγωτά μου. Μπορούσα να φάω ένα παγωτό την ημέρα. Έτσι μου έδινε 100 δρχ την ημέρα για να πάω στο mini market της γειτονιάς με τα πόδια, μόνη μου, να πάρω την καραμπόλα μου, που ανακάτευα με το κουταλάκι πριν την απολαύσω. Κάθε τέλος καλοκαιριού κάναμε διαγωνισμό με τους φίλους μας για το ποιος είχε φάει τα περισσότερα.

Η Νικόλ είναι 9 χρονών και δεν την αφήνω να πάει μόνη της μέχρι το mini market της γειτονιάς. Για την ακρίβεια δεν την αφήνω να βγει από την πυλωτή όσο παίζει. Όσο για τα παγωτά; Τα φτιάχνω εγώ. Να ειναι υγιεινά από τα χεράκια μου. Όσο για το μέτρημα; Έχει χαθεί.

Ακούγαμε μουσική με walkman

Ένα κασετοφωνάκι φθαρμένο, έπαιζε τις κασέτες που έγραφα από το ραδιόφωνο και τις εκπομπές στο ράδιο. Σίγουρα έχετε κάτσει και εσείς με τις ώρες να πατάτε rec και pauce κάθε φορά που έπαιζαν διαφημίσεις... Αμέτρητα απογεύματα που κοιμόταν η γιαγιά και δεν με άφηνε να βγω στην αυλή, γιατί ήταν μεσημέρι, καθόμουν και έγραφα τα hitακια της εποχής.

Η Νικόλ πια έχει ένα Mp4 σε μέγεθος σπιρτόκουτου και τα τραγούδια της είναι καθαρογραμμένα, χωρίς κοψίματα και εκφωνήσεις παρουσιαστών.

Παίζαμε κρυφτό

Τέσσερα τετράγωνα μακριά από το σπίτι, ήταν συνήθως τα όρια για να παίξουμε κρυφτό. Ώρες ολόκληρες μπορεί να κρυβόμουν μαζί με τους φίλους μου ή τα ξαδέρφια μου και βγαίναμε μόνο όταν ακούγαμε τους δικούς μας να μας φωνάζουν.

Η Νικόλ παίζει κρυφτό στην πυλωτή (κλασικά) για να βγει στην γειτονιά να παίξει κρυφτό, ούτε λόγος! Τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα και οι κολόνες της πυλωτής κάνουν τη δουλειά τους, όχι όμως όπως τότε...

Μπουγελόφατσες

Όσοι έχετε υπάρξει παιδιά την ίδια εποχή με εμένα σίγουρα έχετε παίξει με τις μπουγελόφατσες. Και είμαι σίγουρη ότι κάνατε συλλογή όπως και εγώ. Θυμάμαι να γεμίζω τις μπουγελόφατσες και να παίζουμε με τα παιδιά στο δρόμο μπουγέλο!

Η Νικόλ δεν θα έχει την ευκαιρία να μάθει ποτέ πώς ήταν το παιχνίδι με τις μπουγελόφατσες.

Παίζαμε Tetris

Είχα τρελό κόλλημα με το συγκεκριμένο παιχνίδι. Θυμάμαι τον εαυτό μου να παίζω ώρες ολόκληρες. Η Νικόλ; Κατά πάσα πιθανότητα να βαρεθεί και μόνο που θα το δει.

Τρώγαμε καρπούζι με τα κουκούτσια

Κάθε απόγευμα επιβαλλόταν μια τεράστια φέτα καρπούζι. Τώρα γιατί έτρωγα τα κουκούτσια μην με ρωτάτε. Η κόρη μου ούτε που θέλει να κρατήσει στα χέρια της μια φέτα καρπούζι. Θέλει το φρούτο της κομμένο και έτοιμο στο πιάτο να το φάει με πιρούνι. Για μένα καλοκαίρι χωρίς μια φέτα καρπούζι... δεν είναι καλοκαίρι.

Πίναμε νερό από το λάστιχο

Κάθε φορά, μα κάθε φορά, όταν η γιαγιά μου πότιζε τον κήπο της ή τα λουλούδια της ζητούσα να πιω νερό από το λάστιχο. Αν πάλι έπαιζα στην αυλή και δεν με άφηνε η γιαγιά να μπω στο σπίτι με τα χώματα στα πόδια, πάταγα τις φραουλιές, τις φασολιές και ό,τι άλλο είχε φυτέψει στον κήπο, για να φτάσω το λάστιχο να πιω νερό. Μετά, την κατσάδα και τις φωνές τις άκουγα... αλλά και αυτές ανήκουν στις ωραίες μου καλοκαιρινές αναμνήσεις. Όσο για τη Νικόλ; Σιγά μην πιει νερό από το λάστιχο. Το ψυγείο είναι γεμάτο με μπουκαλάκια νερό. Πριν βγει για να παίξει ή πριν πάμε κάπου πάντα βάζουμε στην τσάντα το παγούρι της. Τι να το κάνει το λάστιχο;

πηγή φωτογραφιών: Instagram account / Νοσταλγοί