«Όχι, το καλοκαίρι μας δεν ματαιώνεται»

Η Elizabeth Tenety, είναι μία μαμά που ξεδιπλώνει τις σκέψεις της για την ιδιαιτερότητα του φετινού καλοκαιριού εν μέσω πανδημίας. Όπως πολύ σωστά επανλαμβάνει στο κείμενό της, το καλοκαίρι είναι μέσα μας και κανείς δεν μπορεί να το ματαιώσει. Μας αξίζει να το ζήσουμε και να το απολαύσουμε και μάλιστα πιο πολύ από κάθε άλλη φορά.

«Όχι, το καλοκαίρι μας δεν ματαιώνεται... Έχω την ανάγκη να πιστεύω ότι θα έρθουν και πιο όμορφες μέρες. Δε γίνεται φέτος να μη μυρίσω τη μυρωδιά του αντηλιακού πάνω στο δέρμα των παιδιών μου. Δε θέλω να χάσω όλες αυτές τις όμορφες στιγμές ξεγνοιασιάς δίπλα στις πισίνες και τις θάλασσες. Θέλω τα ήρεμα βράδια παρέα με φίλους και καλή μουσική. Ανυπομονώ για όλα τα οικογενειακά τραπέζια και τις μαζώξεις, για τις κατασκηνώσεις.

Δεν θέλω να τελειώσει αυτή η εποχή. Όχι, το καλοκαίρι μας δεν ματαιώνεται.

Γιατί εάν ματαιωθεί, θα νιώθω ότι δεν θα υπάρχει φως στον ορίζοντα. Τι θα κάνουν όλοι αυτοί οι γονείς που δουλεύουν και θα πρέπει να βρουν κάποιον να φροντίζει τα παιδιά; Τι θα κάνουν οι μονογονεϊκές οικογένειες. Τι θα κάνουμε όλοι εμείς χωρίς την ανθρώπινη επαφή για τόσο μεγάλο διάστημα; Εάν το καλοκαίρι ματαιωθεί, θα πενθήσω ξανά για τις αναμνήσεις που τα παιδιά μου ΔΕΝ θα έχουν δημιουργήσει, για το ξεκούραστο διάλειμμα που τόσο πολύ εγώ και ο σύζυγός μου θέλαμε και ΔΕΝ θα κάνουμε, για το ένα καλοκαίρι που θα χάσουμε από τα δεκαοκτώ που περνάμε μαζί με τα παιδιά μας.

Ακόμα ελπίζω γιατί η ελπίδα είναι το μόνο που έχουμε. Ο κορονοϊός έχει πάρει τόσα πολλά από εμάς. Στιγμές με τα αγαπημένα μας πρόσωπα, συζητήσεις με τους φίλους μας, δραστηριότητες που απολαμβάνουμε, αποφοιτήσεις, το Πάσχα μας, την ηρεμία Μας.

Όχι, το καλοκαίρι μας δεν ματαιώνεται, ακόμα κι εάν κλείσουν οι κατασκηνώσεις ή εάν τα σχολεία δεν ανοίξουν τελικά το Σεπτέμβρη. Γιατί, όσο το σκέφτομαι, το καλοκαίρι είναι μέσα μας και φέτος, πιο πολύ από κάθε άλλη φορά, έχουμε ανάγκη να το χαρούμε και να το νιώσουμε.

Ό,τι και να γίνει λοιπόν, το καλοκαίρι μας δεν ματαιώνεται. Απλώς φέτος θα είναι διαφορετικό.

Κανείς δεν μπορεί να στερήσει τη χαρά και τον ενθουσιασμό ενός παιδιού όταν βρέχεται με το λάστιχο στο μπαλκόνι ή στην αυλή.

Κανείς δεν μπορεί να ματαιώσει όλα τα λαχταριστά παγωτά και τις γρανίτες που θα φάμε.

Κανείς δεν μπορεί να ακυρώσει τα βράδια ταινίας που μπορούμε να διοργανώσουμε στο σπίτι.

Κανείς δεν μπορεί να πάρει τη μυρωδιά του αντηλιακού στο δέρμα, ακόμα κι εάν το βάλουμε για να κάτσουμε στο μπαλκόνι.

Κανείς δεν μπορεί να αλλάξει αυτή τη μοναδική αίσθηση του καλοκαιρινού ήλιου που ζεσταίνει το δέρμα και την καρδιά μας.

Κανείς δεν μπορεί να στερήσει τις ατελείωτες ώρες παιχνιδιού στην αυλή, το δρόμο ή το πάρκο.

Κανείς δεν μπορεί να ματαιώσει τον ξάστερο ουρανό.

Κάθε χρόνο το καλοκαίρι από μόνο του είναι μία υπενθύμιση ότι πάντα έρχονται καλύτερες μέρες. Ότι ο χειμώνας δε γίνεται να διαρκέσει για πάντα.

Όσο περίεργο κι ένα είναι αυτό το καλοκαίρι, είναι σίγουρα το κατάλληλο για να μας κάνει να συνειδητοποιήσουμε αυτά που πραγματικά έχουν αξία στη ζωή.»

^{Πηγή: mother.ly}