Στο ίδιο δωμάτιο τα αδέρφια ή όχι;
Τα παιδιά σας χρειάζεται να έχουν ξεχωριστό δωμάτιο, κυρίως αν ανήκουν στο αντίθετο φύλο.
Αυτή είναι η ιδανική συνθήκη για όσους τουλάχιστον έχουν τη δυνατότητα να παρέχουν στα παιδιά τους την ιδιωτικότητα του δωματίου.
Άλλωστε, είναι και μία από τις ερωτήσεις που προβληματίζουν τους γονείς κυρίως όταν τα παιδιά τους ανήκουν στο αντίθετο φύλο. Εκφράζει επίσης και το …παιδικό παράπονο που ενήλικας σήμερα περιγράφει στο γραφείο: «ως παιδί δεν είχα δικό μου δωμάτιο, …κοιμόμουν μαζί με τον/την αδελφή μου, …κοιμόμουν στο σαλόνι…».
Γιατί λέμε όχι στο μοίρασμα του παιδικού δωματίου;
Αν τα παιδιά σας ανήκουν σε διαφορετικό φύλο και βρίσκονται στην προεφηβική – πόσο μάλλον εφηβική περίοδο – είναι σημαντικό να έχουν ξεχωριστά δωμάτια. Ο λόγος που το επιβάλλει ακόμη περισσότερο είναι το ξύπνημα των ορμονών που σηματοδοτείται στην εφηβική φάση, το ξύπνημα των αισθήσεων, όπου ξεκινάει και εφηβικός αυνανισμός. Ο έφηβος (ανεξαρτήτου φύλου) χρειάζεται να έχει τον δικό του χώρο ώστε να μπορεί να εξερευνήσει το σώμα του, να εκφράσει την σεξουαλικότητά του αναζητώντας την προσωπική του ταυτότητα. Πέρα από το ορμονικό ξύπνημα είναι εξίσου σημαντική η αναγνώριση της ιδιωτικότητας, όπου σε αυτή την ηλικιακή περίοδο υπάρχει η εφηβική ονειροπόληση, το φλερτ, τα …μυστικά… Καταλαβαίνουμε λοιπόν την ανάγκη ύπαρξης του προσωπικού χώρου, με μία πόρτα που οριοθετεί τον χώρο, μαθαίνοντας τον έφηβο να θέτει και τα δικά του όρια και έξω από το σπίτι.
Αν βέβαια δεν υπάρχει η δυνατότητα αυτή, κυρίως στις δύσκολες εποχές που ζούμε – από τη μία η οικονομική κρίση, από την άλλη ο covid-19 - οι γονείς μπορούν να προσαρμόσουν και να διαφοροποιήσουν έναν άλλο χώρο ή τμήμα του σπιτιού, πχ. σαλόνι, σε υπνοδωμάτιο.
Τα παιδιά μικρότερης ηλικίας μπορούν να μοιράζονται το ίδιο δωμάτιο;
Ναι, τα μικρότερα παιδιά μπορούν να μοιραστούν το δωμάτιο που μπορεί να λειτουργήσει και ως χώρος κοινού παιχνιδιού. Μάλιστα στις πιο μικρές – νηπιακές – ηλικίες, θέλουν να είναι μαζί καθώς μέσα από το παιχνίδι αναπτύσσουν και τη κοινωνικότητα αλλά και μία αίσθηση ασφάλειας, σιγουριάς και μοιράσματος. Ταυτόχρονα μαθαίνουν να συνυπάρχουν στον ίδιο χώρο, όσο και αν αυτό κάποιες φορές δημιουργεί Μέχρι την ηλικία των 4 - 6 ετών τα παιδιά μπορούν λοιπόν να κοιμούνται μαζί.
Τα παιδιά του δημοτικού;
Βέβαια, καθώς μεγαλώνουν και πηγαίνουν στις μεσαίες τάξεις του δημοτικού – και πάλι αν υπάρχει η δυνατότητα ξεχωριστού δωματίου, χρειάζεται να αλλάξουν δωμάτιο. Πρόκειται για την προεφηβική ηλικία και το βιολογικό ξύπνημα των ορμονών, όπου όπως προανέφερα το σώμα τους αρχίζει να αφυπνίζεται σεξουαλικά.
Ας μην ξεχνάμε πως το κάθε παιδί έχει δικαίωμα να έχει τον δικό του προσωπικό και ιδιωτικό χώρο, ώστε να μπορεί να απολαμβάνει το σώμα του, να αναπτύσσει τα ενδιαφέροντά του αλλά και να έχει την ησυχία που χρειάζεται για τις σχολικές του επιδόσεις.
Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια, μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Αγωγής Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας
*Πρώτη δημοσίευση άρθρου 25- 01-2021