Γιατί να μη φοβηθείς το ταξίδι με μικρά παιδιά και tips πώς αυτό να γίνει καλύτερο

Όταν ταξιδεύεις με το παιδί σου, του προσφέρεις κάτι που θα μείνει χαραγμένο στο υποσυνείδητο για πάντα. Εμπειρία, έκθεση σε καινούργια και μοναδικά ερεθίσματα, αλλά και έναν νέο τρόπο ζωής.

Δε θα ξεχάσω την πρώτη φορά που μπήκα στο αεροπλάνο με τα παιδιά μου. Ήταν λίγο παραπάνω από ενός χρόνου και αποφασίσαμε να πάμε οικογενειακώς στον αγαπημένο μας προορισμό (προ παιδιών), την Ισλανδία. Σε όποιον το έλεγα φαινόταν περίεργο. «Στην Ισλανδία με τέτοιο κρύο; Μικρά παιδιά; Μα τι θα καταλάβουν;».

Όταν μπήκαμε λοιπόν στο αεροπλάνο, μια πληθώρα συναισθημάτων με κατέκλυσε. Δεν πίστευα πως μετά από μια πολύ δύσκολη εγκυμοσύνη, μια πανδημία και περιόδους καραντίνας θα καταφέρναμε να γυρίσουμε πίσω στις παλιές μας συνήθειες και να πετάξουμε ξανά, όπως παλιά.

Και όχι μόνοι μας, αλλά με τα παιδιά μας! Ένιωθα συγκίνηση, ενθουσιασμό, λαχτάρα να τους δείξω τον κόσμο όλο! Μέσα μου ήξερα πως όχι απλά θα καταλάβουν, αλλά θα νιώσουν, θα βιώσουν πράγματα με κάθε τους αίσθηση και θα αποκομίσουν εμπειρίες που θα τους συνοδεύουν σε όλη τους τη ζωή. Εξάλλου εκεί αποσκοπούν τα ταξίδια με τα παιδιά μας. Στο να αποκτήσουν βιώματα και αναμνήσεις, που δε θα αλλοιωθούν ποτέ και θα κρατήσουν για πάντα.

Τεράστιο κίνητρο για μια μαμά που εργάζεται πολύ, όπως εγώ, είναι επίσης και το δέσιμο που δημιουργείται ανάμεσα στα παιδιά και τους γονείς. Λίγες μόνο ημέρες μαζί δίχως διακοπή και περισπασμούς από τίποτα και κανέναν αρκούν να αναπληρώσουν το χαμένο έδαφος και χρόνο. Το λεγόμενο “family time” που είναι τόσο πολύτιμο για παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας και φυσικά για ολόκληρη την οικογένεια.

Ως ξενόγλωσση εκπαιδευτικός και μάλιστα θερμή υποστηρίκτρια της βιωματικής μάθησης, δε θα μπορούσα να μη συμπεριλάβω ως κίνητρο τη γνωριμία του παιδιού με νέες κουλτούρες και πολιτισμούς. Ένα ακόμη ρητό λέει: “Don't just tell your children about the World. Show them!”

Πόσες φορές μίλησα στα παιδιά μου για το τείχος του Βερολίνου… και επιτέλους στο τελευταίο μας ταξίδι είδαν με τα ίδια τους τα μάτια το περίφημο αυτό τείχος. Όλα τα ακούσματα και όλες οι ιστορίες πήραν σάρκα και οστά! Ακόμη ηχεί στα αυτιά μου η φωνή του γιου μου… «μαμά, πόσο κρίμα που το τείχος ήταν τόσο ψηλό και οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να δουν τους αγαπημένους τους!». Μιλάω ακατάπαυστα στους μεγαλύτερους μαθητές μου γι’αυτό, ωστόσο δείχνουν μόνο να ακούνε και να θέλουν να συνεχίσουν την ημέρα τους. Και είναι απόλυτα λογικό. Τους μιλάω.. δεν είδαν την ιστορία με τα μάτια τους. Όμως ένα μικρό παιδί, όσο μικρό και αν είναι, θα το νιώσει και θα το θυμάται. Και ξέρετε γιατί; Γιατί θα το βιώσει. Και θα το βιώσει σε μια ευαίσθητη ηλικία, που το κάθε βίωμα παίζει καθοριστική σημασία και σμιλεύει το παιδί ως προς αυτό που πρόκειται να γίνει μετέπειτα. Γι’ αυτό μη φοβάστε να ταξιδέψετε με τα παιδιά σας και μην τα υποτιμάτε ηλικιακά. Όχι απλά θα καταλάβουν, αλλά θα ζήσουν την εμπειρία με όλο τους το είναι, κάτι που κανένα σχολείο δεν πρόκειται να τους παρέχει, καμία εκπαίδευση και κανένα εκπαιδευτικό σύστημα. Οργανωθείτε, προμηθευτείτε με δραστηριότητες για πολύωρα ταξίδια, μικρά snacks της αρεσκείας τους και όρεξη και να είστε σίγουροι πως αυτό που προσφέρετε στα παιδιά σας δεν μπορεί να το ανταγωνιστεί κανένα βιβλίο και καμία ιστορία.

Δώστε τους ευθύνες. Ας είναι εκείνα υπεύθυνα για κάτι μικρό ή και κάτι μεγαλύτερης σημασίας όπως για παράδειγμα τα διαβατήρια, ανάλογα πάντα με την ηλικία τους. Συμπεριλάβετέ τα στον προγραμματισμό της ημέρας. Ρωτήστε τα τι προτιμούν να κάνετε οικογενειακώς, δώστε τους επιλογές και λόγους να αναλάβουν αρμοδιότητες. Βγάλτε φωτογραφίες που μετά θα βλέπετε και θα αναπολείτε τις μοναδικές στιγμές που βιώσατε μαζί σαν οικογένεια. Στιγμές πολύτιμες που αξίζουν πολύ περισσότερο από υλικά αγαθά και που διαρκούν στο χρόνο!

Πέγκυ Τζάννε
German & English Childhood Educator

Μη διστάσεις να μοιραστείς τις σκέψεις σου μαζί μου! Θα με βρεις στο Instagram και TikTok