Αννίτα Ναθαναήλ: «Είμαι Full Time η σκλάβα των παιδιών μου»

Από τον Γιάννη Βίτσα

-Όταν έμαθα ότι ήμουν έγκυος...

«Ήταν προγραμματισμένο και είχα την τύχη να μείνω έγκυος αμέσως. Ήταν πολύ ωραίο αυτό το συναίσθημα. Ουσιαστικά δεν προσπάθησα, δεν κόπιασα, ήρθε αβίαστα την στιγμή που το ήθελα! Ήταν σαν να το είχα παραγγείλει στο Θεό και να μου έστειλε και τις δύο εγκυμοσύνες. Ήμουν σίγουρη μάλιστα ότι θα έρθουν κοριτσάκια. Θυμάμαι είχα δώσει μία συνέντευξη που το ανέφερα και όταν με ρώτησαν «Στην πιθανότητα που γεννηθεί αγόρι τι θα πείτε», τους απάντησα ότι θα θεωρούσα de facto ότι θα είναι κορίτσια.»

-Όταν το είπα στον Κρις αντέδρασε...

«Πριν μείνω έγκυος του ζητούσα να κόψει το τσιγάρο και μου ανέφερε «Φέρε μου θετικό τεστ εγκυμοσύνης και θα το κάνω» Του το ανακοίνωσα λοιπόν στις καλοκαιρινές μας διακοπές. Για μία εβδομάδα δεν μιλιόταν -όχι γιατί είχε νεύρα που θα ερχόταν ένα μωρό στη ζωή μας- αλλά γιατί αναγκάστηκε να πραγματοποιήσει την υπόσχεσή του! Είναι νομίζω ο μεγαλύτερος χαζομπαμπάς.»

-Η πρώτη φορά που κράτησα τις κόρες μου αγκαλιά..

«Η συγκίνηση ήταν πολύ μεγάλη. Θα έλεγα ότι είμαι γεννημένη μαμά. Ήξερα από την αρχή τι να κάνω. Δεν είχα άγχος για τίποτα. Νομίζω πάντως ότι δεν έχει ανακαλυφθεί ακόμα η λέξη που να περιγράφει την στιγμή που κρατάς πρώτη φορά το μωρό σου στα χέρια σου.»

-Οι μήνες του θηλασμού ήταν...

«Διήρκησε δυόμισι μήνες στην πρώτη μου και τέσσερις στη δεύτερη γιατί είχα βρει ένα μαγικό μαντζούνι που έκανε το θηλασμό πολύ πιο εύκολο. Αυτό το βότανο κράτησε το γάλα πολύ περισσότερο. Ήταν υπέροχο διάστημα. Ακόμα και το συναίσθημα του να είσαι η Δέλτα της γειτονιάς σας και να ξέρεις ότι ανά πάσα στιγμή έχεις έτοιμο το γάλα για το μωρό, είναι πάρα πολύ ωραίο (γέλια).»

-Όταν με φώναξε μαμά ένιωσα...

«Όλη μου τη ζωή έλεγα ότι δεν είναι cool το να σε φωνάζουν μαμά. Θυμάμαι μου έλεγε μία φίλη μου ότι η κόρη της τη φωνάζει με το όνομά της και απαντούσα «Τι ωραίο!» Τελικά το «Μαμά» είναι υπέροχο. Οι κόρες μου που σήμερα είναι σχετικά μεγάλες -σχεδόν έντεκα ετών η πρώτη και εννιά η δεύτερη- καμιά φορά αν είμαστε έξω και δεν τις ακούσω λένε «Αννίτα». Πάντα τους απαντώ «Τι είναι αυτό το Αννίτα τώρα!»

- Η σχέση σας με τον Κρίς άλλαξε μετά τον ερχομό των παιδιών;

«Εννοείται ότι αλλάζει και όποιος πει το αντίθετο ψεύδεται ασυστόλως. Η σχέση εξελίχθηκε δεν διαφοροποιήθηκε όμως ποιοτικά. Αυτή είναι η φυσική πορεία της ζωής. Δεν γίνεται να μην εξελιχθεί. Μπορώ να σας πω ότι τον Κρις τον ερωτεύθηκα περισσότερο μετά τα παιδιά γιατί είδα πόσο μοναδικός πατέρας ήταν. Τίποτα δεν υποδήλωνε ότι θα είναι ο MrMummy όπως τον φωνάζουν ακόμα και σήμερα σε ορισμένες περιπτώσεις οι φίλες μου. Όπου και αν πηγαίναμε σ' οποιοδήποτε πάρτι ή γιορτή ο Κρις ήταν με τα παιδιά με τα κουβαδάκια στην παραλία ή έπαιζε παιχνίδια. Όταν βλέπεις στο σύντροφό σου αυτό το στοιχείο και συνειδητοποιείς ότι δεν είναι μόνο καλός, γλυκός, σέξι, ή ερωτικός μαζί σου αλλά έχει και αυτή την ιδιότητα λες «Ουάου! Κελεπούρι!»

- Περάσατε επιλοχία κατάθλιψη μετά την γέννα και αν ναι τι συμβουλεύετε την κάθε γυναίκα κάνει;

«Κατάθλιψη όχι. Βίωσα όμως ζόρι και ο Κρις μου στάθηκε φοβερά. Το 2004 στους Ολυμπιακούς αγώνες της Αθήνας αποφάσισε να μην συμμετάσχει παρόλο που ολοκλήρωνε την καριέρα του στο πόλο και τον πιέζανε πάρα πολύ στον Ολυμπιακό να πάρει μέρος με την εθνική ομάδα της Ελλάδος. Βλέποντας ότι είμαι στα πρόθυρα νευρικής κρίσης, -έχοντας νεογέννητη την Τερέζα και την Σίλβα να μην έχει κλείσει ακόμα τα δύο-, αποφάσισε να μην φύγει σε προετοιμασία για να με βοηθήσει. Εγώ από τη μία του έλεγα να πάει γιατί ήξερα ότι είναι σημαντικό για εκείνον, από την άλλη όμως το εκτίμησα απεριόριστα ότι έμεινε για να είναι δίπλα μου. Με βοήθησε πάρα πολύ.

-Απ' ότι αντιλαμβάνομαι είστε πολύ ερωτευμένοι...

«Είμαστε καλά. Είναι η αδελφή ψυχή μου. Μετά από έντεκα χρόνια ο έρωτας έχει άλλη μορφή. Δεν έχεις το φτερούγισμα του πρώτου μήνα και του πρώτου τριμήνου αλλά είναι ο άνθρωπος μου. Μοιράζομαι τα πάντα μαζί του. Χαίρεται με τις χαρές μου και λυπάται με τις λύπες μου. Αυτό για μένα είναι το ορόσημο της αδελφής ψυχής. Δεν είναι ο κλασσικός άνδρας που λέει «Αυτό δε θα το κάνεις. Είμαστε free ζευγάρι, δεν είμαστε εγκλωβισμένοι ο ένας με τον άλλο. Κάνουμε πάρα πολλά πράγματα χώρια. Είμαστε δύο ξεχωριστές οντότητες αλλά είναι και ο άνθρωπος μου, ο κολλητός μου, ο πατέρας των παιδιών μου και ο ερωτικός μου σύντροφος. Είναι παντού!»

-Περάσατε κρίση στην σχέση σας;

«Πολύ μικρή. Περάσαμε μία εποχή που τσακωνόμασταν. Του έλεγα «Μην μιλήσεις» και θυμάμαι έβγαινε έξω από το σπίτι μας για να μην ξεστομίσει καμιά κουβέντα και τ' ακούσει μετά από εμένα. Ήταν για ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα και έπειτα το ξεπεράσαμε.»

-Η ζωή σας με τα παιδιά είναι σαν...

«Είναι πολύ ωραία ειδικά τώρα που έχουν μεγαλώσει. Καταρχήν είναι πολύ ωραίο συναίσθημα να έχεις δύο κούκλες κόρες. Πέρα όμως απ' αυτό -γιατί δεν είναι βασικό- είμαι ικανοποιημένη για το ότι έχω φοβερή επικοινωνία με τα κορίτσια. Η Σίλβια η μεγάλη μου κόρη είναι φοβερά ώριμη. Είναι η βοηθός μου και καταλαβαίνει τα πάντα. Ακόμα είναι λίγο τερατάκι αλλά περνά την φάση της. Είμαστε πάρα πολύ αγαπημένες. Η ζωή χωρίς τα παιδιά μου θα ήταν δραματική. Πλέον έχω φτάσει στο σημείο να λέω «Τι λόγω ύπαρξης θα είχα»! Πιστεύω ότι θα είμαι κοντά τους για πολλά πολλά χρόνια. Ίσως με άλλη μορφή αργότερα γιατί θα μεγαλώσουν και δεν είμαι από τις μαμάδες που θα τις τραβάω από την φούστα, αλλά θέλω να είμαι εκεί. Τους έχω τάξει ότι θα τους φτιάχνω τα μαλλιά, κάνω super make up και φοβερό styling. Έχω τα όπλα μου! Βγάζω τους άσσους έναν- έναν από το μανίκι ώστε να μη βαρεθούν ποτέ. Να με έχουν πάντα ανάγκη. (γέλια)»

-Τι σας έμαθαν τα παιδιά σας;

«Το πρώτο και βασικό που μου μάθανε είναι να λέω «όχι» μόνο στα πολύ βασικά πράγματα και όχι στην καθημερινή ζωή. Τα «Ναι» πρέπει να υπερισχύουν και τα «Όχι» να τα κρατάμε για την ουσία. Γενικά τους μαθαίνω και μου μαθαίνουν. Είναι ένα διαρκές αλισβερίσι.»

-Τα επόμενα σχέδια μου είναι...

«Κάθε ημέρα ξυπνάω και θέτω κοντινούς στόχους. Αυτή την στιγμή βοηθάω πολύ τον άνδρα μου. Έχουμε μια επιχείρηση που μεγαλώνει παρόλη την κρίση καθημερινά με πολύ γοργούς ρυθμούς. Είμαι σε μία πολύ δημιουργική φάση. Κάνω διακόσμηση τελείως για το χόμπι μου αλλά και για να έχω κάποιο extra χαρτζιλίκι κατά καιρούς και είμαι fulltime η σκλάβα των παιδιών μου από την ώρα που ξυπνούν και πάνε στο σχολείο, μέχρι να τελειώσει η μέρα. Μόνο το καπελάκι του σοφέρ μου λείπει! Αλλά το κάνω και μου αρέσει.»