Αυτά είναι τα σημαντικότερα λάθη που κάνεις όταν μιλάς στα παιδιά σου (pics)
Δε φτάνει να μιλάμε με τα παιδιά μας. Πρέπει να προσέχουμε το πώς μιλάμε. Τις λέξεις που χρησιμοποιούμε, το ύφος, τα βλέμματα, τις χειρονομίες, τον τόνο ...ακόμη και τις σιωπές μας. Και φυσικά, πρέπει να ξέρουμε και να ακούμε.
Η συζήτηση με τα παιδιά είναι πάντα εποικοδομητική, όμως μερικές φορές οι γονείς κάνουν λάθη που δεν πρέπει γιατί μετά αυτό έχει αντίκτυπο στην ψυχολογία τους.
Γκρίνια. Με το να γκρινιάζετε επειδή το παιδί δεν έφαγε το πρωινό του ή επειδή δεν διάβασε όσο θα θέλατε τα μαθήματά του, είναι ενοχλητικό για το παιδί που πρέπει να του δείξετε τη μέθοδο με την οποία θα διαβάζει σωστά ή να του εξηγήσετε γιατί είναι τόσο σημαντικό για το ίδιο να απολαμβάνει όλο το πρωινό του. Η συνεχής γκρίνια και γονεϊκή κριτική "εκπαιδεύουν" τα παιδιά ώστε να αγνοούν τους γονείς και τις παρατηρήσεις τους. Έτσι λοιπόν, οι κριτικές προς τα παιδιά πρέπει να είναι εύστοχες.
Δίνετε σύντομες απαντήσεις χωρίς εξήγηση. Αν σας ρωτήσει κάτι το παιδί και εσείς είτε βιάζεστε είτε δε ξέρετε τι να πείτε, μην αρκεστείτε σε μία μονολεκτική απάντηση. Ακομη κι αν δεν προλαβαίνετε, να επανέλθετε όταν θα έχετε την απάντηση. Να εξηγείτε στα παιδιά με σαφήνεια και λεπτομέρειες, μέχρι να λυθούν οι αποριες τους. Εσείς μπορεί να τρέχετε αλλά θα πρέπει στην οικογενειακή σας ζωή να είστε πιο χαλαροί και πάντα διαθέσιμοι για το παιδί.
Μιλάτε ακατάπαυστα: Όταν οι γονείς μιλάνε πολύ, τα παιδιά αποσυντονίζονται. Έρευνες δείχνουν ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος, δύναται να συγκρατήσει δύο προτάσεις στη βραχυπρόθεσμη μνήμη, συνολικής διάρκειας περίπου 30 δευτερολέπτων. Εάν ο λόγος του γονέα είναι περιεκτικός και δεν υπερβαίνει τις δύο - τρεις προτάσεις, το παιδί απορροφά το μεγαλύτερο μέρος των πληροφοριών αυτών, χωρίς να συγχέεται το περιεχόμενο τους. Αποφεύγετε λοιπόν τους μονολόγους. Πείτε όσα πρέπει, όταν πρέπει, πάρτε ανάσα για να ακούσετε τον αντίλογο ή τις απορίες και συμπλεύστε με το παιδάκι σας.