Είναι καλό για τα παιδιά να νιώθουν άβολα μερικές φορές
Κι όμως η αμηχανία έχει ορισμένα οφέλη για τα παιδιά
Έχω δύο μικρά παιδιά στο σπίτι που περιμένουν με ανυπομονησία την αναχώρησή τους για την κατασκήνωση σήμερα το απόγευμα.
Είναι η δεύτερη χρονιά για το μεγαλύτερο παιδί μου που θα πάει κατασκήνωση, αλλά η πρώτη φορά για το μικρότερο.
Ο μικρός είναι πολύ αγχωμένος και εκφράζει αμφιβολίες για την ικανότητά του να αντέξει την εβδομάδα, παρά τις μακροσκελείς συζητήσεις που είχαμε νωρίτερα, και παρά το γεγονός ότι ήταν επιλογή του να πάει και εκείνος φέτος κατασκήνωση μαζί με τον αδερφό του.
Το μητρικό μου ένστικτο είναι να πω: «Μην ανησυχείς, θα έρθω να σε πάρω αν δεν περνάς καλά». Αλλά ξέρω ότι δεν μπορώ να το πω αυτό γιατί δεν είναι αλήθεια.
Το να τον απομακρύνω από μια δύσκολη κατάσταση θα τον έκανε αμέσως να αισθανθεί καλύτερα, αλλά τελικά ίσως να του μάθαινε ότι η φυγή είναι λύση, και ότι όποτε δεν νιώθει όμορφα σε ένα μέρος θα έρχεται πάντα η μαμά να τον παίρνει από εκεί και να τον ανακουφίζει.
Τα παιδιά πρέπει να βιώσουν δυσφορία
Αυτό τα βοηθά να μάθουν, να αποκτήσουν αυτοπεποίθηση και να αναπτυχθούν.
Όταν συμβαίνουν ανεπιθύμητα συμβάντα στη ζωή, οι άνθρωποι υποφέρουν συχνά από αρνητικές συνέπειες στην ψυχική τους υγεία και ευεξία.
Ωστόσο, ορισμένες θεωρίες και εμπειρικά στοιχεία δείχνουν ότι η εμπειρία της αντιμετώπισης δυσκολιών, μπορεί να προωθήσει τα οφέλη με τη μορφή μεγαλύτερης τάσης για ανθεκτικότητα όταν το άτομο καλείται να αντιμετωπίσει επακόλουθες καταστάσεις άγχους.
Συγκεκριμένα, ένα ιστορικό ανεπιθύμητων συμβάντων σε όλη τη διάρκεια της ζωής, προβλέπει καλύτερα αποτελέσματα από ένα ιστορικό χωρίς αντιξοότητες. Αυτό έχει σημαντικές συνέπειες για την κατανόηση της ανθεκτικότητας, υποδηλώνοντας ότι η δυσκολία μπορεί να έχει οφέλη.
Eπίσης, δεν είναι τόσο τραγικό το να μείνει ένα παιδί για μια με δύο βδομάδες μακριά από το σπίτι του, όταν υπάρχουν άνθρωποι που το προσέχουν, δραστηριότητες που το διασκεδάζουν και το διδάσκουν και παιδιά στην ηλικία του για να παίξει.
Η εμπειρία του είμαστε όλοι μαζί σε συνδυασμό με την οριοθέτηση και την υπακοή στους κανόνες της κατασκήνωσης βοηθούν τα παιδιά από τη μία να αναπτύξουν κοινωνικές δεξιότητες, και από την άλλη να πάρουν την ανάλογη απόσταση από τους γονείς με έναν υγιή τρόπο και να καλλιεργήσουν την ανεξαρτησία τους.
Με πληροφορίες από: treehugger.com