Μαμάδες στα πρόθυρα εξουθένωσης και διαδικτυακή συμβουλευτική

«Είμαι μαμά ενός μικρού αγοριού 5 ετών και διδύμων κοριτσιών 2 ετών. Θέλαμε με το σύζυγο και ένα δεύτερο παιδάκι και μας προέκυψαν τα δίδυμα. Τα αγαπάμε πολύ αλλά περνάμε και οι δυο μας - και κυρίως εγώ - δύσκολες ώρες με την ανατροφή τριών παιδιών, καθώς δεν έχουμε κάποιον να μας βοηθήσει. Έχω αρχίσει και αμφισβητώ τον εαυτό μου ως «καλή μάνα» και για το αν κάνω το καλύτερο για τα παιδιά μου. Καλύτερα να μη μιλήσω και για το πώς αισθάνομαι σωματικά αλλά και ως γυναίκα, εφόσον δεν έχασα όλα τα κιλά της εγκυμοσύνης, δεν νιώθω όμορφα με το σώμα μου και επίσης δεν ανταποκρίνομαι και στο ερωτικό κάλεσμα του συζύγου μου, είτε από κούραση, είτε επειδή νιώθω άβολα με το σώμα μου. Το συζήτησα με τον άνδρα μου και μου πρότεινε να συμβουλευτούμε ειδικό για να διαπιστώσουμε εάν οι ανησυχίες μας είναι βάσιμες και για να μιλήσω και εγώ για όσα νιώθω ότι γίνονται μέσα μου… Το θέμα είναι όμως ότι δεν έχω κάποιον να αφήσω τα παιδιά για να πηγαίνω εκεί, ναι αυτό σημαίνει ότι έχω κλειστεί μέσα εδώ και δύο περίπου χρόνια – και έτσι σκέφτηκα τις διαδικτυακές συνεδρίες…»

Το αίτημα μιας μαμάς ή πιο σωστά πολλών μαμάδων που ανησυχούν για το πόσο καλές μητέρες είναι, αν μεγαλώνουν σωστά τα παιδιά τους, αν «κάνουν ότι καλύτερο μπορούν», όπως ανέφερε και η συγκεκριμένη μητέρα. Αν προσθέσουμε και την σωματική αλλά και ψυχική κούραση, καταλαβαίνουμε ότι πρόκειται για μαμάδες στα πρόθυρα εξουθένωσης.

Η βοήθεια ειδικού μπορεί να βοηθήσει και σε αυτές τις περιπτώσεις προσφέροντας σημαντική υποστήριξη. Οι διαδικτυακές συνεδρίες, συγκεκριμένα, έχουν βοηθήσει πολλούς ανθρώπους που είτε είναι μακριά, είτε δεν έχει αρκετό χρόνο, είτε έχει προβλήματα υγείας και δεν μπορεί να μετακινηθεί, πιο απλά, παρέχουν το πλεονέκτημα της ευελιξίας. Κυρίως από την εποχή του κορονοϊού, είναι γεγονός ότι είναι πολλοί εκείνοι που προτίμησα τις διαδικτυακές συνεδρίες εφόσον εξοικειώθηκαν πολύ περισσότερο και εκτίμησαν τα οφέλη τους.

Μπορούν να συζητηθούν θέματα ανακούφισης και τεχνικές για την αντιμετώπιση του άγχος και του στρες που βιώνει η μητέρα, να συζητηθεί η αυτοφροντίδα καθώς οι μητέρες συνήθως ξεχνούν τον εαυτό τους, ξεχνούν ότι είναι και γυναίκες και όχι ένα πολυεργαλείο. Αρκετές από αυτές βιώνουν ενοχές για το αν αφιερώνουν επαρκή χρόνο και προσοχή σε κάθε παιδί, για κάποιες σκέψεις και συναισθήματα που ντρέπονται να μοιραστούν ακόμη και με το σύντροφό τους, για το πόσο καλές μητέρες είναι, για το πως νιώθουν με την αλλαγή αυτή στη ζωή τους, πιστεύοντας ότι τελικά μάλλον δεν είναι καλές στο ρόλο της μητρότητας. Επίσης, μπορούν να συζητηθούν ζητήματα όπως η ανταγωνιστικότητα ανάμεσα στα παιδιά, οι διαφορές στον τρόπο ανατροφής κάθε παιδιού και άλλες δυναμικές που μπορεί να επηρεάζουν την οικογένεια,, όπως και η δυναμική του ζευγαριού, η σχέση με τον σύντροφο ή άλλα μέλη της οικογένειας, κλπ. Τέλος, μέσα από την αναγνώριση των συναισθημάτων αλλά και στρατηγικές διαχείρισης θα βρεθούν τα κατάλληλα εργαλεία και τεχνικές για την αντιμετώπιση των καθημερινών προκλήσεων της μητρότητας, έτσι ώστε η μητέρα να απολαύσει το ρόλο αυτόν.

Τέλος, οι διαδικτυακές συνεδρίες όπως και οι δια ζώσης συνεδρίες προσφέρουν το πλεονέκτημα του απορρήτου, καθώς οι μητέρες μπορούν να μιλήσουν ελεύθερα για τα συναισθήματά τους χωρίς άγχος και φόβο αποκάλυψης των πληροφοριών που εμπιστεύονται στο θεραπευτή. Επιπλέον, η δυνατότητα να επιλέξουν τον ψυχοθεραπευτή που ταιριάζει καλύτερα στις ανάγκες τους, ανεξάρτητα από τη γεωγραφική τους τοποθεσία, είναι μια άλλη σημαντική πτυχή της διαδικτυακής ψυχοθεραπείας.

Μαρίνα Μόσχα

Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια, μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Αγωγής Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας