Αν δεν φροντίσω εγώ τον εαυτό μου, ποιος θα το κάνει;

Όταν εργαζόμουν σε εστιατόριο μου είχε πει ένας σερβιτόρος: «Όποτε χρειάζεσαι διάλειμμα στη δουλειά, πήγαινε στην τουαλέτα, κανείς δεν θα σε ενοχλήσει ποτέ εκεί».

Ακολούθησα τη συμβουλή του πολλές φορές ... μέχρι που απέκτησα το μωρό μου.

Τώρα, όταν θέλω ένα μικρό διάλειμμα, ο γιος μου με ακολουθεί ή χτυπάει την πόρτα και κλαίει ή πρέπει να κάνω όσο πιο γρήγορα μπορώ, γιατί αν τον αφήσω μόνο του, πολύ πιθανόν να σκαρφαλώσει στο ψυγείο. Ή αν τον έχω μαζί μου στο μπάνιο θα θέλει να βγάλει όλο το χαρτί τουαλέτας ή να προσπαθήσει ν΄ανοίξει το ντουλάπι και να πάρει τη χλωρίνη.

Μαμά 4 παιδιών γράφει για την πιο δύσκολη ώρα της ημέρας

Η μητρότητα είναι μια δουλειά από την οποία δεν υπάρχει διαφυγή – ούτε καν στο μπάνιο.

Πώς λοιπόν θα έχω έστω αυτό το μικρό, μα τόσο απαραίτητο, διάλειμμα αν δεν μπορώ να πάω καν στην τουαλέτα με την ησυχία μου;

Ακόμα μια «δουλειά»

Για τη μεγαλύτερη γενιά από μένα, το να αφιερώνεις χρόνο στον εαυτό σου ήταν εγωιστικό. Νομίζω όμως ότι είναι σημαντικό να εξετάσουμε τι συμβαίνει αν δεν αφιερώσουμε αυτόν τον χρόνο και τι ποιότητα γονικής φροντίδας παρέχουμε όταν είμαστε εξαντλημένες σωματικά και ψυχικά.

Μιλούσα με την πεθερά μου και της έλεγα για τη φίλη μου τη Laura, η οποία πέρασε μια μέρα χωρίς το παιδί της. Πήγε στην παραλία με μια φίλη της, ήπιαν καφέ και έφαγαν. Ξέρετε ποια ήταν η αντίδραση της πεθεράς μου; Πώς μπόρεσε να το κάνει αυτό; Δεν είχε να πλύνει ρούχα, να καθαρίσει ή να μαγειρέψει; Το να αφήσει όλα αυτά πίσω της δεν της προκαλούσε άγχος και ενοχές;

Να λοιπόν η λέξη που ζητούν ουσιαστικά από εμάς τις μητέρες να κάνουμε τατουάζ στο μέτωπό μας: ενοχές.

Όταν η δική μου μητέρα ήταν πολύ άρρωστη είχα αναλάβει εξ ολοκλήρου τη φροντίδα της.

Ήταν εύκολο να χάσω τον εαυτό μου, την αίσθηση που είχα για οτιδήποτε άλλο εκτός από την άμεση φροντίδα που της παρείχα.

Είχα αφοσιωθεί τόσο πολύ σε αυτό που έκανα, που θυμάμαι ελάχιστα άλλα πράγματα.

Μπορώ να πω πως το ίδιο συμβαίνει και στη μητρότητα. Είμαι τόσο απασχολημένη με την καθημερινή ρουτίνα φροντίδας του παιδιού μου που χάνω όλα όσα συμβαίνουν γύρω μου.

Μαμά εξηγεί γιατί ντύνεται στο μπάνιο μετά τη γέννηση του παιδιού της

Η αυτοφροντίδα για τις νέες μητέρες είναι ζωτικής σημασίας

Όταν η μητέρα μου ήταν άρρωστη, ήρθε η θεία μου και με έδιωξε με το ζόρι.Πήγαινε, μου είπε, έλα αύριο, η φροντίδα για τον φροντιστή είναι απαραίτητη.

Ακούω αυτή τη φράση συχνά στο μυαλό μου τώρα και την επαναλαμβάνω σκόπιμα στον εαυτό μου όταν χρειάζομαι ένα λεπτό: η φροντίδα για τον φροντιστή είναι απαραίτητη.

Συνειδητοποιώ ότι πρέπει να φροντίζω τον εαυτό μου γιατί αυτό με βοηθά να επαναπροσδιορίσω τις ανάγκες μου και να συνειδητοποιήσω ότι αυτή η εξαντλητική και όμορφη περίοδος της ζωής μου είναι προσωρινή.

Μη μου λέτε ότι το μπάνιο ή το κούρεμα είναι αυτοφροντίδα

Ο χρόνος που απαιτείται για να επαναφορτίσουμε τις μπαταρίες μας είναι τόσο εξατομικευμένος, οπότε είναι σημαντικό να βρούμε τι είναι αυτό που χρειαζόμαστε.

Και να θυμάστε: Κανείς δεν θα σας ευχαριστήσει που γίνατε μάρτυρας αλλά μπορεί να σας ευχαριστήσει που νοιαστήκατε για τον φροντιστή.

^{ελεύθερη απόδοση pregnantchicken.com}