Ντορέττα Παπαδημητρίου: «Θα ήθελα ένα τρίτο παιδί!», αποκλειστικά στο Mothersblog.gr

Οι δύο άντρες της ζωής της είναι ο Διονύσης και ο Φίλιππος. Η Ντορέττα Παπαδημητρίου δεν φαντάζεται τη ζωή της χωρίς αυτούς και εύχεται κάθε μέρα που περνά, οι γιοι της να είναι ευτυχισμένοι και τυχεροί. Κάθε τους χαμόγελο την κάνει ευτυχισμένη! Γιατί η αγαπημένη ηθοποιός ξέρει πολύ καλά πού κρύβεται η πραγματική ευτυχία για μία μαμά... Η ίδια μιλάει αποκλειστικά στο Mothersblog.gr για τα αγόρια της και την μητρότητα, αποκαλύπτει πως έχει περάσει επιλόχεια κατάθλιψη και θυμάται τις πιο όμορφες αλλά και πιο συγκλονιστικές στιγμές που έχει ζήσει ως μητέρα.

Είστε μία νέα μαμά δύο αγοριών. Σας δυσκόλεψε αυτός ο ρόλος;Ο ρόλος της μητέρας δεν είναι κάτι απλό. Χρειάζεται συνεχή δουλειά και κόπο, πόσο μάλλον όταν είσαι εργαζόμενη μαμά που δεν είσαι μέσα στο σπίτι και έχεις να φέρεις σε πέρας ένα σωρό άλλα πράγματα. Από την άλλη όμως, είναι και ό,τι πιο υπέροχο μπορεί να ζήσει ποτέ μία γυναίκα.

Επαγγελματίας, πολυάσχολη, καλλίγραμμη, περιζήτητη και με λατρεία για τον αθλητισμό. Πώς συνδυάζονται όλα αυτά με την μητρότητα;Για μένα ο στόχος είναι να είμαι πρώτα απ' όλα όσο πιο καλή μαμά γίνεται για τα παιδιά μου. Σίγουρα ασχολούμαι με μεγάλη συνέπεια με τη δουλειά μου και προσπαθώ όσο περισσότερο μπορώ. Όλα τα υπόλοιπα όμως, όπως το «καλλίγραμμη» και «περιζήτητη» με αφήνουν αδιάφορη. Είμαι πολύ συγκεντρωμένη στο πόσο καλύτερα θα προσφέρω στα παιδιά μου και φυσικά πόσο καλή θα είμαι στη δουλειά μου.

Ποια ήταν η πιο συγκλονιστική στιγμή που έχετε βιώσει ως μητέρα;Πρώτα απ' όλα ήταν οι γεννήσεις των παιδιών μου. Όμως δε θα ξεχάσω ποτέ τη πιο δυσάρεστη εμπειρία που έχω ζήσει ποτέ! Συνέβη πέρυσι το καλοκαίρι. Ο μικρός μου γιος, ο Φίλιππος ο οποίος είναι σήμερα επτά χρονών, έπεσε από το μπαλκόνι, από ύψος τεσσάρων μέτρων, αλλά ευτυχώς, εκτός από ένα σπάσιμο στο μηρό του, δεν είχε κάτι άλλο σοβαρό. Ήταν όμως ό,τι πιο δυσάρεστο και συγκλονιστικό έχω ζήσει.

Πώς νιώσατε όταν κρατήσατε στην αγκαλιά σας το πρώτο σας μωρό;Νομίζω είναι μία στιγμή που δεν μπορείς να την περιγράψεις με λόγια. Είναι τόσο πρωτόγνωρη η όλη διαδικασία μέχρι να κρατήσεις στα χέρια σου το παιδί σου που είναι πολύ δύσκολο να το συλλάβει κανείς. Ακόμα και τώρα που το σκέφτομαι δεν μπορώ να το πιστέψω ότι μεγαλώνει μέσα σου μία ζωή και ύστερα κρατάς ένα τόσο δα πλασματάκι στα χέρια σου. Είναι απίστευτο, σχεδόν θεϊκό!

Πόσο εύκολος ήταν ο θηλασμός ως διαδικασία στα δύο σας παιδιά;Η διαδικασία του θηλασμού ήταν λίγο περίεργη. Ταλαιπωρήθηκα στον πρώτο μου τοκετό και δυσκολεύτηκα να ξεκινήσω τον θηλασμό. Μετά όμως, όλα πήγαν μία χαρά και τον μεγάλο μου γιο, τον Διονύση, τον θήλασα έξι μήνες. Ο μικρός μου γιος, ο Φίλιππος, δεν μπορούσε να θηλάσει και ήμουν συνεχώς με ένα θήλαστρο στο χέρι για να βγάζω το γάλα και να του το δίνω και έτσι όλα πήγαν καλά. Άλλωστε, μου έδινε δύναμη η σκέψη ότι προσφέρω στα παιδιά ό,τι καλύτερο μπορώ αφού πρόκειται για μητρικό γάλα.

Περάσατε επιλόχεια κατάθλιψη;Ναι, πέρασα επιλόχειο κατάθλιψη μετά την πρώτη μου γέννα και κράτησε αρκετό καιρό. Επειδή όμως έμεινα γρήγορα για δεύτερη φορά έγκυος, οι ορμόνες μου επανήλθαν στα φυσιολογικά και έτσι το ξεπέρασα σχετικά ανώδυνα.

Είστε ακόμα πολύ νέα. Αν υπήρχαν οι κατάλληλες συνθήκες, θα λέγατε «ναι» σε ένα ακόμα παιδί;Ναι! Έκανα τα παιδιά μου πολύ μικρή και αν ερχόταν ένα ακόμα μωρό δεν θα έλεγα όχι. Τώρα είμαι πιο ώριμη και ήρεμη και μπορώ να διαχειριστώ αυτά που δεν ήξερα όταν είχα φέρει στον κόσμο τα παιδιά μου.

Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή που περάσατε ως μητέρα;Το ατύχημα του γιου μου πέρσι το καλοκαίρι. Όμως, μία ακόμα δύσκολη περίοδος για μένα, ήταν αυτή του διαζυγίου μου, γιατί ως μάνα στενοχωριόμουν για τις συνέπειες που θα μπορούσε να έχει μία τέτοια διαδικασία στα παιδιά. Δεν ήξερα πόσο καλά θα μπορούσα να το διαχειριστώ. Αλλά εύχομαι όλα να πάνε καλά γιατί ποτέ δεν ξέρεις...

Βλέπετε να έχουν επηρεαστεί τα παιδιά σας από τον χωρισμό των γονιών τους;Φαντάζομαι ότι εντελώς ανεπηρέαστα αποκλείεται να είναι, αλλά από την άλλη έχουμε φροντίσει και εγώ και ο μπαμπάς τους να το διαχειριστούμε όσο πιο ανώδυνα γίνεται, οπότε αυτό βοηθάει.

Ποια είναι η σχέση τους με τον μπαμπά τους, Κώστα Πηλαδάκη; Νιώθετε ότι είναι ουσιαστική;Έχουν μία πολύ καλή και ισορροπημένη σχέση. Μπορεί να μην ζουν στο ίδιο σπίτι, όμως έχουν τη δυνατότητα να βλέπονται όποτε θέλουν. Δεν τηρούμε τα τυπικά του διαζυγίου. Υπάρχει η δυνατότητα να βλέπουν τον μπαμπά τους όποτε το επιθυμούν.

Υπήρξατε πρωταθλήτρια στον στίβο. Σκοπεύετε να δείξετε την ίδια κατεύθυνση στα παιδιά σας, να αγαπούν δηλαδή τον αθλητισμό και να ασχοληθούν σοβαρά μ' αυτόν;Θέλω τα παιδιά μου να ασχοληθούν με αυτό που εκείνοι επιθυμούν. Ο μεγάλος μου γιος έχει δείξει σοβαρά σημάδια ότι θέλει να ακολουθήσει τον αθλητισμό μια και είναι από πολύ μικρός ποδοσφαιριστής. Έχει μεγάλο ταλέντο. Ο μικρός μου πάλι, είναι καλλιτέχνης. Του αρέσει να ζωγραφίζει και να κάνει διάφορες κατασκευές. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι πρέπει να είναι μέσα στο σπίτι να παίζει playstation. Θέλω να είναι δραστήριοι, αλλά δεν πρόκειται να τους επιβάλλω τις δικές μου επιλογές επειδή εγώ υπήρξα αθλήτρια. Ό,τι θέλουν και τους ευχαριστεί, ας το κάνουν.

Έχετε σε κάποιον από τους δύο γιους σας αδυναμία;Όχι, έχω και στους δύο. Ο μεγάλος μου είναι ο ώριμος, ο ευαίσθητος, ο εσωστρεφής, πολύ σκεπτόμενο άτομο. Ο μικρός είναι το καρτούν της οικογένειας. Είναι τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους που δεν μπορείς να έχεις αδυναμία μόνο σε κάποιον από τους δύο.

Πώς θα περιγράφατε τον χαρακτήρα τους με πέντε λέξεις; Ο Διονύσης ο οποίος είναι 8 ½ ετών πια, είναι ευαίσθητος, εσωστρεφής, σκεπτόμενος, ώριμος και συμπονετικός με τους ανθρώπους. Ο Φίλιππος είναι παρορμητικός, έχει καλλιτεχνική φύση, είναι πολύ αστείος, αποφασιστικός αλλά και ξεροκέφαλος.

Πώς θέλετε να τους δείτε στο μέλλον;Θέλω να αγαπάνε τον εαυτό τους και τους άλλους και θέλω στη ζωή τους να είναι ευτυχισμένοι και γεμάτοι με πράγματα που τους κάνουν χαρούμενους. Επίσης θέλω να είναι και τυχεροί στην πορεία της ζωής τους. Είναι πολύ σημαντικό.

Τι θα ευχόσασταν γι' αυτούς;Να ακολουθούν στη ζωή τους το ένστικτό τους και να επαληθεύονται κάθε φορά...