Η μαμά «δασκάλα»

Προφανώς και δεν φανταζόσασταν ότι ξεκινώντας το παιδί σας το σχολείο θα αναλαμβάνατε μεταξύ άλλων ρόλων και αυτόν της δασκάλας ( κυριολεκτικά και μεταφορικά).

Είχατε ακούσει από άλλες μαμάδες ότι περνούσαν ώρες διαβάζοντας τα παιδιά τους, αναζητώντας πληροφορίες στο διαδίκτυο, ζητώντας βοήθεια στα μαμαδογκρουπ, και μέσα σας λέγατε με αποφαστιστικότητα: « εγώ δεν θα το κάνω αυτό. Το παιδί μου θα μάθει να διαβάζει μόνο του».

Φευ! Αποδείχτηκε όνειρο απατηλό.

Γιατί το διάβασμα, η μελέτη, όπως θέλετε πείτε το, αποτελεί σύνθετο ζήτημα κι είναι ένα crash τεστ γερών νεύρων για τις μαμάδες. Δεν υποτιμούμε τους μπαμπάδες, αλλά η εμπειρία έχει δείξει ότι το συγκεκριμένο…σπορ είναι καθαρά μαμαδίστικη υπόθεση.

Δεν αναφερόμαστε στις περιπτώσεις παιδιών που μόλις επιστρέφουν από το σχολείο, τρώνε και μετά από ένα μικρό διάλειμμα ξεκινούν αδιαμαρτύρητα το διάβασμα ( ναι, ναι υπάρχουν και αυτά τα παιδιά...).

Φυσικά και όχι.

Μιλάμε για όλα τα υπόλοιπα που θεωρούν το διάβασμα λίγο αγγαρεία, λίγο καταναγκασμό, πολύ βαρετό έως και αδιάφορο.

Που βρίσκουν 100 δικαιολογίες για να σηκωθούν την ώρα που διαβάζουν: « πονάει το κεφάλι μου», «πονάει η κοιλιά μου», « θέλω τουαλέτα», « πεινάω»…

Κι εσείς τι κάνετε;

Παίρνετε βαθιές αναπνοές και προσπαθείτε να θυμηθείτε τον ήχο του γάργαρου νερού για να ηρεμήσετε. Γιατί ξέρετε ότι οι φωνές φέρνουν το αντίθετο αποτέλεσμα. Το λένε και οι ειδικοί …Κι εσείς ακολουθείτε τη γνώμη των ειδικών για το καλό του παιδιού σας.

Και το σημαντικότερο; Δεν θέλετε να πάει αδιάβαστο στο σχολείο ούτε να έχει κενά.

Οπότε ξεκινάτε από την αρχή να εξηγείτε τα κλάσματα και τους δεκαδικούς αφού προηγουμένως κάνατε «ταχύρρυθμα» παρακολουθώντας σχετικά βίντεο στο You Tube.

Εν ανάγκη, του υπαγορεύετε τη λύση στη φυσική για να τελειώσετε επιτέλους γιατί σας πήρε το βράδυ.

Έχετε γίνει εξπέρ στις κατασκευές, άνετα θα δίνατε για lower ενώ μπορείτε να αναπτύξετε τις ομοιότητες και τις διαφορές μεταξύ μινωικού και μυκηναϊκού πολιτισμού χωρίς δεύτερη σκέψη.

Αν και μια σύγχυση την έχετε. Ειδικά όταν πρέπει να πηγαινοέρχεστε σε δύο παιδιά, σε διαφορετικούς χώρους, με διαφορετικές απαιτήσεις. Όταν πρέπει να βοηθήσετε να λυθούν οι ασκήσεις, να γίνουν οι εργασίες και να απαντηθούν - από εσάς πάντα - , οι απορίες που συσσωρεύονται.

« Μαμά δεν καταλαβαίνω τίποτα».

« Ποιοι είναι οι διαιρέτες;»

« Γιατί οι Έλληνες πολεμούσαν μεταξύ τους;»

Δεκάδες «γιατί» που ζητούν απαντήσεις, που συχνά δεν έχετε, και προσπαθείτε να βρείτε για να μη μείνει με την απορία το παιδί.

Το « έχουμε διάβασμα», «γράφουμε διαγώνισμα», «έχουμε εργασία», σας βγαίνει αβίαστα κάθε φορά που μιλάτε για το σχολικό πρόγραμμα του παιδιού σας χωρίς να διαχωρίζετε τον ρόλο της δασκάλας από αυτόν της μαμάς…

Μην ανησυχείτε… Είναι παροδικό. Κρατάει μόνο 18 χρόνια (το πανεπιστήμιο είναι άλλο level).