Πώς θα μεγαλώσετε έναν υγιή gamer σύμφωνα με τους ειδικούς

Όταν o Alok Kanojia, MD, MPH (aka Dr.k) ήταν δευτεροετής φοιτητής στο κολέγιο, έπρεπε να ετοιμάσει την πτυχιακή του, όμως απέτυχε. Όπως πολλοί φοιτητές σε δύσκολες καταστάσεις, έτσι και ο Alok όταν αγχωνόταν εξαιτίας των μαθημάτων και των εξετάσεων, έβρισκε διαφυγή στα βιντεοπαιχνίδια.

«Καθώς κυριολεκτικά άρχισα να αποτυγχάνω στο κολλέγιο, ξυπνούσα κάθε μέρα και σκεφτόμουν ότι, "Θεέ μου, δεν θα πετύχω"».

«Δεν μπορώ να κάνω κάτι για αυτό οπότε ας παίξω ένα παιχνίδι. Και ενώ έπαιζα το παιχνίδι, σταμάτησα να κάνω όλες αυτές τις σκέψεις γύρω από το κολλέγιο και την αποτυχία μου. Σταμάτησα να σκέφτομαι πως καταστρέφω τη ζωή μου και το μέλλον μου!». Αυτό είναι κάτι που καταφέρνουν τα παιχνίδια να κάνουν με τους παίχτες: να τους κάνουν να ξεχαστούν.

Ίσως κάποιοι να περιμένετε να διαβάσετε σε αυτό το άρθρο ότι ο Dr. K. σταμάτησε τα video games και αφοσιώθηκε στις σπουδές του, όμως όχι. Άλλαξε τρόπο σκέψης, ταξίδεψε στην Ινδία, ανακάλυψε τη yoga και τον διαλογισμό, πήγε στην ιατρική σχολή του Harvard και έγινε ψυχίατρος, αλλά τα video games δεν τα έβγαλε από τη ζωή του. Καθώς έβλεπε τους followers του να αυξάνονται στο Twitch, συνειδητοποίησε ότι υπήρχε ανεκπλήρωτη ανάγκη ψυχικής υγείας για τους gamers. Κάπως έτσι δημιούργησε το Healthy Gamer.

Ο ιδρυτής του Healthy Game εξεπλάγην όταν εκείνοι που ζητούσαν βοήθεια μέσα από το site του δεν ήταν τα ίδια τα παιδιά ή οι gamers αλλά οι γονείς τους. «Μπορεί να είσαι ο καλύτερος γονιος του κόσμου, αλλά πρόκειται για μια βιομηχανία πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων που έχει σχεδιαστεί για να δεσμεύει το παιδί σου», εξηγεί. «Αν μπορούν να "αποκτήσουν" και να "κρατήσουν" έναν παίχτη, θα κερδίσουν χρήματα. Τα παιδιά ζητούν εξοπλισμό για να γίνουν καλύτεροι gamers και είναι τα μόνα που "χάνουν"». Σκεφτείτε τα χρήματα που ξοδεύονται για οθόνες, ακουστικά, κονσόλες ακόμη και έπιπλα. Και οι γονείς – που μπορεί να έχουν μεγαλώσει ή να μην έχουν μεγαλώσει παίζοντας κάποιο video game - είναι εκείνοι που πρέπει να χειριστούν την κατάσταση, τα νεύρα, τα ξεσπάσματα και το «κόλλημα» των παιδιών τους.

Πώς θα βοηθήσεις το παιδί σου να έχει μια υγιή σχέση με τα video games

Κατανοήστε πώς επηρεάζει τα παιδιά ένα video game.

Πώς γίνεται να μεγαλώσεις έναν υγιή gamer; Υπάρχει τρόπος; Πρέπει να κρατούμε τα παιδιά μας συνεχώς μακριά από τις οθόνες; «Ποια είναι η δουλειά ενός γονιού; Να προετοιμάσει τα παιδιά του να πετύχουν στον έξω κόσμο», λέει ο Dr. Κ. «Αλλά το να τα απομονώνουμε από κάτι δεν τα βοηθά καθόλου να προετοιμαστούν!».

Και τα δύο παιδιά του Dr. K, που είναι 6 και 8 ετών, παίζουν βιντεοπαιχνίδια. Ορίστε ποιο είναι το δικό του παράδειγμα.

Τους ζητά να σκεφτούν πιο προσεκτικά τον χρόνο που θα περάσουν μπροστά από την οθόνη, για να τα βοηθήσει να μην καταλήξουν εκεί που έφτασε εκείνος πριν αρκετά χρόνια. «Ας πούμε ότι τα αφήνω να δουν μια ώρα τηλεόραση το πρωί του Σαββάτου. Στο τέλος της ώρας, θα ρωτήσω, "θέλετε να σταματήσετε"; Θα πουν φυσικά, όχι. Έτσι θα τα αφήσω να παρακολουθήσουν τηλεόραση για ακόμη 30 λεπτά. Μετά θα ρωτήσω: "διασκέδασες τόσο πολύ στο δεύτερο 30λεπτο όσο την πρώτη ώρα; Είναι περισσότερο ή λιγότερο διασκεδαστικό αυτό;"».

Όταν κλείνει η τηλεόραση, τα πηγαίνει στην παιδική χαρά και τους κάνει μια παρόμοια ερώτηση: αν θέλουν να φύγουν από την παιδική χαρά για να πάνε στο σπίτι να δουν τηλεόραση ή τι είναι πιο διασκεδαστικό, το παιχνίδι στο πάρκο ή το video game. «Αυτό που πραγματικά προσπαθώ να κάνω είναι να ενθαρρύνω τα παιδιά μου να κατανοήσουν τον αντίκτυπο που έχει η συσκευή επάνω τους».

O Dr. K εκτός από αυτά όμως, τους δίνει και επιλογές. Πολλές φορές τους ζητά να επιλέξουν τι θέλουν να κάνουν και για πόση ώρα, με τον ίδιο να τονίζει, ότι οι γονείς θα πρέπει πάντα να παρέμβουν όταν βλέπουν ότι τα παιχνίδια επηρεάζουν την καθημερινότητα των παιδιών τους (οι βαθμοί πέφτουν, τα παιδιά φαίνονται απομονωμένα, κυκλοθυμικά, χωρίς όρεξη για τίποτε άλλο).

Οι γονείς θα πρέπει αρχικά να καταλάβουν για ποιο λόγο τα παιδιά τους παίζουν χωρίς όρια ένα video game. Τις περισσότερες φορές τα παιδιά βρίσκουν διέξοδο στα βιντεοπαιχνίδια. «Ρωτήστε τα παιδιά σας τι πραγματικά συμβαίνει. Μπορεί να υφίστανται εκφοβισμό ή να δυσκολεύονται να κάνουν φίλους και τα παιχνίδια μπορεί να προσφέρουν μια διαφυγή από όλα αυτά. Και αυτό δεν είναι εγγενώς κακό, εκ πρώτης όψεως. Προτρέπουμε τους γονείς να ρωτήσουν τα παιδιά τους τι τους αρέσει στα παιχνίδια αυτά!».

Για παράδειγμα, πολλά παιδιά παίζουν video games γιατί το κάνουν και οι φίλοι τους. «Εάν ένα παιδί που δέχεται bullying, όλοι οι φίλοι του είναι στο διαδίκτυο, με το να του αφαιρείτε το δικαίωμα στο παιχνίδι, δεν του στερείτε απλά το παιχνίδι αλλά την κοινωνική του διέξοδο. Μπορείτε να θέσετε όρια αλλά όχι να του αφαιρέσετε πλήρως το δικαίωμα στο παιχνίδι».

Τα όρια είναι η λέξη κλειδί

Αυτό είναι πραγματικά δύσκολο για τους γονείς, αλλά αν δώσετε πολλές προειδοποιήσεις (επαναλαμβάνοντας «πέντε λεπτά ακόμα!» ή «Αν το συνεχίσεις θα στο πάρω») χωρίς να ακολουθήσετε πραγματικά τα όρια που έχετε θέσει εσείς, διδάσκετε στο παιδί σας να ξεπερνά τα όρια αυτά. «Αυτό που συχνά εκπαιδεύουμε τα παιδιά μας να κάνουν είναι να αγνοούν πραγματικά τα λόγια μας, γιατί δεν υπάρχει καμία συνέπεια. Η μαμά ή ο μπαμπάς σου λέει να σταματήσεις - δεν συμβαίνει τίποτα. Σου λέει ξανά να σταματήσεις - δεν συμβαίνει τίποτα. Τι καταφέρνουν οι γονείς με αυτόν τον τρόπο; Όταν προειδοποιούν τα παιδιά τους στην πραγματικότητα εκείνα να ακούνε: "όταν λέω σταμάτα, δεν σημαίνει ότι πρέπει να σταματήσεις"».

Είναι δύσκολο ένας γονιός να το κάνει, αλλά πρέπει να εννοεί αυτό που λέει. «Αν θέλετε πραγματικά το παιδί σας να είναι υπεύθυνο, πρέπει να του αναθέσετε την ευθύνη. Και αυτό μερικές φορές σημαίνει κακούς βαθμούς ή να ξεχάσει να κάνει πράγματα που του έχουν ζητηθεί. Μόνο έτσι θα μάθει πραγματικά το παιδί σας!».

Δείξτε στα παιδιά σας ότι βρίσκεστε εκεί για εκείνα και πως τα υποστηρίζετε σε ό,τι πρόβλημα και αν έχουν. Βάλτε όρια, βάλτε συνέπειες αν δεν τηρούνται τα όρια και μάθετέ τα να αναλαμβάνουν την ευθύνη των πράξεών τους.

Μέσα από την αποτυχία τις περισσότερες φορές μαθαίνουν τι πρέπει να αλλάξουν για να πετύχουν.

^{με πληροφορίες από το mother.ly}