Ο θηλασμός είναι μια δουλειά πλήρους απασχόλησης

Ο θηλασμός του παιδιού μου ήταν μια ευλογία. Γνωρίζω πως δεν θέλουν όλες οι γυναίκες ή δεν μπορούν να ακολουθήσουν αυτόν τον δρόμο, αλλά νιώθω περήφανη που μπορώ. Ήταν ένας καταπληκτικός τρόπος για να δεθούμε.

Ήξερα ότι θα ήταν μια δέσμευση, μια πραγματική δέσμευση. Εξακολουθώ να προσέχω την πρόσληψη καφεΐνης και δεν νιώθω ότι μπορώ να απολαύσω αυτό το ποτήρι κρασί όποτε θέλω. Αλλά ήταν δύσκολο να φανταστώ την αληθινή αφοσίωση που θα απαιτούσε πριν γίνει η καθημερινότητά μου.

Ο θηλασμός είναι μια δουλειά πλήρους απασχόλησης και έρχεται με ένα απαιτητικό πρόγραμμα. Είναι ένα από τα πράγματα που με εξέπληξαν περισσότερο στον θηλασμό είναι το ότι οι μέρες μου θα μετατρέποντια σε νύχτες. Σκεφτείτε πως έχω ένα παιδί που θηλάζει 8 έως 10 φορές την ημέρα.

Το να βγαίνεις από το σπίτι έχει γίνει σαν μια πραγματική αγγαρεία αλλά σε μια προσπάθεια για να μην τρελαθώ και να βγαίνω που και που στον πραγματικό κόσμο η προετοιμασία είναι το κλειδί.

Επιλέγω μέρη και μαγαζιά που είναι φιλικά προς τον δημόσιο θηλασμό . Αν έχω πολλές δουλειλες να κάνω και πρέπει να βγω από το σπίτι για μεγάλο χρονικό διάστημα, σχεδιάζω να βρω ένα μαγαζί όπου να ξέρω ότι μπορώ εύκολα να θηλάσω.

Η μέρα μου, λοιπόν, κυλάει κάπως έτσι:

Ταΐζω το μωρό μου στο σπίτι και να αλλάζω την πάνα του. Το κρατάω όρθιο για 10 με 15 λεπτά για να μην υποστεί κάποια παλινδρόμηση. Μετά παίρνω την τσάντα μου, τοποθετώ τον μικρό μου στο κάθισμα του αυτοκινήτου του και βγαίνω έξω. Τρέχω στο φαρμακείο για τα απαραίτητα, ύστερα παίρνω έναν καφέ και κάνω καμιά επιπλέον δουλειά όπως το να πλύνω το αυτοκίνητο. Τότε, κάπως έτσι, ήρθε η ώρα να ξαναφάει το ανθρωπάκι μου!

Οι ίδιοι κανόνες ισχύουν και για τη διαμονή στο σπίτι.

Ενώ κοιμάται μέχρι να έρθει η ώρα για το επόμενο τάισμα μπορώ να μαγειρέψω, ακόμα και αν είναι 10 το πρωί, να συμμαζέψω το σπίτι και να κάνω ένα ντουζ. Αλλά όταν ακούσω το κλάμα, ξέρω πως ήρθε η στιγμή να θηλάσω ξανά. Καθώς αυτή είναι η δεύτερη φορά, ξέρω ότι θα είναι τόσο σύντομο.

Είναι μια τεράστια δέσμευση; Ναι. Νιώθω σαν να είμαι ένα χάμστερ σε μία ρόδα που τρέχει; Ναι. Νιώθω εντελώς εξαντλημένη; Ναι. Θα ήθελα κάποιες μέρες να μπορούσε κάποιος άλλος να παράγει γάλα από το σώμα του αντί για εμένα; Ναι. Θέλω να φεύγω πιο συχνά από το σπίτι; Ναι.

Παρόλα αυτά, ξέρω πως αυτό σημαίνει μητρότητα και το επέλεξα. Γνωρίζω πως είμαι η σανίδα σωτηρίας του μωρού μου. Οπότε οι δυνάμεις μου θα αναβοσβήνουν μέχρι το μικρό μου αγοράκι να πάει στο νηπιαγωγείο όπου δεν θα με χρειάζεται πια τόσο πολύ. Οπότε προς το παρόν θα το κρατήσω κοντά μου για λίγο ακόμα...

^{Ελεύθερη απόδοση από mother.ly}