Υποθυρεοειδισμός και θηλασμός: Μπορώ να θηλάζω;

Ο υποθυρεοειδισμός όταν δεν αντιμετωπίζεται σωστά προκαλεί μειωμένη παραγωγή γάλακτος, κατάθλιψη, ανορεξία, σωματική εξάντληση και βρογχοκήλη ( πρήξιμο στην πρόσθια επιφάνεια του λαιμού). Συχνότερα όμως παρουσιάζεται ως κατάθλιψη.

Τα παραπάνω συμπτώματα, όπως αναφέρει η παιδίατρος,πιστοποιημένη σύμβουλος μητρικού θηλασμού Δρ. Αννα Πατσούρου στο βιβλίο της «Θηλασμός, μία υπέροχη εμπειρία» εκδόσεις Σύγχρονοι Ορίζοντες, σε μητέρες με μια περίεργη νωθρότητα, που δεν πείθουν το έμπειρο μάτι ότι πάσχουν από αληθινή κατάθλιψη, και έχουν μωρά που πεινούν συνεχώς και δε βάζουν βάρος, πρέπει να θέσουν υποψίες ότι η συγκεκριμένη μητέρα πάσχει από υποθυρεοειδισμό.

Μπορείτε λοιπόν να θηλάσετε; Σύμφωνα με την κυρία Πατσούρου, ναι, μπορείτε και εξηγεί τους λόγους: Στο μητρικό γάλα υπάρχουν μετρήσιμα ποσά θυρεοειδικών ορμονών. Εάν παράγετε τις ορμόνες, δεν θα χρειαζόταν να τις πάρετε σε χάπι. Ως φυσική ορμόνη του ανθρώπινου σώματος, αυτή είναι ακίνδυνη και εντελώς συμβατή με το θηλασμό. Η φαρμακευτική αγωγή σύντομα αποκαθιστά τα συμπτώματά σας και την παραγωγή γάλακτος. Η απαγόρευση του θηλασμού σε γυναίκες που παίρνουν αυτό το φάρμακο, αποτελεί ιατρικό σφάλμα κατά την κυρία Πατσούρου.

Στην περίπτωση που η μητέρα έχει υπερθυρεοειδισμό, επίσης μπορεί να θηλάσει. Η προπρανολόλη και η προπυλθιουρακίλη αρχικά και η μεθιμαζόλη στη συνέχεια, αποτελούν την αγωγή εκλογής, καθώς είναι τα μόνα αντιθυρεοειδικά φάρμακα συμβατά με τον θηλασμό. Αν δεν είχατε εμφανίσει τη νόσο πριν μείνετε έγκυος, η αρχική διάγνωση είναι δυνατόν να γίνει χωρίς χρήση ραδιενεργών υλικών που επιβάλλουν προσωρινό απογαλακτισμό και απομάκρυνση από το μωρό.