Άγχος μετά τον τοκετό - "Αυτή ήταν η πρώτη φορά που ένιωθα κάτι τέτοιο στη ζωή μου!"
- Μια μαμά αναφέρει την εμπειρία της για το επιλόχειο άγχος
Όταν το πρώτο μου παιδί ήταν 4 ημερών, το πήγα στο σπίτι μιας φίλης για επίσκεψη. Ένιωσα υπέροχα να βγω από το σπίτι για λίγο, παρόλο που ήμουν τόσο κουρασμένη που δεν ήξερα τι μέρα ήταν. Η φίλη μου ζήτησε να δει τον γιο μου. Όμως εγώ δεν ήθελα να ρισκάρω να τον ξυπνήσω, που κοιμόταν στο κάθισμα του αυτοκινήτου.
Το άγχος άρχισε να μεγαλώνει μέσα στο στήθος μου...
Ο σκύλος της άρχισε να μυρίζει το μωρό μου και δεν άντεξα άλλο. Σηκώθηκα και κάθισα έχοντας το κάθισμα του αυτοκινήτου στην αγκαλιά μου για το υπόλοιπο της επίσκεψης, την οποία διέκοψα.
Η φίλη μου, μου μιλούσε, αλλά δεν μπορούσα να ακούσω λέξη. Το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να σκέφτομαι πώς θα μπορούσα να προστατέψω το παιδί μου, αν ο σκύλος πλησίαζε ξανά.
Αυτή ήταν η πρώτη φορά που ένιωθα κάτι τέτοιο στη ζωή μου!
Το άγχος είχε κυριεύσει την καθημερινότητά μου...
Ήξερα ότι ήμουν κουρασμένη και ότι οι ορμόνες μου είχαν καταρρεύσει, αλλά οι σκέψεις μου δεν σταματούσαν εκεί: έπρεπε πάντα να ελέγχω διπλά και τριπλά ότι όλα τα παράθυρα στο δωμάτιό του ήταν κλειδωμένα όταν τον έβαζα στο κρεβάτι. Ακόμα κι αν κοιμόταν ήσυχος, τον έλεγχα αρκετές φορές, βάζοντας έναν καθρέφτη στο στόμα του για να βεβαιωθώ ότι ανέπνεε.
Η πρώτη φορά που έφυγα από το πλευρό του ήταν όταν ήταν σχεδόν 9 μηνών και πήγαμε με τον άντρα μου για φαγητό. Η αδερφή μου ήρθε να τον προσέχει και την εμπιστεύτηκα με όλη μου την καρδιά. Αλλά ήμουν πολύ ανήσυχη και τελικά γύρισα σπίτι.
Το άγχος γινόταν χειρότερο τη νύχτα...
Ήξερα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με μένα. Δεν ήμουν λυπημένη ή καταθλιπτική, αλλά ανησυχούσα όλη την ώρα και είχα φρικτές σκέψεις για κάτι που μπορεί να του συνέβαινε. Όταν μίλησα για αυτό με άλλους ανθρώπους, πήρα πολλές συμβουλές για το πώς έπρεπε να ηρεμήσω. Δεν ρώτησα ποτέ το γιατρό μου για αυτό γιατί ένιωθα αμήχανα και ντροπή, και σκέφτηκα ότι ίσως ήμουν υπερβολικά προστατευτική.
Ξέρω τώρα ότι είχα επιλόχειο άγχος!
Μια πάθηση που σου προκαλεί ανησυχία, αγωνιώδεις σκέψεις και μπορεί να διαταράξει τον ύπνο σου. Εμφανίζεται συχνότερα σε γυναίκες αμέσως μετά τον τοκετό και μπορεί να διαρκέσει έως και ένα χρόνο.
Το επιλόχειο άγχος είναι πιο συχνή πάθηση από την επιλόχεια κατάθλιψη, αλλά γνωρίζουμε λιγότερα γι’ αυτό.
Είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε τη διαφορά μεταξύ των δύο παθήσεων.
Σύμφωνα με το Everymom.com, «Ενώ κα τα δύο μπορούν να εκδηλωθούν με παρόμοιους τρόπους, η κύρια διαφορά είναι ότι η το επιλόχειο άγχος χαρακτηρίζεται από έντονα επίπεδα ανησυχίας και η επιλόχεια κατάθλιψη πρόκειται για συντριπτική θλίψη και πιθανές σκέψεις αυτοτραυματισμού του μωρού».
Ως μητέρα τριών παιδιών που βίωσε το επιλόχειο άγχος με κάθε παιδί και αισθάνεται ότι δεν θα φεύγει ποτέ εντελώς (έχω τρεις έφηβους), η συμβουλή μου είναι να μην κάνετε ό,τι έκανα και να μην μείνετε σιωπηλές, επειδή αισθάνεστε ότι δεν είστε φυσιολογικές. Δεν είστε!
Οι συγκεκριμένες παθήσεις μπορούν να συμβούν σε κάθε μαμά.
Εάν αισθάνεστε ότι έχετε κάποια διαταραχή της διάθεσης... οποιουδήποτε είδους, πρέπει να μιλήσετε με έναν γιατρό που να μπορεί να σας βοηθήσει. Δεν χρειάζεται να υποφέρετε ή να κρατάτε τα συναισθήματά σας για τον εαυτό σας.
Καταγράψτε τις σκέψεις και τα συναισθήματά σας. Μιλήστε με τον σύντροφό σας και ζητήστε υποστήριξη.
Δεν είστε μόνες!
*ελεύθερη μετάφραση mom.com