Η απώλεια της Μάνας: 8 μαθήματα ζωής που πήρα όταν έχασα τη μαμά μου

Η μαμά μου ηταν μόλις 48 όταν την έχασα. Ημουν 24. Ηξερα ότι η απώλεια έρχεται. Η ασθένεια της ήταν τερματική και ήταν θέμα χρόνου να συνειδητοποιήσω την απώλεια.

Κατάλαβα ότι δε θα είναι εκεί στον γάμο μου, δε θα έχει την ευακιρία να γινει γιαγιά.
Δε θα ήταν εκεί να γιορτάσει τα 30 χρόνια γάμου με τον μπαμπά μου, ούτε τα 30 χρόνια ζωής μου. Τη σκέφτομαι κάθε μέρα, είναι η πρώτη μου σκέψη όταν ξυπνάω και η τελευταία μου πριν κοιμηθώ.

Κάπου ανάμεσα στον πόνο και τη θλίψη, έμαθα μερικά σπουδαία πράγματα για να με βοηθήσουν να τα καταφέρω.

1. Τιποτα δεν κρατάει για παντα
Κάθε φορά που βρέχει, σταματάει η βροχή. Κάθε φορά που πονάς, γίνεσαι καλά. Μετά το σκοτάδι έρχεται το φως κι αυτό είναι κάτι που το θυμάσαι αναγκαστικά κάθε μέρα που ξημερώνει. Οι κακές στιγμές κάνουν τις καλές καλύτερες. Τίποτε δε διαρκεί για πάντα. Ούτε το κακό, ούτε το καλό.

2. Η αγάπη είναι πιο δυνατή από τον θάνατο.
Με τη μαμά μου θα είμαι δεμένη για πάντα. Ζει μέσα από μένα. Τη βλεπω όταν κοιτάζομαι στον καθρέφτη. Η αγάπη νικάει τα πάντα. Ακόμη και τον θάνατο.

3. Θα είναι πάντα μέρος του εαυτού μου.
Θα είμαι πάντα δική της και θα είναι πάντα η μαμά μου. Ακόμη και ο θανατός της με έχουν κάνει διαφορετικό άνθρωπο. Βλέπω αλλιώς τον κόσμο, έχει αλλάξει η κοσμοθεωρία μου αλλά πάντα η μαμά μου είναι μέρος του εαυτού μου. "Είμαι η Jenna, είμαι 25 χρονών κι έχω χάσει τη μαμά μου". Αυτή είναι η ιστορία μου.

4. Οι αναμνήσεις είναι θησαυρός
Οι αναμνησεις πλημμυρίζουν το μυαλό μου διαρκώς. Οι καλές αναμνήσεις είναι πριν τη διάγνωση της ασθένειάς της. Αλλά δε θα ξεχάσω ΠΟΤΕ τις τελευταίες μέρες της ζωής της. Μοιραστήκαμε γέλια, κλάμματα και όλων των ειδών τα συναισθήματα, αλλά η αναμνηση για την οποία είμαι πάντα ευγνώμων ειναι αυτή που έχω από τα τελευταία της δευτερόλπετα. Ηξερα ότι κάτι συμβαινει, την πηραν εσπευσμένα στην Εντατική με τους καρδιακούς παλμούς στα ύψη και την πιεση της στα τάρταρα. Η καρδιά μου χτυπούσε έξω από το στήθος μου, της έπιασα το χέρι, την κοίταξα μεσα στα μάτια και οι τελευταίες μου λεξεις ήταν "Σ' αγαπώ τόσο πόλύ". Με κοιταξε, έσφιξε το χερι μου και δε χρειάστηκε να πει τιποτα. Ηξερα πόσο με αγαπάει. Εκεινη τη στιγμή κατάλαβα ότι έχω πάρει τόσα πολλά απο εκεινη στα 24 μου χρόνια όση δεν έχουν πάρει άλλοι σε μια ζωή.

5. Μερικά πράγματα θα είναι πάντα εκτός του δικού μου ελέγχου.
Να βλέπεις κάποιον να υποφέρει είναι απο τις χειρότερες εμπειρίες για κάθε ανθρωπο. Το μονο που μπορείς να κάνεις είναι να είσαι εκεί, να κρατάς το χέρι του και να προσπαθείς να τον κάνεις να χαμογελά, να του πάρεις αν μπορείς, λίγο απο τον πόνο. Αλλά δε μπορείς να κάνεις τα πάντα. Πάλεψα να σώσω τη μαμά μου με όλα τα μέσα, αλλά δεν ήταν στο χέρι μου.

6. Η μουσική θεραπεύει.
Αγαπώ τη μουσική, τους ωραίους στίχους, τις μελωδίες. Ενα τραγούδι που αγαπώ είναι το “Footprints in the Sand” της Leona Lewis. Οποτε το ακούω, μου θυμίζει ότι η μαμά μου θα είναι δίπλα μου για πάντα. Το πνεύμα της θα με ακολουθεί όπου κι αν είμαι.

7. Η ζωή είναι για να τη ζεις, οπότε ζήστην.
Μετά από την απώλεια της μαμάς μου, εχω δει πολλούς ανθρώπους αν χάνονται στη θλίψη τους, σε μια δική τους απώλεια, να μπερδεύονται στο κακό και στα δυσάρεστα παρά στα καλά. Βλεπω κι εγώ τον εαυτό μου να κάνω πράγματα που θα ήθελε να κάνει η μαμά μου. Το βρίσκω άδικο εκείνη να μη μπορεί και να μη χαίρεται τις μικρές χαρές της ζωής. Εγώ αυτές τις χαρές τις βλέπω πιο σημαντικές από άλλες και τις θεωρώ αιτία να χαίρεσαι τη ζωή σου, να βγαίνεις έξω και να ζεις, να αισθάνεσαι, να νιώθεις. Η ζωή είναι πολύ μικρή. Πολύ μικρή ρε γαμώτο.

8. Για όλο τον κόσμο είσαι ένας άνθρωπος, αλλά για έναν άνθρωπο μπορεί να είσαι όλος ο κόσμος.
Μετά τον χαμό της μαμάς μου ένιωσα μια επιθυμία να μοιραστώ την ιστορία της με όποιον μπορεί να ενδιαφέρεται. Εγραψα και ένα βιβλίο. Σκέφτηκα ότι αν μπορώ κάποιον να βοηθήσω, γιατί να μη το κάνω. Παίρνω διάφορα μηνύματα από ανθρώπους που μου λένε πόση έμπνευση παίρνουν από την ιστορια μας και πόσο έχουν βοηθηθεί από τη δύναμή μας. Κι αυτό είναι το μεγαλύτερο βραβείο για μένα. Μακάρι να μπορέσω να συνεχίζω να εμπνεω και να βοηθάω.

Απόδοση κειμένου: Εβελίνα Σαρρή

Πρωτότυπο κείμενο: 8 Life Lessons I’ve Learned After Losing My Mother