Δεν θέλω τον μπαμπά, θέλω μόνο τη μαμά μου!

Γιατί τα παιδιά από μωρά λένε "Θέλω τη μαμά μου";

Οι μπαμπάδες μπορεί να φαίνονται στα παιδιά πιο τρομακτικοί από τις μαμάδες, αλλά αυτό συμβαίνει απλώς επειδή είναι πιο μεγαλόσωμοι ή έχουν πιο βαθιά φωνή. Έχουμε μια έντονη ανάγκη για την έγκριση των πατεράδων μας, λένε οι ψυχολόγοι, και ο βαθύς φόβος να τους απογοητεύσουμε ξεκινάει από πολύ μικρή ηλικία.

Για παράδειγμα, όταν η μητέρα σου έλεγε «απλώς περίμενε μέχρι να έρθει ο πατέρας σου στο σπίτι», αυτό υποσυνείδητα σε τρομοκρατούσε. Γιατί; Επειδή έθετε την πιθανότητα ο μπαμπάς να σε απέρριπτε κατά την άφιξη.

Δεν χρειάζεται να είναι σωματικός φόβος. Πρόκειται πραγματικά για την επιθυμία για ανδρική προσοχή και έγκριση. Είναι ένας φόβος μη ικανοποίησης συναισθηματικών αναγκών.

^{Photo by Kelli McClintock on Unsplash}

Για να είμαστε δίκαιοι, ο σωματικός φόβος για τους πατέρες έχει θεμιτά βίαιες ρίζες. Υπάρχουν ενδείξεις ότι, στον αρχαίο κόσμο, όταν τα μωρά δεν έμοιαζαν με τους πατέρες τους, συχνά κακοποιούνταν ή σκοτώνονταν. Ακόμη και στη σύγχρονη εποχή, οι μελέτες δείχνουν ότι οι πατέρες επενδύουν περισσότερη ενέργεια σε παιδιά που τους μοιάζουν.

Τα μικρά παιδιά έχουν μια στιγμιαία, φυσική σχέση με τις μητέρες τους και αφιερώνουν σχετικά λίγο χρόνο ανησυχώντας για αυτή την σύνδεση. Δεν συμβαίνει το ίδιο με τους πατέρες, οι οποίοι συχνά είναι λιγότερο παρόντες και έχουν αβέβαιο ωράριο. Τα μωρά έχουν έναν άμεσο δεσμό με τη μαμά τους, ενώ αναζητούν συνεχώς αυτή τη σύνδεση με τους πατεράδες τους.

^{Photo by Felipe Salgado on Unsplash}

Ένα πλεονέκτημα για τον μπαμπά να μην είναι τόσο κοντά είναι ότι του είναι ευκολότερο να πειθαρχήσει τα παιδιά.
Οι πατεράδες τρομάζουν τους γιους τους, οι οποίοι με τη σειρά τους μεγαλώνουν για να τρομάζουν τα δικά τους παιδιά.

Δεν υπάρχει αμφιβολία, ακόμα κι αν δεν είναι σωματικός φόβος, η επικύρωση του πατέρα είναι σημαντική για τα αγόρια και τα κορίτσια που αναζητούν την έγκριση του μπαμπά. Εάν δεν νιώθουν αποδοχή, βιώνουν ένα μόνιμο άγχος.

Η αποστέρηση του πατρικού ρόλου οδηγεί τα παιδιά σε απογοήτευση και θυμό. Ως αποτέλεσμα τα παιδία συχνά βρίσκονται εκτεθειμένα στο άγχος και στην ανάγκη τους για αποδοχή. Έτσι ενώ πολλές φορές μπορούμε στην ψυχοθεραπεία να ανακαλέσουμε την εσωτερική φωνή του πατέρα σε περίπτωση θανάτου. Στην περίπτωση του διαζυγίου όμως αν υπάρχει αποκλεισμός του πατρικού ρόλου αυτό δυσκολεύει περισσότερο τα παιδιά και αργότερα τους ενήλικες.