Όταν οι μπαμπάδες νιώθουν ότι τα κάνουν όλα λάθος
Υπάρχουν φορές που νομίζουν ότι τα κάνουν όλα λάθος!
Μπορεί τα φώτα ως προς τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών να πέφτουν περισσότερο στη μητέρα που θεωρητικά βρίσκεται περισσότερες ώρες μαζί τους, δεν σημαίνει όμως ότι απέχει ο πατέρας. Πολλές φορές μάλιστα, βλέπουμε τους μπαμπάδες να αγχώνονται πολύ περισσότερο για τον πατρικό τους ρόλο, για το πόσο καλοί μπαμπάδες είναι.
Αρκετές φορές ακούω και στο γραφείο αυτή την ανησυχία, ενώ βλέπω και χαίρομαι μπαμπάδες που έρχονται να συμβουλευτούν για το πως μπορούν να καταλάβουν περισσότερο τα παιδιά τους, είτε είναι χωρισμένοι και μόνοι μπαμπάδες, είτε μαζί με την σύζυγο.
Είναι λοιπόν φορές που πιστεύουν ότι τα κάνουν όλα λάθος. Κάτι που φυσικά από τη μία πρόκειται για μία γενικότερη αγωνία των γονιών και από την άλλη, δεν ισχύει, όχι τουλάχιστον πάντα!
Μην ξεχνάμε ότι πράγματι το να είσαι γονιός δεν είναι και μία τόσο εύκολη κατάσταση, αν και φαίνεται παράδοξο στις μέρες μας. Παράδοξο επειδή υπάρχουν πολύ περισσότερα αγαθά και σχεδόν καμία ανησυχία για το μεγάλωμά τους και από την άλλη είναι τόσες πολλές οι προκλήσεις και οι αποφάσεις που χρειάζεται να πάρουν οι γονείς γύρω από το όριο που θα θέσουν στα παιδιά τους που …ζαλίζονται. Ας έχουμε λοιπόν στο μυαλό μας ότι σίγουρα δεν υπάρχει καλός και κακός γονιός ή γονιός που τα κάνει όλα λάθος αν ενδιαφέρεται για το παιδί του. Εκτός και αν αναφέρεται στην ικανοποίηση όλων των παιδικών επιθυμιών, κάτι που εννοείται ότι δεν υπάρχει – και δεν πρέπει – να συμβεί.
Μην ξεχνάμε ότι ο κάθε γονιός, έτσι και ο μπαμπάς ως άνθρωπος θα κάνει λάθη, όπως λάθη κάνουμε όλοι μας. Αυτό που χρειάζεται μπαμπά, είναι να πάρεις λίγο απόσταση από το ρόλο σου και να δεις πως συμπεριφέρεσαι. Είναι ένας καλός τρόπος για να κάνεις την αυτοκριτική σου και να αναγνωρίσεις και τα θετικά και τα πιο δύσκολα σημεία στο μεγάλωμα των παιδιών σου.
Τι να κάνεις;
Αναγνώρισε λοιπόν ότι είσαι άνθρωπος και ως άνθρωπος θα κάνεις λάθη. Είναι λάθος να σκέφτεσαι πως δεν θα κάνεις κανένα λάθος!
Δεν υπάρχει απόλυτος έλεγχος, όσο και να θέλεις να ελέγξεις τα παιδιά σου, το μόνο που θα καταφέρεις είναι να γίνεσαι αυστηρός και τελικά να πετύχεις τα αντίθετα αποτελέσματα.
Μάθε να κάνεις διάλογο με τα παιδιά σου, να τα ακούς, να κατανοείς τι σου λένε όσο και να διαφωνείς με αυτό που ακούς.
Απέφυγε να αναζητάς την πραγματοποίηση των δικών σου ονείρων μέσα από τα παιδιά σου, έχουν ή θα χτίσουν τα δικά τους όνειρα, βοηθήσέ τα.
Δείξε τους ότι εκτιμάς την προσπάθεια και όχι μόνο το αποτέλεσμα, ώστε να τους περάσεις οτ μήνυμα ότι για να πετύχουμε κάτι χρειάζεται να προσπαθήσουμε, ακόμα και αν δεν τα καταφέρουμε, τουλάχιστον έχουμε προσπαθήσει.
Βοήθεια ειδικού, αν νιώθεις ότι τελικά το άγχος και ο φόβος του λάθους στο μεγάλωμα των παιδιών σου είναι κάτι που δεν μπορείς εύκολα να διαχειριστείς.
Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια, μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Αγωγής Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας