Μαντώ Γαστεράτου: Η κόρη της ποζάρει χαμογελαστή φορώντας τουρμπάνι

Η Μαντώ Γαστεράτου δημοσίευσε μια απίθανη φωτογραφία της Κυβέλης.

Η μικρή κάθεται στο καρεκλάκι του φαγητού φορώντας ριγέ καλοκαιρινό φορεματάκι κι ένα υπέροχο τουρμπάνι.

Και φυσικά αυτό που ξεχωρίζει είναι το χαμόγελό της.

Η ραδιοφωνική παραγωγός μοιράζεται πολλά στιγμιότυπα με τα παιδιά της έχοντας καθιερώσει μια ιδιότυπη στήλη Instagram Vs Reality.

Της αρέσει να αυτοσαρκάζεται και κυρίως να παρουσιάζει τα πράγματα όπως είναι κι όχι όπως φαίνονται στα social media.

Δεν είναι τυχαίο ότι με κάθε της ανάρτηση ταυτίζονται πολλές, παρά πολλές μαμάδες.

«🔴 INSTAGRAM
Οι βόλτες τα Σαββατοκύριακα με γεμίζουν χαρα και πληρότητα, είναι η τέλεια ευκαιρία για ουσιαστική σύνδεση και ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά!

🔴REALITY
... γιατί σε αντίθεση με τις καθημερινές το μυαλό τρέχει σε υποχρεώσεις, άγχος, αγωνίες,ανόητο σερφαρισμα στο διαδίκτυο και χίλιες δύο ασχολίες που στερούν τις μικρές καθημερινές απολαύσεις.
Γιατί ναι απόλαυση είναι για μένα να βλέπω τα μικρά μου Χαρούμενα! Θελω να τα βλέπω να παίζουν και να μεγαλώνουν, να μαθαίνουν και να δημιουργούν! Τα βλέπω όμως όταν είμαι παρούσα-απούσα την ώρα που καθόμαστε για να παίξουμε στο πάτωμα;
Χτες ήρθε στο σπίτι μια φίλη και μας τράβηξε μερικές φωτογραφίες. Διαπίστωσα σε 2-3 από αυτές ότι "απουσίαζε το Εγω μου". Έπειτα αναρωτήθηκα: Πώς θέλω να αυτοπροσδιοριζομαι ως αγαπητικό ον ή αρκετά καλή μητέρα όταν χάνω στιγμές τις καθημερινότητας και του ποιοτικού μας χρόνου; Οταν βρίσκομαι και δεν βρίσκομαι στο παρόν;
Κοιτώντας την πέμπτη φωτογραφία, στο μυαλό μου ήρθε η παρατήρηση που έκανα πριν από μερικές ημέρες, όταν βρέθηκα σε ένα φιλικό τραπέζι και ανακάλυψα ότι μόνο το σώμα μας βρισκόταν εκεί. Σήκωσα το κεφάλι μου από την οθόνη του κινητό μου και αφου τσεκαρα το τελευταίο feed στο insta διαπίστωσα πως όλοι "απουσιαζαμε" από το "εκεί και το μαζί". Κοιτούσαμε ολοι τις οθόνες των κινητών μας και βιωναμε μοναχικά την προγραμματισμένη μας συνάντηση.
Πόσες φορές σας έχει τύχει να βγείτε έξω για ένα καφέ και σε στιγμές παύσης να κοιτάξετε τα κινητά; πόσοι τριγύρω σας κάνουν το ίδιο; Παρατηρήστε αυτό έστω για μια φορά και σκεφτείτε πόσες στιγμές της ύπαρξης μας αντικαθιστουμε με την εικονικοτητα.
Πονάει κάθε φορά που το σκέφτομαι, όμως η αποδοχή της μειωνεξειας μου, της ευαλωτοτητας μου και της αδυναμίας μου να απεξαρτηθω από τον εικονικό κόσμο, γίνεται πιο εύκαμπτη όταν έχω συνειδητοτητα της κατάστασης μου.
Εσείς οταν είστε με αγαπημένα πρόσωπα πόσο εκεί είστε; Και αν δεν είστε, είστε σε θέση να το αναγνωρίσετε ότι συμβαίνει σε εσάς ή στους άλλους;
Καλημέρα ❤»