Η «αόρατη» εργασία των μαμάδων στο σπίτι έχει επιστημονική βάση - Η αφήγηση αυτή πρέπει να αλλάξει

Τα παιδιά κοιμούνται επιτέλους και ρίχνετε μια ματιά στο σπίτι σας. Τα ψίχουλα είναι διάσπαρτα στο τραπεζάκι του σαλονιού σαν κομφετί. Υπάρχει ένα βουνό από Lego στο πάτωμα, μια ξεχασμένη κάλτσα που κρέμεται στο κάγκελο της σκάλας και μια μισοτελειωμένη ζωγραφιά από νερομπογιές που στεγνώνει στον καναπέ.

Αναστενάζετε και σκέφτεστε: Πώς γίνεται να μην το προσέχει κανείς άλλος αυτό;

Ο σύντροφός σας περνά, πατώντας άνετα πάνω από το φρούριο από Lego χωρίς δεύτερη σκέψη. Αν έχετε βρεθεί ποτέ να αναρωτιέστε γιατί συμβαίνει αυτό, σίγουρα δεν είστε η μόνη.

Έρευνες δείχνουν ότι ενώ οι άνδρες και οι γυναίκες μπορεί να βλέπουν το ίδιο χάος, συχνά αισθάνονται αρκετά διαφορετικά ως προς την αντιμετώπισή του. Για τις μαμάδες, οι δουλειές του σπιτιού και η διαχείριση του ψυχικού φορτίου μπορεί να γίνουν ένα σχεδόν αόρατο καθήκον - που όμως μοιάζει αναπόφευκτο.

Γιατί, λοιπόν, αυτό το βάρος πέφτει τόσο συχνά στις μαμάδες ; Ας διαβάσουμε, λοιπόν, τι αποκαλύπτει η επιστήμη για τις δουλειές του σπιτιού, το φαινόμενο του «dirt blindness» και πώς οι οικογένειες μπορούν να μοιράζονται το «φορτίο» αυτό πιο δίκαια.

Μαμάδες που σκέφτονται διαρκώς τις δουλειές του σπιτιού βλάπτουν την ψυχική τους υγεία

Γιατί οι μαμάδες νιώθουν την ανάγκη να συμμαζεύουν ακόμα και όταν και οι μπαμπάδες βλέπουν την ακαταστασία;

Αν και οι δύο σύντροφοι αναγνωρίζουν πως το σπίτι είναι ακατάστατο, γιατί συνήθως η μαμά είναι αυτή που αισθάνεται υποχρεωμένη να την καθαρίσει; Μελέτες δείχνουν πως δεν έχει τόσο σημασία ποιος παρατηρεί την ακαταστασία όσο ποιος αισθάνεται υπεύθυνος γι' αυτήν.

Σύμφωνα με την κοινωνιολόγο δρ Leah Ruppanner, τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες αντιλαμβάνονται ένα δωμάτιο ως εξίσου ακατάστατο, καταρρίπτοντας ουσιαστικά την ιδέα ότι οι άνδρες είναι «βρωμιάρηδες». Ωστόσο, οι γυναίκες συχνά αισθάνονται τη λόγω κοινωνικών προσδοκιών να συμμαζεύουν το «νοικοκυριό», κουβαλώντας ένα «αόρατο φορτίο» ευθυνών.

Η προσδοκία αυτή ενισχύεται από τιην κοινωνική πίεση που περιβάλλει ένα «ευπαρουσίαστο» σπίτι.

Μια μελέτη του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια διαπίστωσε ότι όταν οι άνθρωποι που είχαν παρόμοιο ακατάστατο σπίτι, έκριναν αυστηρότερα εκείνο μιας γυναίκας από ό,τι ενός άνδρα.

Το «δωμάτιο της Τζένιφερ» θεωρήθηκε συχνά ως αντανάκλαση του χαρακτήρα της, ενώ το «δωμάτιο του Τζον» ήταν απλώς ακατάστατο ... Αυτή η προκατάληψη οδηγεί τις γυναίκες να εσωτερικεύουν την ανάγκη για καθαριότητα, νιώθοντας αυξημένη πίεση να καθαρίζουν, να συμμαζεύουν ή να τακτοποιούν διαρκώς.

Viral Tik Tok βίντεο: Είναι μόλις 10 μηνών και κάνει άψογα δουλειές του σπιτιού

Η πρόσθετη πρόκληση της θεωρίας των δυνατοτήτων

Επιπλέον, οι ψυχολόγοι επισημαίνουν τη θεωρία των δυνατοτήτων για να εξηγήσουν πώς η κοινωνία επηρεάζει την αντιλήψή μας για την ακαταστασία. Όταν μια γυναίκα βλέπει ένα τραπεζάκι του καφέ γεμάτο με μαρκαδόρους , είναι πιθανό να έχει μάθει να το βλέπει ως ένα «σύνθημα» για να καθαρίσει, ενώ ο σύντροφός της μπορεί να το βλέπει απλώς ως... ένα τραπεζάκι του καφέ.

Ο δρ Tom McClelland από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ εξηγεί ότι η κοινωνία συχνά εκπαιδεύει τις γυναίκες να ανταποκρίνονται σε αυτά τα μηνύματα περισσότερο από τους άνδρες, με αποτέλεσμα οι γυναίκες να επωμίζονται το μεγαλύτερο μέρος των οικιακών καθηκόντων.

Ο διαχωρισμός των δουλειών

Παρόλο που έχουμε σημειώσει πρόοδο στον καταμερισμό των οικιακών ευθυνών, το χάσμα μεταξύ ανδρών και γυναικών παραμένει.

Ακόμα και με τη συμμετοχή περισσότερων ανδρών, οι γυναίκες εξακολουθούν να φέρνουν εις πέρας την πλειονότητα των οικιακών δουλειών- κατά μέσο όρο περίπου 2,7 ώρες την ημέρα σε σύγκριση με τις 2,1 ώρες των ανδρών, σύμφωνα έρευνα του 2023.

Έρευνα του Pew Research Center ανέδειξε αυτό το χάσμα: Kατά τη διάρκεια της πανδημίας, πάνω από τους μισούς άνδρες δήλωσαν ότι αισθάνονται «πολύ ικανοποιημένοι» με τον τρόπο κατανομής των δουλειών του σπιτιού, ενώ μόνο το 38% των γυναικών αισθάνθηκαν το ίδιο.

Αυτό με απλά λόγια σημαίνει πως ενώ οι άνδρες μπορεί να πιστεύουν ότι βοηθούν περισσότερο, πολλές γυναίκες εξακολουθούν να φέρουν μεγαλύτερο βάρος, ιδίως όσον αφορά στη διατήρηση του σπιτιού σε ευπαρουσίαστο επίπεδο .

Παρόλο που οι νεότερες γενιές και οι οικογένειες με δύο εισοδήματα τείνουν προς έναν πιο ισότιμο καταμερισμό της εργασίας, οι παλιές συνήθειες πεθαίνουν δύσκολα.

Η οικιακή εργασία εξακολουθεί να θεωρείται, όπως το θέτει το Πανεπιστήμιο Cornell, «το τελευταίο σύνορο της ισότητας των φύλων».

Για να πετύχουμε πραγματική ισότητα και στο σπίτι, πρέπει να αντιμετωπίσουμε και να ξεδιαλύνουμε αυτές τις βαθιά ριζωμένες προσδοκίες σχετικά με το ποιος κρατά τα πράγματα σε τάξη.

Το viral hack για να αποφορτίζονται ψυχολογικά τα παιδιά σύμφωνα με ειδικό

Πώς θα αλλάξει η αφήγηση

Η κατανόηση της δυναμικής της ενδοοικογενειακής ανισότητας της είναι μόνο η αρχή- η πραγματική αλλαγή απαιτεί πρακτικά βήματα.

1. Καθορίστε από κοινού τι σημαίνει «καθαρό σπίτι». Έχοντας αυτό κατά νου, είναι πιο εύκολο και για τους δύο σας να γνωρίζε πότε και τι χρειάζεται καθάρισμα ή συμμάζεμα.
2. Μια γραπτή λίστα με τις δουλειές του σπιτιού ενθαρρύνει όλα τα μέλη της οικογένειας να συνεισφέρουν.
3. Ενθαρρύνετε τα παιδιά να σας βοηθήσουν από μικρή ηλικία. Το δίπλωμα των πετσετών ή το μάζεμα των παιχνιδιών μπορεί να μοιάζει περισσότερο με παιχνίδι παρά με αγγαρεία.
4. Οι μικρές αλλαγές κάνουν τη διαφορά. Αντί να προσπαθείτε να αλλάξετε τις συνήθειες από τη μια μέρα στην άλλη, επικεντρωθείτε σε διαχειρίσιμες αλλαγές.

Οι δουλειές του σπιτιού μπορούν να περιμένουν- τα παιδιά όχι

Ενώ το χάσμα των οικιακών εργασιών μειώνεται, υπάρχει ακόμα πολύς δρόμος που έχουμε να διανύσουμε. Οι γυναίκες συχνά επωμίζονται τον κύριο όγκο των καθημερινών υποχρεώσεων , ενώ οι άνδρες μπορεί να θεωρούν τη συνεισφορά τους ως «αρκετή». Η πραγματική ισότητα στο σπίτι σημαίνει αλλαγή των προσδοκιών, ώστε όλοι να μοιράζονται πλήρως το φορτίο.

Εξάλλου, όπως αναφέρθηκε, το «τελευταίο σύνορο» της ισότητας των φύλων μπορεί να βρίσκεται στα σαλόνια μας.

^{Πηγή: mother.ly}