Άννα Αθανασιάδη: Γνωρίστε τη χορογράφο των θεατρικών επιτυχιών και εγγονή της Λίντα Άλμα!

Συνέντευξη στη Μαργαρίτα Νικολάου

Αυτό όμως που πολλοί δεν γνωρίζουν για την Άννα Αθανασιάδη είναι ότι κατάγεται από μια καλλιτεχνικής φύσεως οικογένεια. Η Θεία της και αδελφή της γιαγιάς της, ήταν η περίφημη χορεύτρια Λίντα Άλμα, γνωστή για το ταλέντο και την ομορφιά της σε Ελλάδα και εξωτερικό. Χόρευε με παρτενέρ της τον Γιάννη Φλερρύ, στις πιο εμπορικές και μεγάλες παραστάσεις και επιθεωρήσεις της εποχής της ενώ ήταν παντρεμένη με τον ηθοποιό Μάνο Κατράκη. Η γιαγιά της, Ηώ Θεοφίλου, ήταν από τις πρώτες τραγουδίστριες-ηθοποιούς του Αττίκ στην Μάντρα και με το ψευδόνυμο Κίττυ Άλμα, έπαιξε στο θέατρο μέχρι που παντρεύτηκε τον παππού της και έκανε οικογένεια.

1. Τι ήταν αυτό που σε έκανε να ασχοληθείς με το χορό;

Κατάγομαι από μια καλλιτεχνικής φύσεως οικογένεια.. Η θεία μου, η περίφημη χορεύτρια Λίντα Άλμα και η γιαγιά μου, Ηώ Θεοφίλου που ήταν από τις πρώτες τραγουδίστριες-ηθοποιούς του Αττίκ στην Μάντρα -με το ψευδόνυμο Κίττυ Άλμα- έπαιξαν καταλυτικό ρόλο. Η μητέρα μου με πήγαινε σε όλες τις παραστάσεις χορού και θεάτρου από πάρα πολύ μικρή. Μπαλέτο, παιδικό θέατρο, επιθεώρηση, κλασσικά έργα, τα πάντα έβλεπα.. Ήταν νομίζω αναπόφευκτο να αγαπήσω αυτόν τον χώρο. Δεν θυμάμαι ποια ήταν η στιγμή που αποφάσισα να το κάνω επαγγελματικά, με θυμάμαι μόνο να ονειρεύομαι κάτι και ξαφνικά να το ζω, κι ύστερα κάτι άλλο, και κάτι άλλο.

2. Πώς είναι να μεγαλώνεις σε ένα σπίτι με έναν άνθρωπό όπως η Λίντα Άλμα;

Η Λίντα ήταν σπουδαία!Υπέροχη γυναίκα και ακόμα πιο υπέροχη χορεύτρια. Την έζησα ως τα 16 μου, ηλικία που μου επιτρέπει να έχω μνήμες από αυτήν. Κάθε φορά που συναντιόμασταν ήταν πάντα χαμογελαστή και καλοσυνάτη και είχε πάντα μια ιστορία από τα παλιά να μου πει. Με μάγευε ο κόσμος που είχε ζήσει.. ήθελα να της μοιάσω σε όλα, στην καριέρα της, στην φήμη της, στο ταλέντο της. Έλεγαν για εκείνη ότι όταν έβγαινε στην σκηνή, αν και μικροσκοπική, δεν έπαιρνες τα μάτια σου από πάνω της.. Αλλά και η γιαγιά μου έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στην ζωή μου. Μεγαλώνοντας, συζητούσα μαζί της για την δουλειά, άκουγε τους προβληματισμούς μου και μου έδινε πάντα εύστοχες και επίκαιρες συμβουλές, κι ας είχε ζήσει στο θέατρο 70 χρόνια πριν από εμένα..

3. Πιστεύεις πώς σε επηρέασε;

Ο τρόπος που αγαπούσε τον χορό και η ιδιοσυγκρασία της σαν καλλιτέχνης δεν θα μπορούσαν να μην με επιρρεάσουν. Παρακολουθούσε την πορεία μου αλλά δεν με πίεσε ποτέ. Όταν ανθρώπους σαν την Λίντα, όχι μόνο τους γνωρίζεις, αλλά τους ζεις κιόλας, δημιουργείται μια συνθήκη σεβασμού και θαυμασμού που σε συνδυασμό με την βαρύτητα που φέρει το όνομά τους στον χώρο που κι εσύ έχεις επιλέξει να πορευθείς, γίνεται πρόκληση το να τους μοιάσεις.

4. Το Μάνο Κατράκη τον έζησες καθόλου; Τον θυμάσαι;

Όχι δυστυχώς,έφυγε όταν ήμουν ενός έτους, δεν θυμάμαι τίποτα. Είναι σαν να τον γνωρίζω βέβαια, τόσες πληροφορίες και ιστορίες μου έχει πει η οικογένειά μου..!

5. Οι γονείς σου, ήταν θετικοί με την απόφασή σου να ασχοληθείς με τον χορό και το θέατρο ή όχι;

Οι γονείς μου ποτέ δεν μου έφεραν κάποια αντίρρηση στο να ασχοληθώ επαγγελματικά με τον χορό. Ίσως επειδή από νωρίς φαινόταν η προτίμηση και η κλίση μου προς τα καλλιτεχνικά. Η μητέρα μου πάντα μου έλεγε βέβαια, να μάθω πολλά πράγματα, να έχω εναλλακτικές, να μην είμαι ''ξύλο απελέκητο''. Ο πατέρας μου μου έλεγε ''σε ό,τι κάνεις στην ζωή σου, να δέχεσαι από τον εαυτό σου να είσαι μόνο η καλύτερη!''. Στα μάτια και των δυο έβλεπα την συγκίνησή τους και πόσο περήφανοι ήταν κάθε φορά που με έβλεπαν στην σκηνή, ή που παρακολουθούσαν την πρόοδό μου, έβλεπα την χαρά τους, κι αυτό είναι η δύναμη και η παρηγοριά μου σε δύσκολες στιγμές..

6. Πόσο δύσκολο είναι να χορογραφείς ένα θεατρικό έργο;

Όταν χορογραφώ ή όταν κάνω κίνηση σε ένα θεατρικό έργο, καταθέτω την έμπνευσή μου, και θέλω η δημιουργία μου να χαρακτηρίζεται από το προσωπικό μου ύφος. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι ο χορογράφος δρα αυθαίρετα πάνω σε ένα θεατρικό έργο. Οφείλει να σέβεται κυρίως το ίδιο το έργο και το κείμενο, τον εκάστοτε σκηνοθέτη και την οπτική και αισθητική του, και φυσικά να συνυπολογίζει το έμψυχο υλικό με το οποίο κάθε φορά δουλεύει. Η δυσκολία έγγυται στο να μπορέσεις να τα συνδυάσεις όλα αυτά μαζί αλλά να σε γεμίζει και να σε ικανοποιεί και προσωπικά το αποτέλεσμα. Δεν είναι καθόλου απλό, θέλει γνώση, σπουδή, μελέτη και εμπειρία. Τίποτα δεν σου χαρίζεται, ούτε γίνεται τυχαία.

7. Τι σημαίνει χορός για εσένα;

Χορός για 'μένα είναι ο τρόπος μέσα από τον οποίο εξελίσσομαι, σαν καλλιτέχνης και σαν άνθρωπος.. Χορός είναι κίνηση, ενέργεια, ζωή. Είναι η ζωή μου ολόκληρη, μια ζωή με θυμάμαι να χορεύω. Είναι η δουλειά μου, το επάγγελμά μου. Νιώθω πολύ τυχερή που αυτό που αγαπώ μπορεί να με ζει σε μια περίοδο που η τέχνη δεν είναι βιοποριστική διέξοδος. Και είμαι ευγνώμων που μπορώ να χορεύω αυτό που νιώθω και να δημιουργώ αυτό που με εκφράζει και με πάει παραπέρα.

8. Κάποιοι πιστεύουν ότι ο χορός είναι μια εύκολη υπόθεση, τι τους απαντάς;

Ο χορός είναι έκφραση, εκτόνωση, διασκέδαση για όλους. Σε επαγγελματικό επίπεδο όμως απαιτεί ένα υγιές, δουλεμένο σώμα, αντοχή, σωστή διατροφή, εξάσκηση κι όχι επανάπαυση. Χρειάζεται συνεχή προσπάθεια να ξεπερνάς τα όριά σου, να στοχεύεις πάντα πιο ψηλά. Πρέπει να λειτουργείς ομαδικά αλλά και ως μονάδα. Πρέπει να ξέρεις την ιστορία της τέχνης σου, να έχεις κρίση αλλά όχι εμπάθεια, να παρακολουθείς την εξέλιξη αλλά πάντα με σεβασμό στην κλασσικότητα. Πρέπει να αρκείσαι στα λίγα, να έχεις υπομονή στα δύσκολα, μόνιμη επιμονή για τα καλύτερα. Πρέπει να μπορείς να αποδεχθείς την σκληρότητα της απόρριψης ακόμα κι όταν δεν είναι αντικειμενική, αλλά να μπορείς να διαχειριστείς τον ενθουσιασμό και την αλαζονεία της επιτυχίας. Πρέπει να συνηθίσεις να πονάς, να ξεπερνάς τον πόνο, να συμβιβαστείς με αυτόν. Ο χορευτής γυμνάζεται καθημερινά, δεν δικαιούται να αρρωστήσει ούτε να κουραστεί, κι όταν έχει παράσταση πρέπει να είναι ανά πάσα στιγμή διαθέσιμος, να υπηρετεί έναν ρόλο, όπως κι αν αισθάνεται, ό,τι κι αν του έχει συμβεί. Πρέπει να μπορεί να αποδεχθεί ότι η καριέρα του είναι πολύ μικρή σε διάρκεια κι ότι θα αντιλαμβάνεται το πέρασμα του χρόνου με πολλούς και σκληρούς τρόπους, είτε γιατί θα το βλέπει ο ίδιος στο σώμα του, είτε γιατί θα του το θυμίζει ανταγωνιστικά κάποιος νεότερος.. Αλήθεια, είναι εύκολη υπόθεση ο χορός..;

9. Σκέφτηκες να τα παρατήσεις ποτέ; Και τι ήταν αυτό που σε έκανε να συνεχίσεις;

Θυμάμαι κάποια στιγμή στα 16 μου, ήθελα πάρα πολύ έντονα να σταματήσω τον χορό.. Κούραση, εξαντλητικό καθημερινό πρόγραμμα στην σχολή, πολύ διάβασμα για το σχολείο, φυσικά η εφηβεία, αλλά κυρίως η αρνητική στάση μιας καθηγήτριας χορού τότε, με έκαναν να θέλω να σταματήσω το μπαλέτο. Η μητέρα μου, πολύ υπομονετικά και με τρόπο που μόνο οι μαμάδες ξέρουν, με έκανε, χωρίς να το αντιληφθώ, να αλλάξω γνώμη και να πεισμώσω περισσότερο για να τα καταφέρω. Αλλά και ο μπαμπάς μου, λίγα χρόνια μετά, έκανε ένα ταξίδι μέχρι την Καστοριά από την Αθήνα με το αυτοκίνητο, γιατί εγώ είχα περάσει εκεί σε σχολή με τις πανελλήνιες, και επηρεασμένη από όλους τους συμμαθητές μου στο σχολείο για την φοβερή φοιτητική ζωή μακρυά από τους γονείς.. ήθελα να τα παρατήσω όλα.. Σε όλη την διαδρομή μου έλεγε ''σου δίνω 3 μέρες.. μετά θα πάρεις το ΚΤΕΛ και θα έρθεις Αθήνα για να δώσεις εξετάσεις στην σχολή χορού..''. Τον κορόιδευα, αλλά στις 3 μέρες ταξίδευα 9 ώρες με τα συμπράγκαλα μαζί μου.. Γενικώς οι γονείς μου ήταν πάντα δίπλα μου σε όλες μου τις επιλογές, και χωρίς να τους είναι εύκολα τα πράγματα αλλά και χωρίς να διαβάσουν κάποια συγκεκριμένη ''συνταγή'', νομίζω ότι μοίρασαν τόση αγάπη και σε εμένα αλλά και στον αδερφό μου, και έκαναν τα πάντα για να γίνουμε ολοκληρωμένοι χαρακτήρες. Τους οφείλω πάρα πολλά απ'όσα είμαι και νιώθω πολύ ευγνώμων για ό,τι μου έχουν προσφέρει, και όσο μεγαλώνω, αντιλαμβάνομαι όλα και περισσότερα.

10. Πότε έκανες το ντεμπούτο σου;

Σαν παιδί ή σαν ενήλικος; Λοιπόν, στα 8 και μετά από οντισιόν, χόρευα σε καλοκαιρινή θεατρική παράσταση ενηλίκων, στα 10 χόρευα στον ''Ρωμαίο και Ιουλιέτα'' της Λυρικής σκηνής και στα 14 χόρεψα τον πρώτο μου πρωταγωνιστικό ρόλο σε παράσταση του φυτωρίου της Κρατικής Σχολής με χορογράφο από την Αγγλία. Όμως η πρώτη μου επαγγελματική εμπειρία ήταν στα 18, όπου ο θείος μου, αν και ασχολείται με τα τουριστικά, έκανε την παραγωγή της οπερέτας ''Βαφτιστικός''. Βρέθηκα για πρώτη φορά ανάμεσα σε επαγγελματίες χορευτές και ηθοποιούς και έβγαλα τα πρώτα μου χρήματα.

11. Ποια ήταν η πρώτη θεατρική παράσταση που χορογράφησες;

Δούλεψα την κίνηση των ηθοποιών σε αρκετές θεατρικές παραστάσεις ως τώρα. Η πρώτη φορά που χορογράφησα όμως ήταν το musical ''Annie'' που ανέβηκε πέρυσι σε σκηνοθεσία Θέμιδας Μαρσέλου και παραγωγή της Renovartio στον Ελληνικό Κόσμο.

12. Οι τελευταίες παραστάσεις που χορογράφησες ήταν «Η Μελωδία της Ευτυχίας» και το «Πριν το χάραμα». Από πού εμπνέεσαι;

Το θέατρο είναι σαν παιχνίδι. Κάθε έργο είναι μια καινούρια πρόκληση και η κάθε χορογραφία πρέπει να έχει έναν στόχο που εξυπηρετεί καλύτερα το παιχνίδι. Εμπνέομαι από αυτόν τον στόχο και εξετάζω τι θέλω να πετύχω. Συναίσθημα, θέαμα, εικόνα? Πολλές φορές εμπνέομαι κι από την μουσική. Η μουσική, ειδικά στο μουσικό θέατρο, πάντα μου δίνει ερεθίσματα, με οδηγεί σε συναίσθημα κι αυτό με την σειρά του σε βήματα. Αν ακούσεις αληθινά την μουσική, δεν σε αφήνει ποτέ εκτεθειμένο!

13. Συνεργάζεσαι καλύτερα με τα παιδιά ή τους ενήλικες;

Δουλεύω καλύτερα με έναν ''επαγγελματία''. ''Επαγγελματίας'' για 'μένα είναι αυτός που είναι πάντα στην ώρα του στην πρόβα και διαθέσιμος καθ' όλη την διάρκειά της, μελετάει στο σπίτι, έχει χαρακτήρα και άποψη που σέβεται την δική μου ιδέα κι έμπνευση, προτείνει αλλά δεν αλλοιώνει την δημιουργία μου, αντίθετα την αναβαθμίζει και την προωθεί με την αγνότητα και την αλήθεια του. Υπό αυτήν την έννοια, συνεργάζομαι άψογα με πολλούς ανθρώπους όλων των ηλικιών.

14. Σε ποιον θα ήθελες να πεις ένα ευχαριστώ;

Στους ανθρώπους που συνεργάστηκα ως τώρα που με πίστεψαν και με εμπιστεύθηκαν, στους δασκάλους μου που μου έμαθαν πολλά, στους φίλους μου που με ανέχονται σε περιόδους έντονης δουλειάς, αλλά κυρίως στους γονείς μου, στην οικογένειά μου και στον φίλο μου για όλα όσα είμαι, που με στηρίζουν πάντα και χαίρονται για 'μένα.

15. Ετοιμάζεις κάτι άλλο στο προσεχές μέλλον; Θα εμφανιστείς κάπου; Ετοιμάζεις κάτι χορογραφικά;

Θα συμμετέχω σαν χορογράφος αλλά και σαν χορεύτρια σε μια πολύ πρωτότυπη, δυνατή και πολλή δημιουργική συνεργασία. Ενθουσιάστηκα από την αρχή όταν ήταν απλή ιδέα, και όσο προχωράει στην υλοποίηση, είμαι όλο και πιο σίγουρη ότι, πρόκειται για κάτι που θα συζητηθεί πολύ!