Πότε εμφανίζεται στα παιδιά η εαρινή κερατοεπιπεφυκίτιδα
Η εαρινή κερατοεπιπεφυκίτιδα είναι μία χρόνια φλεγμονή του επιπεφυκότα (είναι ο λεπτός ημιδιαφανής βλεννογόνος που καλύπτει την πίσω επιφάνεια των βλεφάρων και την επιφάνεια του σκληρού) που προσβάλλει και τα δύο μάτια.
Η νόσος εμφανίζεται κατά την παιδική ηλικία συνήθως μετά το 3 έτος και συνεχίζεται μέχρι την εφηβεία, αν και μπορεί σπάνια να εμφανιστεί νωρίτερα και να συνεχιστεί μέχρικαι την ενήλικη ζωή. Συνήθως πάσχουν τα αγόρια. Πρόσφατα έγινε προσπάθεια να αλλάξει η ονομασία της σε επιπεφυκίτιδα του θερμού καιρού (warm weather), αφού δεν συμβαίνει μόνο την άνοιξη, όπως το όνομα της προσδιορίζει, αλλά επίσης και το καλοκαίρι ή ακόμα και όλο το χρόνο ιδίως στις περιοχές του κόσμου με θερμό κλίμα. Είναι μια βαριάς μορφή αλλεργία, που μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα όρασης.
Ποια είναι τα αίτια της
Αν και πρόκειται για αλλεργία δεν υπάρχουν συγκεκριμένα αίτια που την προκαλούν. Πολλά παιδιά δεν έχουν ιστορικό ατοπίας και οιδερματικές αντιδράσεις της αλλεργίας είναι αρνητικές.
Ποιές είναι οι μορφές της εαρινής κερατοεπιπεφυκίτιδας
Ανάλογα με τον αν προσβάλλεται ο κερατοειδής διακρίνουμε δυο μορφές:
-Βλεφαρική, όπου δεν προσβάλλεται ο κερατοειδής και είναι ελαφρότερη
-Βολβική,όπου προσβάλλεται ο κερατοειδής και είναι βαρύτερη
Ποια είναι τα συμπτώματα της εαρινής κερατοεπιπεφυκίτιδας
• Φαγούρα
• Φωτοφοβία, που κάνει τα παιδιά να θέλουν να μένουν στο σκοτάδι
• Βλεννώδεις εκκρίσεις
• Δακρύρροια
• Πτώση βλεφάρων
• Θολή όραση
Πως γίνεται η διάγνωση εαρινής κερατοεπιπεφυκίτιδας
Η διάγνωση βασίζεται στην κλινική εικόνα που χαρακτηρίζεται από την παρουσία μεγάλων θηλών στον βλεφαρικό επιπεφυκότα(σαν πλακόστρωτο), τα συμπτώματα και την ηλικία.
Πως αντιμετωπίζεται η εαρινή κερατοεπιπεφυκίτιδα
Η θεραπεία πρέπει να συνεχίζεται σε όλη τη διάρκεια των εποχών που υπάρχουν συμπτώματα. Η συνεχής χρήση κολλυρίων που σταθεροποιούν τα σιτευτικά κύτταρα μπορεί να ομαλοποιήσει τη διαδικασία φλεγμονής και να δράσει προστατευτικά στην αναζωπύρωση της φλεγμονής. Οι σταγόνες κορτιζόνης πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο υποβοηθητικά σε περιπτώσεις έξαρσης και για μικρό χρονικό διάστημα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, που χρειάζεται πιο επιθετική θεραπεία μπορεί να προστεθεί κολλύριο κυκλοσπορίνης ή αλοιφή tacrolimus.
Πηγή: www.eyepathology.gr