Απαγόρευσαν τα παιδιά στο γάμο τους και ορίστε ο απίστευτος λόγος

Όχι, δεν πρόκειται για κάποιο σενάριο κωμωδίας αλλά για πραγματικό προσκλητήριο. Τόσο το προσκλητήριο όσο το μήνυμα και ο λόγος που ένα ζευγάρι δεν θέλει παιδιά θα σας αφήσει με το στόμα ανοιχτό.

Διαβάστε το κείμενο, έτσι όπως το δημοσίευσε η ίδια η μέλλουσα νύφη Meagan Greene στο cosmopolitan.com.

«Όταν φανταζόμουν τον γάμο μου, είχα στο μυαλό μου έναν γάμο όπου όλοι θα ανυπομονούσαν να πάνε με το άλλο τους μισό. Φανταζόμουν κάτι ευρωπαϊκό και σικ, σε μια εκκλησία γοτθικού ρυθμού με φωτογραφίες στην ύπαιθρο σε πέτρινους δρόμους. Επίσης, ήθελα περίπου 200 καλεσμένους. Στο Παρίσι ή την Ιρλανδία. Ένα μέρος όπου εγώ και ο αρραβωνιαστικός μου θα μπορούσαμε να βαδίσουμε προς το ηλιοβασίλεμα και να χαθούμε εκεί για μερικές εβδομάδες.

Για πολλούς λόγους (όπως στην πραγματικότητα), εγώ και ο αρραβωνιαστικός μου καταλήξαμε να οργανώσουμε κάτι στην χώρα μας, κρατώντας από τα σχέδιά μας μόνο τη φινέτσα. Θα παντρευτούμε το Σάββατο στην Νέα Υόρκη, στην IMO, μια από τις πιο εντυπωσιακές εκκλησίες και η δεξίωση θα γίνει σε ένα από τα καλύτερα εστιατόρια του κόσμου.

Ένα τζαζ κουαρτέτο θα παίζει μουσική στους καλεσμένους μας. Το φαγητό και η σαμπάνια θα είναι γαλλικά. Τα χρώματα που θα επιλέξω θα είναι λευκή και ιβουάρ. Αυτό που ζήτησα από όλους, από τον κοσμηματοπώλη μου μέχρι και τον ανθοπώλη μου ήταν: Υπέροχο. Μοντέρνο. Κομψό.

Ένα πράγμα που δεν θα υπάρχει σίγουρα στον γάμο μου! Παιδιά.

Δεν θέλω να πω ότι δεν μου αρέσουν τα παιδιά. Υπάρχουν 7 παιδιά στην οικογένεια μου και ο άντρας μου έχει περίπου 35(!) παιδιά στο σόι του. Σχεδόν οι μισοί φίλοι μας έχουν ένα ή περισσότερα παιδιά κάτω των τριών ετών. Όσο κι αν αγαπάμε όλα αυτά τα παιδιά, το ξέραμε από την στιγμή που αρραβωνιαστήκαμε ότι σίγουρα δεν θα είναι καλεσμένα στο γάμο μας.

Πείτε με εγωίστρια, αλλά στο γάμο μου, θέλω να είμαι εγώ το επίκεντρο!!!

Οι περισσότεροι φίλοι μας επιτρέπουν τα παιδιά στους γάμους τους. Αλλά δεν θα κάνουμε έναν γάμο όπως όλοι οι άλλοι φίλοι μας, μεγάλο και πιο απλό. Πέρα από το παραπάνω φαγητό, έχω παρατηρήσει ότι στους γάμους με παιδιά καλεσμένους, οι γονείς τους απλά χάνουν το μυαλό τους, και καταλήγουν να δίνουν προσοχή στα παιδιά τους και όχι στο γαμπρό και τη νύφη. Στο γάμο ενός συγγενή μου, ένας ανιψιός μου, ο οποίος έχει πολύ άσχημη συμπεριφορά, έτρεχε πάνω κάτω κατά τη διάρκεια της τελετής, τσίριζε και μας αναστάτωσε όλους στη δεξίωση και ανάγκασε τους γονείς του να φύγουν άρον άρον από τη δεξίωση. Ντράπηκα για τους γονείς που δεν μπορούσαν να ελέγξουν το παιδί τους, και επίσης για τη νύφη. Κατέστρεψε όλη τη μέρα, όχι μόνο επειδή διέκοψε τη μεγάλη στιγμή του ζευγαριού, αλλά επειδή χάλασε και την εμπειρία των καλεσμένων. Πείτε με εγωίστρια αλλά στο γάμο μου ΕΓΩ θέλω να είμαι το επίκεντρο.

Καθώς εγώ και οι φίλοι μου μεγαλώνουμε, οι γάμοι άρχισαν να γίνονται οι μόνες ίσως στιγμές που μαζευόμαστε όλοι μαζί σε έναν χώρο. Αν έρθει η φίλη μου από το κολέγιο χωρίς το παιδί της, αυτό θα σημαίνει ότι πραγματικά θα θέλει να περάσει χρόνο με μένα και την παρέα μας. Κατά κάποιο τρόπο, αυτό δεν θα μπορεί να το κάνει αν το παιδί της είναι μαζί. Στην ηλικία μας, οι γάμοι είναι ένας τρόπος να βρίσκεσαι με τους φίλους σου μαζί, να διασκεδάζεις, κάτι που δεν μπορείς να κάνεις σε ένα απλό Σαββατοκύριακο. Φανταστείτε το ως reunion παρά σαν μια γιορτή, και απλά δεν θέλω τα παιδιά να είναι μέρος αυτού του reunion.

Ο αρραβωνιαστικός μου και εγώ, δεν έχουμε δικά μας παιδιά, οπότε γιατί πρέπει να έχουμε άλλα παιδιά στο γάμο μας;

Επίσης, τον γάμο τον βλέπω σαν μια ωραία ευκαιρία για διακοπές για τους φίλους μου που είναι γονείς – είτε ταξιδεύουν και ξεφεύγουν για ένα Σαββατοκύριακο, είτε απλά αφήνουν τα παιδιά με την νταντά για μια νύχτα και απολαμβάνουν λίγο χρόνο με μεγάλους (ποτά, ξενύχτια, κρεπάλες δηλαδή). Η δεξίωση ενός γάμου είναι για να διασκεδάσουν οι καλεσμένοι, όχι για να κάνουν εκτελούν καθήκοντα νταντάς.

Όταν είπαμε στους καλεσμένους ότι δεν επιτρέπονται τα παιδιά στο γάμο μας, κάποιοι αποφάσισαν να μην έρθουν. Για κάποιους ήταν προσβλητικό, είπαν ότι "αφού δεν θες τα παιδιά μο, όπως φαίνεται δεν θες και εμένα". Για κάποιους άλλους να αφήσουν το παιδί κάπου θα κόστιζε, βλέπετε δεν έχουν όλη την άνεση να έχουν μια γιαγιά ή έναν παππού να κρατήσει το παιδί για μια νύχτα. Και κάποιοι άλλοι απλά δεν μπορούσαν να διανοηθούν να αποχωριστούν τους απογόνους τους για 3-4 ωρίτσες. (Απλά λυπάμαι όλους αυτούς τους ανθρώπους. Τι θα κάνετε όταν τα παιδιά σας πάνε στο λύκειο και δεν θα σας θέλει εκείνο κοντά του;)

Ορίστε που καταλήγω: Η νύφη και ο γαμπρός έχουν πάρει μια απόφαση και οφείλετε να τη σεβαστείτε.

Οι άνθρωποι έχουν την τάση να κάνουν υποθέσεις, όπως για παράδειγμα ότι φυσικά και θα έρθει το παιδί τους στον γάμο, αλλά όταν ανακαλύπτουν ότι κάνουν λάθος γίνονται αμυντικοί ή προσβάλλονται λέγοντας, «Τι περίμενες να κάνω με το παιδί μου τότε;». Αυτό δεν είναι δικό μου πρόβλημα. Κάποιοι πιέζουν να κάνουμε μια εξαίρεση για το παιδί τους λέγοντας, «Ο,μα το δικό μου το παιδί είναι τόσο καλό! Θα κοιμάται όλη την ώρα», ξέρετε κάτι... απλά δεν με νοιάζει.

Αν θέλετε να έχετε παιδιά στον γάμο σας, κανένα πρόβλημα. Αλλά εγώ και ο αρραβωνιαστικός μου δεν τρελαινόμαστε στη θέα των παιδιών, οπότε γιατί να τα έχουμε στο γάμο μας;

Ο γάμος μου θα γίνει σε μια μεγάλη πόλη, σε ένα μικρό, πολύ καλό εστιατόριο με ακριβά πιάτα. Φυσικά και δεν θέλω περιττούς επισκέπτες που δεν θα φάνε το φαγητό, δεν θα εκτιμήσουν την εμπειρία και μπορεί να μην αφήσουν και άλλους να απολαύσουν τη δική τους εμπειρία. Και θέλω όλοι, ειδικά εγώ και ο αρραβωνιαστικός μου, να απολαύσουμε τη μέρα του γάμου μας».