Τα στάδια του παιχνιδιού και η σημασία τους

Το παιχνίδι δεν είναι μόνο διασκεδαστικό για τα παιδιά, αλλά και απαραίτητο για την ανάπτυξή τους.

Κατά τη διάρκεια των διαφορετικών ειδών παιχνιδιού το παιδί μαθαίνει, αλληλεπιδρά, βελτιώνει τις κοινωνικές του δεξιότητες, εξελίσσει τη σκέψη του, τη φαντασία του και καλλιεργεί την ενσυναίσθησή του.

Η γνωστή κοινωνιολόγος Milred Parten ανέπτυξε την θεωρία των έξι τύπων του παιχνιδιού στα οποία τα παιδιά συμμετέχουν ανάλογα με την ηλικία, τη διάθεσή τους και το κοινωνικό τους περιβάλλον. Σύμφωνα με το verywellfamily.com υπάρχουν πέντε ακόμα.

Παιχνίδι χωρίς απασχόληση

Είναι το παιχνίδι στη βρεφική ηλικία μέχρι και τον τρίτο μήνα περίπου. Μοιάζει περισσότερο με πειραματισμό και περιλαμβάνει την εξερεύνηση και παρατήρηση του περιβάλλοντος γύρω από το μωρό αλλά και τις κινήσεις που επιτρέπουν στο παιδί να εξοικειωθεί με το σώμα του.

Μοναχικό παιχνίδι

Το παιχνίδι αυτό εμφανίζεται στα νήπια δύο – τριών ετών. Σε αυτήν την ηλικία τα παιδιά δεν έχουν αναπτύξει ακόμα επαρκώς τις επικοινωνιακές τους δεξιότητες και είναι επικεντρωμένα περισσότερο στον εαυτό τους. Συνηθίζουν, συνεπώς, να παίζουν μόνα τους χωρίς να αποζητούν τη συμμετοχή κάποιου άλλου. Μπορεί να είναι το παιχνίδι με ένα λούτρινο κουκλάκι, φιγούρες, κούκλες, μουσικά όργανα.

Παιχνίδι με θεατές

Σε αυτό το παιχνίδι, το παιδί παρατηρεί άλλους να παίζουν. Συνηθίζεται στα παιδιά ηλικίας 2 -3 ετών ή και σε μικρότερα των οποίων το λεξιλόγιο αναπτύσσεται. Το παιχνίδι με θεατές προετοιμάζει το παιδί για τα επόμενα στάδια παιχνιδιού και του μαθαίνει να χειρίζεται αντικείμενα παρατηρώντας άλλους.

Παράλληλο παιχνίδι

Στο παράλληλο παιχνίδι τα παιδιά παίζουν το ένα δίπλα στο άλλο, χωρίς όμως να εμπλέκονται μεταξύ τους. Ξεκινά περίπου στα δύο χρόνια και παρόλο που δεν υπάρχει εμφανής αλληλεπίδραση, το ένα παιδί παρατηρεί, αντιγράφει και στο τέλος μαθαίνει από το άλλο. Το παράλληλο παιχνίδι βοηθά το παιδί να αποκτήσει νέες δεξιότητες και το προετοιμάζει για το συνεργατικό παιχνίδι αργότερα.

Συνειρμικό παιχνίδι

Όπως και στο παράλληλο παιχνίδι, έτσι και στο συνειρμικό το παιδί δεν παίζει μαζί με κάποιο άλλο αλλά επιδιώκει να κάνει τις ίδιες δραστηριότητες ή τα ίδια παιχνίδια. Εμφανίζεται στην ηλικία των τριών με τεσσάρων ετών και το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το παιχνίδι στην παιδική χαρά, όπου το παιδί θέλει να κάνει κούνια, τσουλήθρα κτλ όπως και τα παιδιά που βλέπει. Το συνειρμικό παιχνίδι ενισχύει την παρατηρητικότητα των παιδιών και όπως και το παραπάνω, προετοιμάζει το παιδί για το συνεργατικό παιχνίδι αργότερα.

Συνεργατικό παιχνίδι

Στο συνεργατικό παιχνίδι το παιδί παίζει μαζί με άλλα παιδιά. Στόχος δεν είναι μονο η δραστηριότητα αυτή καθ’ αυτή, αλλά και η επικοινωνία. Το παιδί αναπτύσσει τις επικοινωνιακές του δεξιότητες, μαθαίνει να μοιράζεται, να διαπραγματεύεται και αποκτά την πρώτη εικόνα για την έννοια της ομάδας.

^{Με πληροφορίες από verywellfamily.com}