Ο ρόλος του πατέρα στην ψυχική ισορροπία του παιδιού είναι ιδιαίτερα σημαντικός

Οι μπαμπάδες είναι εξίσου σημαντικοί και απαραίτητοι στην ανάπτυξη του παιδιού όσο και οι μητέρες.

Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν διεξήγαγαν μια μελέτη που ανέλυσε τη σημασία των μπαμπάδων στη ζωή των παιδιών. Κατά τη διάρκεια της έρευνας συνέλεξαν στοιχεία από 730 οικογένειες σε όλη τη χώρα.

Οι ψυχολόγοι εστίασαν στην ανάλυση των επιπτώσεων του πατρικού στρες και των ψυχικών προβλημάτων, στην ανάπτυξη των παιδιών. Διαπιστώθηκε, λοιπόν, ότι η ψυχική κατάσταση του πατέρα έχει μακροπρόθεσμες επιπτώσεις, ειδικά σε σχέση με τις κοινωνικές δεξιότητες των παιδιών (αυτοέλεγχος, ικανότητα συνεργασίας με συνομηλίκους τους).

Για παράδειγμα, όταν ο πατέρας υπέφερε από κατάθλιψη κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής των παιδιών του, η κοινωνική ανάπτυξή τους επηρεάστηκε περισσότερο σε σύγκριση με την κατάθλιψη ή το άγχος της μητέρας. Η έρευνα διαπίστωσε επίσης ότι το υψηλό επίπεδο άγχους του πατέρα όταν τα παιδιά είναι μεταξύ 2 και 3 ετών, είναι ιδιαίτερα επιζήμιο για τη γνωστική ανάπτυξή τους.

Αυτά τα προβλήματα προέκυψαν ανεξάρτητα από την επιρροή που θα μπορούσαν να έχουν οι μητέρες. Όπως ήταν αναμενόμενο, η επίδραση του πατέρα ήταν πιο εμφανής στα αγόρια παρά στα κορίτσια πιθανώς επειδή ταυτίζονται περισσότερο με τη φιγούρα του πατέρα και επομένως η συμπεριφορά του έχει μεγαλύτερη επιρροή.

Επιζήμια για την ψυχική υγεία των παιδιών η έλλειψη αγάπης από τον πατέρα

Τα τελευταία χρόνια, οι ψυχολόγοι έχουν αρχίσει να διερευνούν περαιτέρω τον ρόλο των γονέων στην ανάπτυξη του παιδιού. Έτσι, έχουν γίνει διάφορες μελέτες που υπογραμμίζουν τη σημασία της πατρικής φιγούρας.

Διαπιστώθηκε ότι όταν τα παιδιά έχουν έναν πατέρα που συμμετέχει ενεργά στην εκπαίδευσή τους, εκείνα εξερευνούν το περιβάλλον τους με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και είναι πιο σταθερά συναισθηματικά καθώς μεγαλώνουν. Επίσης, τείνουν να έχουν καλύτερες ακαδημαϊκές επιδόσεις και να αναπτύσσουν κοινωνικές δεξιότητες.

Πρόσφατα, ψυχολόγοι από το Πανεπιστήμιο του Κονέκτικατ ανέλυσαν δεδομένα από 36 μελέτες στις οποίες συμμετείχαν 10.000 γονείς με τα παιδιά τους. Στόχος τους ήταν να καταλάβουν πώς ένας ψυχρός ή απόμακρος πατέρας θα μπορούσε να επηρεάσει την ανάπτυξη των παιδιών του. Ανακάλυψαν λοιπόν ότι τα παιδιά που είχαν απορριφθεί από τους μπαμπάδες τους, εμφάνισαν σημάδια άγχους και ανασφάλειας καθώς και μια πιο επιθετική και εχθρική συμπεριφορά.

Τα εν λόγω αποτελέσματα υπογραμμίζουν το γεγονός ότι οι μπαμπάδες είναι σημαντικοί για την ψυχική ευημερία των παιδιών τους όσο και οι μητέρες και συμβάλλουν καθοριστικά στη συναισθηματική και γνωστική ανάπτυξή τους.

Με πληροφορίες από το psychology-spot.com