Στην ξεχωριστή κόρη μου που έγινε 2 ετών

Τρως 3 αβγά κάθε πρωί και πάντα μου ...κλέβεις τον καφέ.

Φωνάζεις τον μπαμπά σου με το μικρό του όνομα.

Μπορείς να μετράς μέχρι το δέκα, λατρεύεις τους φίλους σου, αγαπάς τα ζώα και κάθε είδους ζωύφιο όπως η θεία σου.

Τα μαλλιά σου είναι τόσο τρελά όσο τα δικά μου και είσαι τόσο αστεία όπως ο μπαμπάς σου.

Έχεις και ισχυρή θέληση όπως κι εγώ.

Η γοητεία σου είναι μοναδική.

Είσαι πεισματάρα και κάνεις τα πάντα πιο διασκεδαστικά.

Έγινες 2 ετών πριν λίγους μήνες και σου κάναμε ένα μεγάλο σαφάρι πάρτι.

Όλοι οι αγαπημένοι μας άνθρωποι ήρθαν να τραγουδήσουν και να χορέψουν μαζί μας.

Δεν τράβηξα σχεδόν καμία φωτογραφία και δεν δημοσίευσα ποτέ κάτι για το πάρτι γιατί ήθελα να εστιάσω στις τελευταίες μέρες που ήσουν το μοναχοπαίδι μας.

Πραγματικά δεν μπορώ να πιστέψω πώς κατάφερα να φέρω στον κόσμο ένα τόσο ξεχωριστό παιδί σαν εσένα.

Φαίνεται. πως κατά κάποιο τρόπο ο Θεός με θεώρησε κατάλληλη για να είσαι η υπέροχη πρωτότοκη κόρη μου.

Μια κόρη!

Το τραγούδι που έγραψα για σένα όταν ήσουν μικρή δεν ήταν ποτέ πιο αληθινό. «Fostie, fostie - είσαι γεμάτη φως. Λάμπεις τόσο πολύ που φώτισες τη ζωή μας».

^{Ελεύθερη απόδοση από abigailmarygreen}