Πότε ένα παιδί χαρακτηρίζεται δυσλεξικό;
Η δυσλεξία με τη στενή αλλά και την ευρύτερη έννοια του όρου, δεν είναι μια βιολογική ασθένεια.
Είναι υπόθεση συμπεριφορών, οι οποίες δεν εναρμονίζονται με τους κανόνες που διέπουν το λόγο ( ακουστικό, ενδιάθετο) σε επίπεδο μετατροπής του σε οπτικό ( γραφή- ανάγνωση).
Έτσι, δεν αφήνουν περιθώρια να αξιοποιηθούν , είτε άμεσα είτε έμμεσα, ενσυνείδητα οι άλλες δύο μορφές του λόγου, κυρίως όμως αυτή που αναφέρεται στον εσωτερικό μονόλογο, προκειμένου να αποφευχθούν επιπόλαιες πράξεις ή παραλείψεις. Οι αδυναμίες αυτές συνθέτουν την ευρύτερη έννοια του όρου " δυσλεξία".
Η διαφορά μεταξύ δυσλεξικών και λειτουργικά αναλφάβητων εντοπίζεται στο ότι οι δυσλεξικές συμπεριφορές προκαλούνται εν πολλοίς από επιπολαιότητα και όχι από άγνοια. Δεν πρέπει επίσης να συγχέουμε τη δυσλεξία με τις διαταραχές λόγου, χωρίς βέβαια να αγνοούμε ότι κάτι τέτοιο είναι μια σημαντική αιτία η οποία προκαλεί δυσλεξικές συμπεριφορές , κυρίως σε επίπεδο ανάγνωσης, και οπωσδήποτε χρήζει άλλης αντιμετώπισης.
Δυσλεξικό παιδί
Σύμφωνα με όσα αναφέρει ο Παύλος Ν.Αδαμόπουλος, στο βιβλίο του "Δυσλεξία, Πώς να προστατέψετε το παιδί από την απειλή της" εκδόσεις Σαββάλας, χαρακτηρίζουμε ένα παιδί δυσλεξικό όταν παρουσιάζει δυσλεξικές συμπεριφορές μετά την Γ΄Τάξη του δημοτικού σχολείου. Σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να χαρακτηρίσουμε δυσλεκτικό ένα παιδί επειδή κάποια στιγμή παρουσίασε μια ορισμένη δυσλεξική συμπεριφορά. Ούτε μπορούμε να προβούμε σε έναν τέτοιο χαρακτηρισμό από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού σχολείου.
Ο δυσλεξικός δεν έχει ανάγκη θεραπείας όπως έχει το παιδί που εμφανίζει διαταραχές στο λόγο του. Έχει ανάγκη από εξειδικευμένη υποστήριξη, ώστε να κατανοήσει συνειδητά τις διαδικασίες μετατροπής του ακουστικού του λόγου σε οπτικό και να αποκτήσει τις απαιτούμενες δεξιότητες της γνωστικής αξιοποίησής του, έστω και με "υπόφωνο " τρόπο.
Ο δυσλεκτικός διαθέτει μεγάλη θέληση, βάζει στόχους και τους διεκδικεί με πείσμα. Επειδή ψάχνει να βρει τρόπους που θα τον οδηγήσουν στη δημιουργία , είναι διαρκώς αφηρημένος. Ζει σε ένα δικό του κόσμο φτιαγμένο από τον ίδιο στα μέτρα του, ώστε δύσκολα συμβιβάζεται με όσα θεωρεί παράλογα και δύσκολα επικοινωνιακό ταίρι.