Πώς μπορούμε να περιορίσουμε τις καταναλωτικές απαιτήσεις του παιδιού μας;

Η υπερδοτικότητα σε ένα παιδί μπορεί να φέρει αντί για ευχαρίστηση αδιαφορία

Αυτό συμβαίνει γιατί τα παιδιά που τα έχουν όλα δεν έχουν τι να ζητήσουν. Δεν έχουν την ευκαιρία να νιώσουν τη χαρά της επιθυμίας και της εκπλήρωσής της. Θεωρούν ότι το να αποκτήσουν αμέσως ό,τι "δουν στην τηλεόραση ή ακούσουν στο σχολείο", το να το αποκτήσουν περιλαμβάνεται στα αυτονόητα δικαιώματά τους.

Δεν προλαβαίνουν να ονειρευτούν και συνήθως γίνονται γκρινιάρικα και απαιτητικά

Έτσι, αρχίζει ένας φαύλος κύκλος του τύπου "απαιτώ περισσότερα, μου αγοράζουν περισσότερα", κ.λπ. Στην περίπτωση αυτή, καλό είναι ο γονιός να σκεφτεί για ποιους λόγους μαθαίνει το παιδί του να είναι καταναλωτικό και απαιτητικό.

• Θέλει το παιδί του να τα έχει όλα να μην του λείπει τίποτα;
• Δεν μπορεί να του αρνηθεί τίποτα;
• Δε θέλει το παιδί του να νιώθει ότι οι φίλοι του έχουν και αυτό δεν έχει;

Πώς μπορούμε να περιορίσουμε τις καταναλωτικές απαιτήσεις του παιδιού μας

Πρώτα από όλα του εξηγούμε ότι δεν μπορεί να τα ΄χει όλα, ότι κανείς δεν τα έχει όλα. Μπορούμε να αντικαταστήσουμε τα υλικά αγαθά με άυλα, βόλτες σε πάρκα, θεάματα, δραστηριότητες κ.α. Μπορούμε, για παράδειγμα, αντί για ένα ακόμα παιχνίδι, να τους υποσχεθούμε μια θεατρική παράσταση, μια βόλτα σε ένα μέρος που θα τους αρέσει. Αυτό θα αναγκαστούν να το περιμένουν με περισσότερη υπομονή, καθώς αντιλαμβάνονται ότι είναι κάτι που δεν παρέχεται άμεσα. Μια δεύτερη λύση μπορεί να είναι ένα χρονοδιάγραμμα, ένα παιχνίδι το μήνα, ένα αντικείμενο τη φορά στο σούπερ μάρκετ, πχ αν πάρουμε ένα βιβλίο με εικόνες για ζωγράφισμα, που θα συμφωνήσουμε να το χρωματίσουν πριν τους αγοράσουμε άλλο.

Μαθαίνοντας τα παιδιά από μικρά να διαχειρίζονται χρήματα

Κάθε φορά που πηγαίνουμε με το παιδί μας για ψώνια, του δίνουμε ένα συγκεκριμένο ποσό χρημάτων, εξηγώντας του παράλληλα τι περίπου θα μπορούσε να αγοράσει με αυτά. Στη συνέχεια, το αφήνουμε να διαλέξει και να αποφασίσει μόνο του πως θα ήθελε να διαθέσει αυτό το ποσό. Εμείς χρειάζεται να είμαστε κοντά του και να το βοηθήσουμε στους υπολογισμούς του. Τέλος, θα το βοηθούσε να υπολογίσει ποιες από τις ¨ακριβές¨ του επιθυμίες θα μπορούσε να εκπληρώσει, μαζεύοντας τα μικροποσά που θα εξοικονομούσε από έκτακτες ή άσκοπες αγορές.

Από ποια ηλικία μπορεί να αρχίσει ένας γονιός να μαθαίνει στο παιδί του τη διαχείριση χρημάτων;

Θα σας κάνει ίσως εντύπωση αλλά ένα παιδί μπορεί να καταλάβει και να συνεργαστεί ακόμα και από τα 3-4 χρόνια. Εννοείται ότι αργότερα στα 5-6 χρόνια θα πρέπει να το εφαρμόζετε καθημερινά.

Η γνώμη του ειδικού

Ζούμε σε μια καταναλωτική κοινωνία και είναι εύκολο ένα παιδί να γίνει απαιτητικό και καταναλωτικό. Αν όμως του εξηγήσουμε, του δώσουμε την ευκαιρία να μάθει έννοιες όπως οι αξίες, τα χρήματα, οι προτεραιότητες, το παιδί μας εκπαιδεύεται σε πιο βαθιά θέματα, κάτω από την επιφάνεια, όλα αυτά που στο μεγάλωμα ενός παιδιού, για τους πιο πολλούς, θεωρούνται απλά καθημερινά θέματα.