Φέτος τα παιδιά μας χρειάζονται όσο ποτέ άλλοτε ένα χαρούμενο lunch box

Μωρέ... ξέρετε κάτι; Όλο αυτό το διάστημα κουράστηκα να ακούω από διάφορες μαμάδες αριστερά και δεξιά για τις μάσκες, για την έναρξη του σχολείου, για το πώς θα πάνε τα παιδιά σχολείο με όλα αυτά τα νέα μέτρα...

Ναι, η αλήθεια είναι ότι όλα είναι καινούρια και για εμάς και για τα παιδιά μας, όμως ΕΜΕΙΣ πρέπει να κάνουμε τα παιδιά μας να συνηθίσουν αυτή τη νέα πραγματικότητα. Αν εγώ τα βλέπω όλα με ηττοπάθεια, το πιο πιθανό είναι τα δει και το παιδί μου έτσι τα πράγματα. Αν εγώ κατακρίνω τις μάσκες και λέω συνέχεια ότι δεν θέλω να τη βάλει, δεν θα τα καταφέρει, δεν μπορεί, δεν... δεν... δεν.... ε τότε ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΤΙΠΟΤΕ.

Και θα φταίω εγώ.

Από την πλευρά μου, η Νικόλ θέλω να πάει σχολείο ακόμη και με μάσκα, θέλω να μάθει όλα όσα πρέπει να μάθει σωστά στην πέμπτη δημοτικού, δεν θέλω να κλείσουν ξανά τα σχολεία... Στην πραγματικότητα θέλω να αρχίσουν -ναι με αυτά τα νέα μέτρα- και θα κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου για να συνηθίσει και να προσαρμοστεί το παιδί μου σε αυτή.

Τι σχέση έχουν τα lunch boxes με όλα τα παραπάνω; Έχουν! Γιατί αν ξεχάσουμε τις μάσκες, θα δούμε ότι υπάρχουν τόσα άλλα πράγματα να ασχοληθούμε για να κάνουμε καλύτερη αυτή τη χρονιά των παιδιών μας, όπως το κολατσιό που θα τους δώσουμε μαζί τους.

Φτιάξτε χαρούμενα ταπεράκια βάζοντας μέσα φρούτα, λαχανικά, τοστάκια, τυράκια και όλα εκείνα που λατρεύει το μικρό σας. Δώστε τους σχήμα με κουπάτ, χρησιμοποιήστε πολύχρωμα χαρτάκια ψησίματος για να βάλετε χρώμα και μην ξεχάσετε να βάλετε μέσα ένα χαρτάκι που θα του γράφετε μέσα πόσο το αγαπάτε και πόσο το σκέφτεστε.

Εγώ τουλάχιστον αυτό θα κάνω. Καθημερινά στο διαδίκτυο ψάχνω για όμορφες ιδέες που θα κάνουν την πέμπτη δημοτικού ξεχωριστή, όχι εξαιτίας της μάσκας ή του κορονοϊού, αλλά επειδή θα έχω κάνει άλλα πράγματα για να κάνω την κάθε μέρα της κόρης μου ξεχωριστή. Και θα αρχίσω από τα τάπερ.

Το ίδιο να κάνετε κι εσείς. Αρχίστε από τα τάπερ.

Ιδού μερικές ιδέες που βρήκα στο Instagram και αποφάσισα να τις μοιραστώ μαζί σας.