Έρευνα: Γιατί οι έφηβοι σταματούν να ακούν τους γονείς τους

Όταν οι έφηβοι φαίνεται να μην ακούν τους γονείς όταν τους μιλάνε ή τους αγνοούν σκόπιμα, δημιουργείται ένας εκνευρισμός που συχνά οδηγεί σε εντάσεις.

Μάλιστα δεν είναι λίγοι οι γονείς που αναρωτιούνται αν αυτό αντανακλά κάποιου είδους αναπτυξιακή δυσλειτουργία του εγκεφάλου ή απλώς εσκεμμένη αδιαφορία από την πλευρά των εφήβων.

Αλλαγές κατά την εφηβεία

Επιδιώκοντας μεγαλύτερη ανεξαρτησία, οι έφηβοι απομακρύνονται όλο και περισσότερο από τις οικογένειές τους και έλκονται προς τους συνομηλίκους τους, κάτι που συχνά προκαλεί αναστάτωση και σύγκρουση μεταξύ των εφήβων και των γονιών τους. Αυτός ο διαχωρισμός περιλαμβάνει έναν ορισμένο βαθμό πειραματισμού, ανάληψης κινδύνων και άμεσης αλλά και έμμεσης δοκιμής ορίων και επαναστατικότητας, συμπεριλαμβανομένης της αδιαφορίας απέναντι σε όσα λένε οι γονείς τους.

Ο λόγος που δεν ακούν οι έφηβοι

Ωστόσο, νέα μελέτη από τη Σχολή Ιατρικής του Στάνφορντ που δημοσιεύτηκε στο Journal of Neuroscience ,αναφέρει ότι υπάρχει στην πραγματικότητα μια νευροβιολογική βάση στην άρνηση των παιδιών να ακούν τους γονείς τους.

Για τις ανάγκες της μελέτης αξιοποιήθηκαν μαγνητικές τομογραφίες εγκεφάλου προκειμένου να δοθεί μια πρώτη λεπτομερή νευροβιολογική εξήγηση για το πώς οι έφηβοι αρχίζουν να παίρνουν …αποστάσεις από τους γονείς. Διαπιστώθηκε ότι περίπου από την ηλικία των 13 ετών, ο εγκέφαλος των παιδιών συντονίζεται λιγότερο με τις φωνές των γονιών τους, συγκεκριμένα με τη φωνή της μητέρας τους, και περισσότερο με τις νέες φωνές.

Ευρήματα μελέτης

Στην μελέτη συμμετείχαν έφηβοι ηλικίας 13 έως 16,5 ετών, όλοι είχαν δείκτη νοημοσύνης τουλάχιστον 80 και ζούσαν με τις βιολογικές τους μητέρες. Οι συμμετέχοντες ελέγχθηκαν για τυχόν νευρολογικές, ψυχιατρικές ή μαθησιακές διαταραχές. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η νευροβιολογική στροφή προς διαφορετικές φωνές συνέβη μεταξύ των ηλικιών 13 και 14 ετών και ότι δεν υπήρχαν διαφορές μεταξύ αγοριών και κοριτσιών.

Οι έφηβοι δεν γνωρίζουν συνειδητά ότι δίνουν μεγαλύτερη προσοχή σε άγνωστες φωνές, πόσο μάλλον που μπορεί να οφείλεται αυτό. Απλώς ξέρουν ότι θέλουν να περνούν περισσότερο χρόνο με τους συνομηλίκους τους. Με τον ίδιο τρόπο που τα βρέφη συντονίζονται με τη φωνή της μητέρας τους ως επιτακτική ανάγκη επιβίωσης, οι έφηβοι έλκονται αναπτυξιακά από φωνές που διαφέρουν από τους γονείς τους καθώς προχωρούν προς τον διαχωρισμό και την εξατομίκευση από αυτούς.

Η μετατόπιση του εγκεφάλου των εφήβων που αποτελεί τη βάση αυτής της έλξης προς «νέες» φωνές, περιλαμβάνει την ενεργοποίηση του κέντρου ανταμοιβής καθώς και άλλων περιοχών που αναγνωρίζουν την εμπειρία ως σημαντική. Αυτό ευθυγραμμίζεται με το διευρυνόμενο ενδιαφέρον των εφήβων για κοινωνικές δραστηριότητες και την εστίαση της προσοχής τους προς τα έξω πέρα από την οικογένειά τους.

Έτσι, όταν τα έφηβα παιδιά δεν δίνουν προσοχή σε αυτά που λένε οι γονείς, φαίνεται να τους αγνοούν ή είναι απλά αδιάφορα, εν μέρει οφείλεται στον εγκέφαλο που δίνει προτεραιότητα σε άλλες φωνές πέραν των γονιών τους.

Πηγή: psychologytoday.com