Δεν μπορείτε να ελέγξετε τους εφήβους, μπορείτε όμως να τους επηρεάσετε

Το πιο σημαντικό έργο της ανατροφής των εφήβων δεν είναι ο έλεγχος της πορείας τους αλλά η δημιουργία μιας σχέσης εμπιστοσύνης και αμοιβαίου σεβασμού.

Ωστόσο, όποιος έχει πρόσφατα αλληλεπιδράσει με έναν 15χρονο γνωρίζει ότι δεν είναι καθόλου έτοιμος να αναλάβει την ευθύνη για σημαντικές αποφάσεις. Ο προμετωπιαίος φλοιός, το τμήμα του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνο για τον προγραμματισμό, την εκτίμηση του κινδύνου και την αυτογνωσία, συνεχίζει να αναπτύσσεται μέχρι την ηλικία των 25 ετών!

Ποια είναι, λοιπόν, η δουλειά του γονιού;

Οι έφηβοι είναι γνωστό ότι δεν ενδιαφέρονται να λάβουν υπόψη τους τα όρια και τις συμβουλές των ενηλίκων, θέτοντας το υπόβαθρο για μια παρατεταμένη περίοδο σύγκρουσης.

Εάν οι γονείς ελπίζουν να επηρεάσουν τις αποφάσεις των εφήβων και διασφαλίσουν την ασφάλειά τους, πρέπει να βρουν έναν τρόπο να είναι παρόντες με έναν τρόπο αποδεκτό από τα παιδιά τους δίνοντας συμβουλές τις οποίες τα παιδιά μπορεί να θέλουν πραγματικά να ακούσουν.

Αποτελεσματικές συνομιλίες με τους εφήβους

• Το πρώτο βήμα είναι να ξεκινήσετε μια δύσκολη συζήτηση κάνοντας μια ουδέτερη, τεκμηριωμένη παρατήρηση.
• Το δεύτερο βήμα είναι να κάνετε ερωτήσεις. Οι καλές ερωτήσεις δεν έχουν μία απάντηση και αποτελούν αφορμή για μια ουσιαστική συζήτηση.
• Το τρίτο βήμα είναι να κρατάτε τις δικές σας απόψεις για τον εαυτό σας. Σε αυτό το σημείο, οι έφηβοι μπορεί να αναγνωρίσουν ότι στην πραγματικότητα δεν ξέρουν τα πάντα ή ότι έχουν πάρει κάποιες αμφισβητούμενες αποφάσεις. Όσο λιγότερο εμπλακείτε σε έναν αγώνα εξουσίας ή σε μια συζήτηση για το ποιος έχει δίκιο και ποιος έχει άδικο, τόσο πιο πιθανό είναι οι έφηβοι να διατηρήσουν τους τόνους χαμηλούς. Μόλις ο έφηβος εκφράσει διεξοδικά την άποψή του, ήρθε η ώρα να πείτε κι εσείς τη δική σας.
• Το τελευταίο βήμα είναι το πιο δύσκολο: Αναγνωρίστε ότι δεν έχετε τον έλεγχο. Δεν μπορείτε να ακολουθείτε το παιδί σας 24 ωρες το 24ωρο επομένως δεν μπορείτε να ελέγχετε τη συμπεριφορά του. Ο έφηβος το ξέρει ήδη αυτό. Ακούγοντας ότι το αναγνωρίζετε επικυρώνει την αίσθηση της αυτονομίας του που τόσο έχει ανάγκη τη δεδομένη στιγμή.

Με πληροφορίες από το psychologytoday.com