Να αλλάξουμε σχολείο από τη μία βαθμίδα στην άλλη ή όχι και γιατί;

Ομολογουμένως, η επιλογή του κατάλληλου σχολείου για το παιδί μας καθορίζεται από μια σειρά κριτηρίων, τα οποία, συνήθως, θέτουν στο επίκεντρο τη σωστή εκπαίδευσή του μικρού μας. Πρωταρχικής σημασίας, ωστόσο, είναι και το ζήτημα ύπαρξης ενός σταθερού σχολικού περιβάλλοντος, από τα πρώτα χρόνια της προσχολικής εκπαίδευσης των παιδιών μας, μέχρι και την ενηλικίωσή τους. Τι γίνεται, όμως όταν οι συνθήκες μεταβάλλονται, φέρνοντας στο «τραπέζι» των οικογενειακών συζητήσεων, το ζήτημα αλλαγής σχολείου από τη μία βαθμίδα στην άλλη;

Αδιαμφισβήτητα, μπορεί οι παράγοντες που θα οδηγήσουν στη συγκεκριμένη απόφαση, να είναι πολλοί και διαφορετικοί. Συνήθως, η μετακόμιση της οικογένειας σε άλλη περιοχή λόγω αλλαγής δουλειάς του γονιού, κατοικίας ή διαζυγίου, η μετάβαση από κάποιο ιδιωτικό εκπαιδευτήριο σε δημόσιο ή το αντίθετο, η ύπαρξη ενός όχι και τόσο ευνοϊκού περιβάλλοντος για την ανάπτυξη των δεξιοτήτων του παιδιού μας, αποτελούν βασικές αιτίες αλλαγής σχολείου από τη μία βαθμίδα στην άλλη. Πώς, όμως, εμείς οι μανούλες καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε αυτή την απόφαση;

Φυσικά, πρόκειται για μία αλλαγή, η οποία σε όποια σχολική «φάση» του παιδιού μας και εάν συμβεί, Δημοτικό, Γυμνάσιο ή Λύκειο, θα επηρεάσει, σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό, την ψυχολογία του παιδιού, καθώς η αλλαγή σχολείου είναι μια καινούργια αρχή, που μπορεί να λειτουργήσει τόσο ως πρόκληση, όσο και ως μία αγχωτική διαδικασία για τα μικρά μας. Τι πρέπει, ωστόσο, να σκεφτούμε, πριν πάρουμε την τελική απόφαση;

Το σταθερό σχολικό περιβάλλον για τα μικρά μας είναι ιδιαιτέρως σημαντικό

Το πέρασμα από τη μια σχολική βαθμίδα στην άλλη, συνήθως, συμβαδίζει με τη μετάβαση σε άλλη ηλικιακή φάση, από την παιδική ηλικία στην εφηβεία ή ενηλικίωση, και συχνά προκαλεί αμφίθυμα συναισθήματα. Αυτός είναι ο κύριος λόγος για τον οποίο είναι σημαντικό, τα παιδιά να μην αλλάζουν σχολικά περιβάλλοντα από τη μία σχολική βαθμίδα στην άλλη ούτως ώστε, να μην αισθάνονται ανάμεικτα συναισθήματα, καθώς από τη μια αδημονούν να μεγαλώσουν και να κατακτήσουν δικαιώματα και προνόμια, ενώ από την άλλη αισθάνονται άγχος για τις νέες ευθύνες και τις αυξημένες σχολικές υποχρεώσεις.

Εάν αυτή η… χαρμολύπη που τα κατακλύζει, συνδυαστεί με το συναίσθημα της στεναχώριας, για τον ενδεχόμενο αποχωρισμό και την απώλεια φίλων, που γεμίζει αγωνία τα παιδιά, ιδίως τα πιο εσωστρεφή, που αναρωτιούνται αν θα καταφέρουν να αποκτήσουν ξανά νέες παρέες, τότε χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή και σωστή προετοιμασία για αυτή τη σημαντική απόφαση στη ζωή των μικρών μας.

Πώς να διαχειριστούμε την ενδεχόμενη αλλαγή σχολείου;

Ακόμη και εάν τα παιδιά μας, χρειαστεί να αλλάξουν σχολικό περιβάλλον από τη μία σχολική βαθμίδα στην άλλη, λοιπόν, δεν χρειάζεται λόγος ανησυχίας, αρκεί να υπάρξει η σωστή προετοιμασία και ψυχολογική στήριξη από εμάς τις μανούλες σε αυτό το νέο τους «βήμα».

Δεν πρέπει να ξεχνάμε, άλλωστε, πως το παιδί χρειάζεται να προσαρμοστεί σε ένα, συνήθως, πολύ διαφορετικό σχολικό περιβάλλον με άλλη κουλτούρα, συνήθειες και πρόγραμμα και να αντιμετωπίσει μεταβολές στη ρουτίνα της καθημερινότητάς του. Το πώς διαχειρίζεται την αλλαγή του σχολικού περιβάλλοντος το παιδί, φυσικά, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τον τρόπο που οι γονείς αντιμετωπίζουν τους λόγους που οδήγησαν σε αυτή την αλλαγή, καθώς και με το πώς διαχειρίζονται τα δικά τους συναισθήματα.

Η λύση, επομένως, «κρύβεται» στη συνεχή επικοινωνία με τα μικρά μας, ώστε να μάθουμε όλα όσα τα προβληματίζουν, βρίσκοντας μαζί λύσεις και δίνοντάς τους την ασφάλεια που έχουν ανάγκη σε κάθε περίοδο της ζωής τους. Σε κάθε περίπτωση, απαραίτητη είναι η έγκαιρη ενημέρωση του παιδιού από τους γονείς για την επικείμενη αλλαγή, ώστε το παιδί να αποχαιρετίσει το παλιό του σχολείο δίχως βιασύνη και πίεση.

Μπορεί η αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος να μην αποτελεί ιδανικό «σενάριο» για τη ζωή ενός παιδιού, ωστόσο, είναι σημαντικό να το αντιμετωπίσουμε ως μία νέα πρόκληση, η οποία θα ανοίξει νέους δρόμους στη ζωή τους και όχι ως ένα τραυματικό γεγονός, το οποίο θα τα επηρεάσει ανεπανόρθωτα. Άλλωστε, κάθε αλλαγή είναι ένα ακόμη «βήμα» στον δρόμο των παιδιών μας προς την ενηλικίωσή τους, εμείς το μόνο που έχουμε να κάνουμε, αγαπητές μανούλες, είναι να τα κρατάμε από το χέρι, μέχρις ότου να μπορέσουν να σταθούν στα πόδια τους.

Μάθετε περισσότερα για την ιδιωτική εκπαίδευση στο αφιέρωμα που ετοιμάσαμε: