Όταν όλοι μαζί μπορούν να ανεβάσουν τον πήχη ψηλότερα! Καθηγητές και μαθητές γίνονται γροθιά ενάντια στην μιζέρια!
Στο Καματερό, μια συνοικία που έχει πληγεί βαθιά από την κρίση, με την ανεργία να χτυπάει κόκκινο, ένα δημόσιο σχολείο σήκωσε παντιέρα αισιοδοξίας στη μιζέρια και ανέβασε τον πήχη ψηλότερα.
Οι μουντοί τοίχοι του σχολείου ντύθηκαν με τοιχογραφίες Πρόκειται για το 3ο Γυμνάσιο Καματερού. Εκεί τα παιδιά ακούν πουλάκια. Σε κάθε γωνιά του, ο διευθυντής κ. Αντώνης Καράλης, έχει τοποθετήσει κλουβιά με ωδικά πτηνά, φιλοδοξώντας να δημιουργήσει ένα ευχάριστο περιβάλλον διδασκαλίας. Δεν σταμάτησε εκεί. Οι μουντοί τοίχοι, όπως γράφει η Αλεξάνδρα Τζαβέλλα για το enet, ντύθηκαν με τοιχογραφίες, το σχολείο απέκτησε το δικό του ενυδρείο με ψάρια, ενώ δημιουργήθηκε αίθουσα μουσικής και εργαστήριο Καλλιτεχνικών. Στο υπόγειο, ένας αχανής και κρύος χώρος έκτασης περίπου 100 τ.μ. μεταμορφώθηκε σε γυμναστήριο. Γι' αυτές τις «έξτρα» παροχές, που θεωρούνται πολυτέλεια, αν όχι άπιαστο όνειρο για τα σχολεία της χώρας, και ενώ το υπουργείο Παιδείας αδυνατεί να καλύψει ακόμα και τις λειτουργικές δαπάνες κάθε σχολικού συγκροτήματος, ο διευθυντής του 3ου Γυμνασίου ένιωσε πως «έχω την υποχρέωση να κινητοποιήσω τις δυνάμεις αλληλεγγύης». Με συγκίνηση διαπίστωσε ότι γονείς και παιδιά συμπαρατάχθηκαν όλοι με ενθουσιασμό. «Ο κόσμος περιμένει ένα σινιάλο. Είναι έτοιμος να δώσει ακόμα και από το υστέρημά του. Και έτσι το όνειρό μας, να προσφέρουμε νέες δυνατότητες στους μαθητές μας και να δημιουργήσουμε ένα ελκυστικό σχολείο, πήρε σάρκα και οστά», αναφέρει υπερήφανος ο κ. Καράλης. «Είναι ένα δυναμικό σχολείο. Όλοι εργαζόμαστε με φιλότιμο. Γονείς, μαθητές και καθηγητές», λέει ο φιλόλογος κ. Βασίλης Φράγκου. Η αλληλεγγύη, σύμφωνα με τον -επί 16 συναπτά έτη- διευθυντή, «είναι απαραίτητη για να κρατηθούμε ζωντανοί, όχι για να απορροφηθούν οι κραδασμοί της ανεπάρκειας του κράτους», λέει ο κ. Αντώνης Καράλης. Το απαύγασμα της σοφίας του το έχει εφαρμόσει έμπρακτα: «Είναι ένα εύφορο χωράφι το σχολείο. Πρέπει να το σπείρεις».
«Στα έγκατα του ιερού ναού Αγίου Γεωργίου υπήρχαν όργανα γυμναστικής σε αχρηστία. Ζήτησα από τον ιερέα να μου τα παραχωρήσει. Το έκανε μετά χαράς. Είπα στους κατοίκους της περιοχής, αν έχετε όργανα που δεν χρησιμοποιείτε και τα έχετε κάνει κρεμάστρες, φέρτε τα στο σχολείο. Η ανταπόκριση ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Συγκεντρώθηκε πλήθος οργάνων γυμναστικής και έτσι φτιάχτηκε το γυμναστήριο του σχολείου μας», διηγείται ο διευθυντής. Χαρακτηριστική περίπτωση, σύμφωνα με τον ίδιο, είναι αυτή του γονέα που αγόρασε και δώρισε αρκετά όργανα γυμναστικής στο σχολείο. «Συμπαρατάχθηκαν όλες οι δυνάμεις της περιοχής και μάλιστα με ενθουσιασμό», συνεχίζει ο ίδιος. «Οι μάστορες που έφτιαξαν το χώρο δεν πήραν μία. Ούτε μισό ευρώ. Οι επαγγελματίες της περιοχής διέθεσαν δωρεάν υλικά, αναγκαία για τη διαμόρφωση του χώρου. Όλες οι επισκευές, η επεξεργασία του δαπέδου, οι αισθητικές και λειτουργικές παρεμβάσεις έγιναν δωρεάν. Βασιζόμαστε στις δωρεές απλών ανθρώπων. Μας χαρίζουν από πιάνο και πινγκ πονγκ, μέχρι τρόφιμα για το παντοπωλείο που λειτουργεί στον πολυχώρο του σχολείου και διαθέτει ρούχα και τρόφιμα σε απόρους», λέει ο κ. Καράλης. Στο σχολείο αυτό «όποιος καταστρέφει, πληρώνει», λέει ο διευθυντής. Οι 292 μαθητές ξέρουν «ότι αυτά δεν μας τα δώρισε κανένας υπουργός. Μόνοι μας τα φτιάξαμε, με το μεράκι και τη δουλειά μας. Οι καθηγητές και εγώ τους κάνουμε κοινωνούς, θεωρούν ότι είναι δική τους περιουσία, ότι τους ανήκει και ότι θα την παραχωρήσουν στην επόμενη γενιά».